KANLI AY +18

Vuslat..|10.Bölüm|

lanaseder'e itafen..

10.Bölüm..

Börü duyduğu şeyden sonra yerinden fırladı. Ellerini Ayaz'ın yakasına koyup sarstı.

"Ne diyosun lan? Ayaz bak bu da saçma sapan şakalarından biriyse döverim seni!"

"Değil kardeşim! Ayrıca benim şakalarım saçma sapan falan değil! Sen şakadan anlamıyosun!"

Börü ellerini adamın yakasından çekti.

"Nerde şu an? Ayperi nerde Ayaz?"

"Tam olarak bilmiyorum yerini ormanda bir yerdeymiş işte."

Börü sevinçle evden dışarıya çıkıp arabasına bindi ve gaza bastı. Ayaz da kendi arabasıyla arkasından gitti.

Börü sevinçle ormana doğru ilerledi. Bir saatlik yolculuktan sonra sonunda ormana gelebilmişti. Arabasını olduğu yerde bırakıp yürüyerek aramaya karar verdi.

Hem 'Ayperi' diye bağırıyor hem de yürüyordu.

Uçurumun kenarına geldiğinde oradan atlamamış olması yüzünü güldürmüştü. Etrafını süzerek iyice kontrol etti ama sevdiği görüş alanında değildi.

Aniden bir rüzgar esmişti. Saçları uçuşmuş, rüzgar tenini yalayıp geçmişti. Burnuna dolan o güzel kokuyla gözlerini kapattı. Bu onun kokusuydu.

Bu sevdiği kadının kokusuydu. Gözlerini hızlıca açarak etrafını aradı. Ayperi görüş açısındaydı.

Kız salınık saçlarını geriye atarak evin kapısından dışarıya çıktı. Börü bunu görür görmez adını söyleyerek kıza doğru koştu.

"Ayperi."

Kısa mesafe olan aralarını on adımla kapatmıştı. Kız onu görünce şaşırmıştı. Çünkü gelmeyeceğini kabullenmişti.

Börü kollarını kıza sarıp yüzünü boynuna gömdü. Ayperi karşılık vermekle vermemek arasında ikilemdeydi.

Adam bedenini öyle bi sıkıyordu ki nefesi kesilmişti. Ne yapacağını bilemez şekilde öylece bekliyordu. Elbette o da sevdiği adamı özlemişti, hatta günlerdir burnunda tütüyordu ama bu onun yaptığı hataları ona unutturmuyordu.

Derek kapıyı açarak evden dışarıya adımını attı. Börü'nün Ayperi'ye sarıldığını görünce olduğu yerde donakaldı.

Börü hem sarılıyor, hem kokusunu içine çekiyor, hem de konuşuyordu.

"Ayperi, öldün sandım.. O kadar koktum ki, sen de beni bırakıp gittin sandım."

Börü kızın yüzünü görmek için sarılmayı bıraktı. Yüzüne bakıp önüne düşen saçları geriye attı.

"Seni çok özledim Ayperi."

Kız öylece adamı seyrediyordu. Ne diyeceğini, ne yapacağını, ne tepki vereceğini bilmiyordu.

Börü kızı kendine çekerek dudaklarını dudaklarına yaklaştırdı. Küçük bir buse bırakıp kızın tepkisini ölçtü.

Kız tepkisiz kalarak bekledi. Adam kendine verdiği sözü tutarak kızı doyasıya kadar öpecekti.

Belinden kavrayarak kendine çekti ve dudaklarını kızınkilere bastırdı. Bunu yapmayı uzun zamandır o kadar çok istiyordu ki durmak aklının ucundan dahi geçmemişti.

Kız dayanamayıp karşılık verdiğinde adam bundan daha da güç alarak öpüşmelerini şiddetlendirmişti.

Sanki her an onu alacaklarmış gibi, birdaha öpemeyecekmiş gibi öpüyordu.