6.Bölüm

342 20 15
                                    

Güzel bir akşam yemeğinden sonra eve yürüyerek dönmeye karar verdik. Genelde ilk konuşan ben olduğumdan ve ağzımı bıçak açmadığından olacak ki yol boyunca konuşmadı. Cebinden sigara paketini çıkartıp içinden bir dal aldı ve dudaklarına yerleştirdi. Paketi elinden kaptım ve bir sigara da ben aldım.

M" Sporcu değil misin? Doğru bir şey yapmıyorsun. "

G" Bir seferliğine içebilirim sanırım. "

Çakmağı aldım ve dudağımdaki sigaranın ucunu ateşledim. İçime çektiğim derin nefes boğazımda ilerlemedi ve öksürmeme neden oldu. Ağzımdaki sigara da kendini bir anda yerde bulmuştu.

Üzerimdeki alaycı bakışları hissedebiliyordum.

M" Güzel. İlk seferin olduğu için sevindim."

Sigarasını yakıp içine çektikten sonra bana uzattı.

M" Sadece bugünlük."

Elime aldım ve yavaşça içime çektim.

G" Çok sık içer misin? "

Paketin ağzını açıp içini görmemi sağladı, neredeyse dolu sayılırdı.

M" 1 ay önce almıştım. Çok nadir kullanıyorum. "

Sigarayı ona geri verip yağmur damlalarının ıslatmaya başladığı asfalta odaklandım.

G" Hızlansak iyi olur."

M" Neden?"

G" Görmüyor musun? Yağmur şiddetlenecek."

Parmağında tuttuğu sigarayı söndürüp çöp bidonuna attı.

M" Islanmaktan mı korkuyorsun?"

Adımları değişmemişti. Donuk bir bakış attı.
Birkaç saat önce beni sakinleştirmeye çalışan adamla alakası yoktu. Ağlayan biri onun zayıf noktası mıydı? Ya da zayıf noktası canı yanan biri miydi?

G" Islanmaktan kim korkar? Hasta olup antrenmanlara gidememekten korkuyorum."

M" Dersler umrunda değil yani, öyle mi? "

Ellerimi cebime sokup ters döndüm ve ona bakarak geri geri yürümeye başladım.

G" Derslerden geçmek benim için yeterli. "

Güldü.

M" Sanki zorla geliyorsun, neden mühendislik okuyorsun istemiyorsan? "

G" Haa, gerçekten zorla geliyorum. "

Kaşlarını çatınca gülümsedim.

M" Nasıl yani? "

G" Babam kulübe devam etmem karşılığında üniversiteyi bitirmem gerektiğini söyledi. İlk başta kabul etmedim ama ev ve arabayı da öne sürünce bu fikir gözüme güzel gözüktü. "

M" Tutkulu bir öğrencim olduğu için sevindim. "

Ona gülerken bir anda bana doğru ilerleyip kolumdan tuttu ve beni kendine çekti. Hemen sonra sırtımda kuvvetli bir rüzgar hissettim ve bir motor hızla dibimden geçip gitti.

M" Neden normal insanlar gibi düz bir şekilde yürümüyorsun? Ya bir şey olsaydı? "

Güldüğümde bana daha da kızdı.

M" Bir de gülüyor musun?!?!? "

Sertçe bağırmasına rağmen kolumu tutan eli oldukça yumuşak davranıyordu.

G" Sana güvendim ve sen de güvenimi boşa çıkartmadın. Bak! Sapasağlamım. "

Etrafımda dönüp ona kendimi gösterdim, sırıtıyordum.

Koşmaktan YorulmakWhere stories live. Discover now