Dinler misin?

Bölüm: 17

Bölüm 17: Jest

Sevdiğim müziklerin olduğu çalma listesini açıp yola koyuldum çalıştığım yere doğru. Tuna'ya mesaj atmayı çok istiyordum ama rahatsız etmekten deli gibi korkuyordum. Üstelik yazmak için konu da bulamıyordum.

"Sınavın nasıl geçti?" Ekrana düşen mesaj bildirimi Tuna'ya aitti. Gülümseyerek bildirime tıklayıp klavye tuşları üzerinde gezdirdim parmaklarımı.

Hazan: Çok güzel geçti!

Hazan: En az doksan beş.

Tuna: Vay!

Hazan: Sen neler yaptın bugün?

Tuna: Antrenmandan çıktım şimdi.

Tuna: Eve gidiyorum.

"Kedi..." dedim önümdeki kediyi görmemle. "Gel annem..." Telefonumu cebime sıkıştırıp gördüğüm güzeller güzeli kediyi kucağıma aldım.

"Sen ne güzelsin öyle." Tüylerine öpücük kondurdum. "Kaçırayım mı seni?" Birkaç resmini çektim kedinin.

"Benimle gelmek ister misin?" Kucağımdan atlayıp uzaklaştı kedi. Gülümseyerek telefonumu açıp Tuna'dan gelen mesaja tıkladım.

Tuna: Görüldü de yedik...

Hazan: Ben aşık oldum.

Mesajım saniyesinde görüldü olurken bir süre çevrimiçi bekledi Tuna.

Tuna çevrimdışı.

Tuna çevrimiçi.

Tuna: Ne?

Bu mesaj silindi.

Tuna: Kime?

Bu mesaj silindi.

Kaşlarım çatıldı.

Hazan: Neden yazıp yazıp siliyorsun?

Tuna: Mesajı Batu yazdı sandım da.

Tuna: Sen olduğunu sonradan fark ettim.

Hazan: Batu'nun sevgilisi yok muydu zaten?

Tuna: İşte o yüzden şaşırdım.

Hazan: Anladım.

Tuna çevrimdışı.

Hazan: Tuna.

Tuna çevrimiçi.

Yazıyor...

Tuna çevrimdışı.

Telefonumu kapatıp cebime sıkıştırdım. Ağlamak üzereydim. Tuna'nın yazdığı her bir mesajı önemsiyordum ve şu an yazdıkları canımı sıkıyordu.

  Saatler birbirini kovalarken çalıştığım yerden çıkıp yola koyuldum evime doğru. Tuna'dan hâlâ mesaj yoktu. O yazmadığı sürece ben de yazmayı düşünmüyordum ama aynı zamanda sorunun ne olduğunu da öğrenmek geliyordu içimden. Çok kararsızdım ve bu ikilem canımı olabildiğince sıkıyordu. Yazıp kurtulabilirdim. Hatta direkt yazmalıydım. Zaten elimde tuttuğum telefonumu açıp Tuna'nın numarasına tıkladım.

"Bir sorun mu var?" Yazıp gönderdim. Mesajın tek tik oluşu canımı daha da sıkarken telefonumu cebime sıkıştırıp devam ettim yürümeye. Yaklaşık bir saatin ardından evime vardığımda üzerimdeki fazlalıklardan kurtulup koltuğa attım bedenimi. Yorgundum ve bir an önce uyumak istiyordum ancak Tuna ile konuşmadan uyumak içime sinmiyordu. Bıkkınlıkla nefes vererek yeniden elime aldım telefonumu ve tam o anda Tuna'dan mesaj düştü ekrana. Heyecanla mesaja tıkladım.