15zawgyi

87 4 0
                                    

🌷🌷အပါးေတာ္ျမဲ 🌷🌷

              🌷 အပိုင္း-15🌷

"သုန္ကလည္းစာရြက္ယူေနတာၾကာလိုက္တာ...
ခဏေလးေနာ္....''

"ေအးေအး...''

ယိမ္းအခန္းဆီကိုဦးတည္ကာေရာက္လာခဲ့သည္
တခါးဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ယိမ္ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ကာ
စာရြက္အျဖဴေလးတို႔အားကိုင္ရင္း
တိတ္ဆိတ္ေနသူ...

"သုန္...''

မ်က္ရည္စေလးတို႔တြဲေလ်ာင္းခိုေနေသာ
သုန္မ်က္ဝန္းေလးက
ယိမ္းကိုမရဲတရဲျဖင့္ၾကည့္လာသည္....

"နင္.. နင္သိေနတာလားယိမ္း...''

"ဘာကိုလဲ.. ျပစမ္းပါ...''

"ယိမ္းစာရြက္ျဖဴတို႔အားလွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး
ၾကည့္လိုက္သည္....။

ယိမ္းကိုယ္တိုင္လည္းသိတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာအေၾကာက္းအရင္း...

"ဘယ္လိသိတာလည္း...ေခါင္...ေခါင္ဒီလိုလူမ်ိဴးမွန္း
နင္ဘယ္လိုသိတာလည္း....''

"ငါဘယ္လိုဘဲသိသိအဲ့တာငါ့ကိစၥ
ထြက္...ငါ့အခန္းထဲကထြက္...''

"နင္သိေနတာ...သူသိလား...''

"မသိဘူး...''

"လာ..သြားေျပာၾကမယ္...''

"အဓိပၸါယ္ မ႐ွိတာ..
ငါကာကြယ္ခဲ့ရတယ္...ငါသိတာၾကာၿပိီ...
ငါေ႐ွ႕ေနလုပ္ကတည္းကသိခဲ့တာ...
သူ႔အမႈေတြငါကိုင္ခဲ့ရတယ္
ငါသိတယ္...ဒါေပမယ့္...''

"နင္သိတာေတာင္ဘာ္လိုေနႏိူင္ရတာလည္းယိမ္းႏြဲ႔သခင္...''

သုန္ကေဒါသထြက္စြာထိုင္ေနရာမွေအာ္လိုက္သည္...။

"ေ႐ွ႕ေနဆိုတာအမွန္နရားဘက္ေတာ္သားတဲ့...
ငါကအရာအားလံုးကိုအမွန္အတိုက္းလုပ္ေပးႏိုက္ေပမယ့္
ေခါင္နဲ႔ပတ္သတ္႐င္အတၱႀကီးေနတုန္း...
ဒီကိစၥကိုသာရံုးေတာ္ကိုတင္ရင္
ေခါင္ေထာင္က်မွာ....ငါလက္မခံႏုိင္ဘူးသုန္...
ငါခ်စ္တဲ့ေခါင့္ကိုေထာင္က်မွာမလိူခ်င္ဘူး...''

"ယိမ္း....''

"ငါသိတာတစ္ခု႐ွိေသးတယ္....
ဝသုန္ေမာင္ဆိုတဲ့နင္ကလူတစ္ေယာက္ကို
အသည္းနစ္ၿပီးအ႐ိုးေၾကေအာင္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
အဲ့တာဘယ္သူလည္းဆိုတာလည္းငါသိတယ္...''

🌳အပါးေတာ္ျမဲ 🌳Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang