Kabanata 8:
Dinala niya ako sa Starbucks para doon kami mag-usap. Wala akong ideya kung ano ang sasabihin nito tungkol kay Louisa. Na-cucurious tuloy ako.
Nag-order muna ng kape si Grace bago simulan ang pag-uusap namin dalawa.
“Pasensya ka na sa abala ah”
“Okey lang nilibre mo naman ako ng starbucks eh.Kahit araw-araw mo pa ako abalahin.”
“Palabiro ka talaga.”
“So.. anong tungkol kay Louisa?” agad kong tanong.
Biglang sumeryoso ang mukha nito. Diretsong tumingin sa akin at nagsimula ng magsalita.
At ikinuwento nito ang isang bahagi ng buhay ni Louisa na hindi ko alam.
Limang oras na akong nakatitig sa kisame ng kwarto ko pero blangko pa din ang isip ko, kahit anong pilit kong isipin ang nalaman ko tungkol kay Louisa eh hindi ko talaga ma-gets ng utak ko. Madami na naman tanong ang nagpa-popout sa earlobes ko. Isa na ang tanong na, BAKIT?
Natauhan lang ako ng biglang mag-ring ang cellphone ko. Agad ko iyon dinampot at sinagot, hindi ko nga alam na si Louisa pala ang tumawag.
“Yes, hello?”
“Nasaan ka?”
“Louisa?”
Sinabi nito na pumunta daw ako sa isang restaurant sa may morato, nandoon daw siya. Kailangan niya daw ako makausap. Ano bang nangyayari sa mundo, lahat na lang gusto akong kausapin.
Hindi ko naman kayang tiisin si Louisa kaya agad akong pumunta sa sinabi nitong lugar. Isang fine-dining restaurant pala ‘yon. Mukha akong gusgusing bata sa get-up ko. Plain gray t-shirt at maong pants. Kamusta naman yon.
Pumasok ako sa loob, agad akong iginiya ng waiter sa isang table. Nandoon si Louisa at isang lalaki na sa tingin ko kasing edad ko lang din. Mas guwapo lang ako.
Sinalubong ako ni Louisa.
“Akala ko hindi ka na dadating eh, tara upo ka” yaya nito.
Walang akong ideya kung ano ang nagaganap sa mga oras na iyon, pati ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Hindi naman siguro ito yung ex ni Louisa na nang-iwan dito.
“So, Louisa… siya pala yung sinasabi mong bestfriend mo?” tanong agad ng lalaki.
“Oo, Arvin, si Mike, Mike si Arvin” pakilala ni Louisa.
Nagkamay kami ni Mike.
“Sino ba siya?”agad kong binulungan si Louisa.
“Blind date ko.”
Bigla akong natahimik sa sinabi ni Louisa. Blind date? Gusto na ba nitong magkaboyfriend agad. Naka-move na agad ito. Paano na ako? Hanggang bestfriend na lang ba ako?
Sampung minuto ako nanahimik. Tinitigan ko lang si Louisa at si Mike habang masayang nagkukwentuhan ng kanilang buhay. Medyo na OP ako ng onti kaya yung orange juice na lang ang binalingan ko. Ilang saglit pa ay nagpaalam muna na mag-CR si Louisa. Ako at si Mike ang naiwan.
“Arvin right?”
Bingi ba ito, kakapakilala lang ni Louisa sa akin nakalimutan agad pangalan ko. Grrr!
Tumango lang ako at nanahimik ulit.
“I heard a lot about you, ikaw lagi bukambibig ni Louisa. I guess you two really are bestfriends. Buti ka pa”
Makapag-English naman ito wagas, Pwede naman mag-tagalog. Pinahirapan niya lang sarili niya.
“Malamang… ah eh este oo.”
“Pare, pwede bang makahingi ng pabor sa’yo?”
Aba pumapare na ang loko, sorry hindi tayo close.
“Anong pabor?”
“Gusto ko sanang malaman yung gusto at ayaw ni Louisa, since ikaw ang bestfriend niya, alam kong alam na alam mo ‘yon..you see, I like her at gusto kong mas makilala pa siya”
First Blood! Ouch! Ito na yung kinakatakot ko eh yung may kakompitensya ako sa babaeng mahal ko.
Sa huli ay ibinigay ko din ang hinihingi nitong pabor.
After 2 minutes bumalik na si Louisa.
Tumayo ako para salubungin siya.
“Louisa pwede ba tayong mag-usap saglit”
Nagpaalam muna kami kay Mike. Lumabas kami ng restaurant at sa parking lot kami nag-usap.
YOU ARE READING
A Jeepney Lovestory (Completed)
RomanceIsang gabi sa jeepney terminal nakilala ni Arvin Noble ang isang babaeng hindi niya akalaing magiging parte ng buhay niya. In unexpected circumstances, he found himself helping a drunk girl, sa minalas malas na pagkakataon ay nagkita ulit ang landas...
