My Endless Fairytale | On-Going |

Chapter 17 I understand

-I understand-

WARNING:⚠️
⚠️May Typo⚠️
⚠️May Wrong Grammar(Pasyensiya't hindi magaling sa English)⚠️
⚠️Ang ibang Chapter ay May Bad Words⚠️

******
I'm about to go to the Living room when I heard him talking to someone else. Because of curiousity, I hide to the Tall Plants to don't caught.

"Yes babe, Leave it to me!"
"Yeah tomorrow, I'll pick you up there, but I don't promising about of time, because you know that it's Far away in your house."
"Copy Babe, Iloveyou so much and Imissyou. Take care of yourself! See you tomorrow. Goodbye!"

He put his phone in his pocket and face to my place where I am.

"Get out of there!" Malamig na tugon nito.

"You know already that I'm here?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Yeah, I have my ways." Sincere na saad nito.

"Uhmmm I'm so-sorry, I didn't mean it to listen to your conversation with your Girlfrie-" I said stuttering.

He cuts me off. "Exactly and it's okay, that's my intention anyway. So that you heard now our conversation and I want you to know that don't fall inlove with me so hardly because I can't catch you, That means that someones own my heart and don't you dare to Love me!" Walang emosyon ang mga mata nito pero alam kong gusto niya akong palayuin sa kaniya and of course ay ang huwag mainlove.

Tingin niya ba, ganun lang kadali ang sinabi niya? Nasa iisang Mansion kami, kahit na malaki ito ay magkasama naman kami sa iisang kwarto. Alam kong may mabubuo at mabubuong pagmamahal ako sa kaniya dahil kahit na ayaw kong magkaroon ng taong Mahal sa totoong buhay ay hindi ko rin naman yun maitatanggi na nagkakagusto rin ako sa isang tao kaso nga lang ay dinedeny ko at itinatago.

Well if it's his wants, I will do my best to not falling inlove and think that we're not the end game.

I smiled at him. "I understand, I'm not letting myself to fall in love with you because someones own your heart. Naiintindihan kita, alam kong nahihirapan ka at napapagod na dahil yung mga gusto mo ay hindi mo nakukuha," Nakatingin lang ako sa kaniya, pinipigilan ang luha.

Mali man 'tong gagawin ko, labag man sa loob ni Daddy at ni Tito pero gagawin ko para kay Yozan.

"Naiintindihan kita kasi tao ka rin naman na kailangan ng sariling desisyon at kailangan ng kasiyahan mula sa desisyon mo, hindi yung desisyon ng iba. Nakakalungkot lang isipin na hindi mo magawa yung mga bagay na gusto mo dahil may ibang kumokontrol sa'yo, hindi ka nag-iisa, ako rin naman hindi ko nagagawa ang gusto ko, kapag hindi sila pumayag. Pero sige, I will make you happy, Don't worry we're not the End game because I want to give up just to the both of you. Tayo man yung pinagkasundo pero kung yung laman ng puso mo ay iba, hindi magwowork yung relasyon nating ito, kaya magpapaubaya nalang ako-Oh not that term, hindi nga pala tayong talaga. I mean isusuko ko ang dapat para lang sa ikakasaya mo. Sana sa gagawin kong desisyon ay maging masaya ka huh, para naman kahit na once in a life time is you're happy a lot," I smile.

I sigh heavily and continue my words. "Maybe you're like a Fire who keeps everyone from cold and I'm the Rain who keeps everyone from heat, in the end we can't be together because one of us will disappear." I smiled bitterly.

"But It's okay, I will do my best to make you Happy, just wait the right time, Yozan!" I said and I left him without hearing his words.

Naglakad lamang ako palabas ng Mansion at pumuntang Garden, Alam kong gabi na pero I don't even have a Care. Tutal wala na rin naman akong papatunguhan dito, I know He want me to distance myself from him, then I will do what he wants, just for his happiness.

Madilim man ang langit ngunit mayroon namang ilaw upang makita ko ang daan, nakaharap ako sa kwarto ni Yozan, kung saan ako pumwesto at nakita si Gian, I want to saw him again, He's kind of me, nagkataon lang yung kanina na wala siya para iligtas sana ako.

Hindi pa rin maalis sa isip ko yung nangyari sa akin kanina. Hindi ko na nanaising makasama ang ibang lalaking hindi ko kilala ng lubos but when it comes to Gian, I will not to think twice not to trust him. Alam kong mapagkakatiwalaan ko siya at gayun din si Yozan.

Because of frustration, I heavily sigh and I close my eyes while my head pointing above. When I finished to calm myself, I open my eyes and I saw the moon and stars. I really love Moon and Stars, they're making my mind and feeling's better.

Pero sa ngayon is hindi ako maayos dahil sa kaluskos na aking naririnig, inilibot ko ang mga mata ko pero wala akong maaninag, lalo sa parte ng Night woods, sinimulan na akong kabahan at sinubukang igalaw ang paa ngunit mukhang na-stuck ito dahil sa kabang aking nararamdaman. Nasa panganib nanaman ba ako?

Well ayokong mangyari yun. Ako lamang ang nag-iisa rito, sa sobrang laki nito ay mahihirapan akong makabalik sa loob ng Mansion, bakit ba kasi ako lumabas.

Someones wrap his arm to my chest and put his another arm to my mouth and nose with a Handkerchief maybe and it's like have a Strong Perfume to got me di zziness at ang mahimatay.

"Hmmm hmmm," Tugon ko at pilit na umaalis sa pagkakahawak sa kaniya. Ginagawa ko na ring hindi huminga upang hindi ako mahimatay.

"Master wants to meet you, so don't be Stubborn or else I will kill you!" He said with a deep voice.

I know this voice--Kian.

"Hmmmm, hmm hmm hmmm!" Saad ko, malapit na ako mahimatay. Please somebody help me.

"Don't make a noise Babae!" His sweet voice whisper on my ears. Nangaakit ba siya? Well hindi ako papaakit.

"You're mine now!" He said sincerely.

"Stop your nonsense action Kian, Leave her alone now!" Maawtoridad na saad ng lalaking hindi ko kilala.

"Don't even lay your hands in her, She's mine now, She's my prey. Look of yours!" Mahinahon ngunit maawtoridad na saad ni Kian.

Nanlalabo na ang mga mata ko, mabilis siyang nakalapit sa amin, kaya naman nabitawan na ako ni Kian, handa na sanang bumagsak sa lupa ng masalo siya ako.

Gulantang akong napatingin sa mga mata niyang kulay Red. May takip ang mukha nito, tanging mata niya lamang ang aking kita. Nakatitig lamang ako sa mga mata niya, nakakaakit, alam kong dapat na matakot ako pero bakit parang gusto ko pa iyong pagkatitigan.

Tumikhim ito kaya naman napatingin ako sa kalangitan na pares ang mga mata nito sa buwan, nakakatakot. Blood moon? Blood color of eyes? I think that's not good.

"Bakit ba palagi ka nalang nangingialam? Puwede bang lumugar ka kung saan ka nakalugar, kapag akin ay akin lamang, huwag na huwag mong aagawin. She's my prey, she's mine!" Malamig na tugon nito at hinawakan ako nito sa braso.

Hindi naman ako binitawan ng isang lalaki. Mahigpit ang pagkakahawak ni Kian sa akin, kaya nasaktan ako.

Bakit nanghihina ako. "She got what she will get!" Tugon nito at unti-unting nagdilim ang paningin ko.

Sa pag-pikit ng mga mata ko ay may huli akong katagang narinig.

"Ishani!"

"Fvck Kian!"

°°°°
Hey Readers Hope you'll like it!

Votes and follow me are really appreciated, tysm mga mahal! ^^

Sorry for the wrong grammar and typos error.

"Nobodys perfect"hehe:>

Spread Love♡Muaps♡

Yukiii_Writes