လမင္းသခင္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းအလကၤာ
အပိုင္း ( ၂၉ )
ႏွီးေႏွာစပ္ယွက္ျခင္း (၁)
အထက္ေအာက္ ေျပးလႊားေနေသာ ကိုးရဲ႕လက္ေခ်ာင္းမ်ားဟာ စက္မ်ားတပ္ထားသလား ထင္ရေလာက္ေအာင္ ေခါက္ခ်ီျပန္ခ်ီ အလ်င္အျမန္ စုန္ဆန္ေနသည္။ ေသာ္တာနိုင္ဧ။္ တင္ပါးလုံးေသးေသးေလးမ်ားအားလည္းေကာင္း၊ သြယ္လ်ေနေသာ ခါးသိမ္သိမ္ေလးအားလည္းေကာင္း၊ ေတာင္ကုန္းဆင္းေလးသဖြယ္ ေျပျပစ္ေနသည့္ ေက်ာျပင္တေလွ်ာက္အားလည္းေကာင္း၊ ေနရာလြတ္မက်န္ ပြတ္သပ္ေနသည္မွာ.. စကားလုံးခ်ိဳသာေသာ္ျငား ဒီလူဟာ အသားစားသားရဲတေကာင္ ျဖစ္ေနဆဲပါလို႔ သတိေပးေနသလိုပင္။
ထို႔အျပင္ လိမ္ပတ္ရစ္ေထြးေနေသာ လွ်ာဖ်ားမ်ားကိုလည္း အနားမေပး၊ ရွိုက္ဖိုလာေသာ အသက္ရႉသံသဲ့သဲ့မ်ားဟာ အားျပင္းေသာ ဖိသိပ္မႈအလားပင္။ ကိုးက အတင္းအဓမၼမလုပ္ေနသည့္တိုင္ ေသာ္တာနိုင့္အေပၚမွာ စိတ္ေဆာင္ရာ ျပဳမူေနျခင္းသည္ကိုက အင္အားတရပ္ဟု လက္ခံရေပမည္။ ေသာ္တာနိုင္သည္လည္း တင္းထားေသာ စိတ္အလ်ဥ္တို႔ အလုံးစုံ ၿပိဳလဲပ်က္သုန္းသြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားၾကားက သူကိုယ္တိုင္ တားခဲ့ဖူးသည့္စည္းမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဖူးသလို က်ိဳးပဲ့ပ်က္စီးသြားေလေတာ့သည္။
အေသြးအသားႏွင့္တည္ေဆာက္ထားသည္မို႔ ယစ္မူးစရာေကာင္းေအာင္ ပတ္ႏြယ္လာေသာ ဒီအထိအေတြ႕မ်ားကို သူ ဘယ္လို ျငင္းဆန္႐ုန္းကန္နိုင္ပါဦးမည္နည္း။ နဂိုခ်စ္ခင္ရင္းစြဲရွိသူမို႔ ခ်စ္ခြင့္ပန္၊ ခြင့္ေတာင္းလာေသာ ကိုးရဲ႕ အျပဳအစု အယုအယမ်ားေအာက္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား နစ္ျမႇုပ္ေမ်ာပါသြားေလၿပီ။
ရပ္တန႔္မရေသာ အနမ္းမ်ားၾကား စိတ္ရွိလက္ရွိ နစ္ေမွ်ာေနစဥ္ ေသာ္တာနိုင့္အေပၚမွာ အုပ္မိုးထားသည့္ ကိုးက ဆတ္ခနဲ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ခြာလိုက္ၿပီး ေသာ္တာနိုင့္ကို ဆြဲထူကာ ထေစလိုက္သည္။
ရွက္႐ြံျခင္းႏွင့္ ေတာင့္တျခင္းတို႔ ဆတူေရာစပ္ထားသည့္ နီရဲရဲမ်က္ႏွာေလးႏွင့္အတူ ေသာ္တာနိုင္က နားမလည္ဟန္ျဖင့္ ၾကည့္လာတဲ့အခါ.. ကိုးမွာ အခုခ်က္ခ်င္း သူ႕အငယ္ေကာင္ကို ေသာ္တာနိုင့္လူပ်ိဳေပါက္ထဲ ဇြတ္အတြင္း ထည့္သြင္းကာ သြင္းျခင္းထုတ္ျခင္းႏွင့္အတူ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ခံစားခ်က္မ်ားအား ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရယူပစ္လိုက္ခ်င္လာျပန္သည္။
