In Time (Twist of Fate Series #1)

Fifteen

"Goodluck sa finals, Aemour. Don't pressure yourself, hmm?" Matmat told me while walking to upstairs, gusto raw niya akong ihatid sa room namin. Hindi alam kung bakit pero siyempre, gustong-gusto ko!

"Sa 'yo rin, Matmat. I'm always proud of you." I stopped walking and tapped his left shoulder. "Fighting!"

After finals, of course we had our Christmas break and I took advantage to work and make my products that I sell online.

"Five cinnamon rolls and two iced americano," order ng aking customer.

Nagb-bake sa workstation ngayon si Ate. 1PM hanggang 4 PM ang oras niya ng trabaho at mamayang gabi ang shift niya as a call center agent sa BPO. Napaka-hardworking talaga ni Ate! Namana namin ito kay Mama. Binilhan ko siya ng maraming vitamins at sinabihan na mag-exercise para hindi siya basta-basta magkasakit! Pati na rin ang pagiging hydrated dahil makakatulong ang tubig para mag-work ang mind natin.

I get my customer's cinnamon rolls and put it inside the paper bag and made her drinks. I told her to sit and wait for her order but she refused and waited in front of the counter. Wala namang problema dahil wala naman siyang kasunod sa pila.

She's crossing her arms and staring blankly at the floor. I cleared my throat to get her attention and she glanced at me. I smoothly pushed her order so she could reach it and told her the total amount.

"Keep the change," she told me before getting her order and leave the shop.

"Salamat..." bulong ko dahil diretso na siyang lumabas.

Tumunog ang chime, nangangahulugang may pumasok. Nakangiti akong lumingon pero bago pa man ako nakabati at tumabi na siya sa 'kin, naglagay ng barista apron. "Good morning," Axel greeted and gave me a wide smile.

My lips parted and my brows creased. "Bakit ka andito?"

He looked away, smile was still in his face while folding his sleeves. "I just want to see you," he replied.

I can't help but to roll my eyes. "Paano ba 'yan, ayaw kitang makita, eh." I joked before leaning against the counter.

Hinarap niya ako at ngumisi. "Shop 'to ni Mama, kaya kahit ayaw mo akong makita, wala kang choice." He chuckled and continued rolling his sleeves up.

Nakatingin ako roon, hindi ba siya marunong?! Napabuntong hininga ako at umalis sa pagkakasandal sa counter. "Ako na nga," presinta ko at inalis ang kamay niya sa sleeve at inayos iyon. Ang gulo-gulo ng pagkakatupi! "Hanggang sa siko ba?" tanong ko at tumango naman siya.

Pinaupo niya muna ako para siya na raw ang mag-aasikaso muna sa mga customers. Nagreklamo pa nga ako dahil para saan pang andito ako, tapos hindi ako pagtatrabahuin?!

Nag-scroll na lang muna ako sa Facebook at nag-reply sa mga message ng mga nagtatanong tungkol sa products ko. Napadaan sa feed ko ang isang post na naka-tag kay Axel at may caption na 'Next time Axel Sanchez sama ka na para kumpleto!' Teka, may outing sila ngayong araw? Tapos narito siya?

Sinilip ko kung anong ginagawa niya. Nagpupunas siya ng table. Napanguso ako at mahina siyang tinawag. Nang lumingon siya ay sinenyasan ko siyang lumapit. Tinaasan niya ako ng kilay. "May itatanong ako," I mouthed.

Lumapit din siya kaagad at sinandal ang braso sa counter, sa aking harapan. I showed him the posts of his friends. "May outing kayo?" tanong ko sa kanya.

"Yup," he answered nonchalantly.

Ibinaba ko ang phone ko at nagtataka siyang tinignan. "Ngayon?" tanong ko ulit.

He chuckled and nodded. "Oo nga." Hindi ko alam bakit siya napangiti.

"Bakit hindi ka sumama?" tanong kong muli sa kanya.