10. bölüm

11.1K 909 206
                                    

Jutenya aşiret üyelerim ben geldim.

Hoş geldim. Dediğim gibi Zeynep final oluncaya kadar sadece Zeynep yazacağım. Uzun bir kitap olmayacak. 20 veya 25 bölüm.

Bu arada Jutenya aşiretim 20k hepinizi çok seviyorum.

Aşk turşucuklarım 21k olmaya ne dersiniz.

Şurayı 👇🏻👇🏻tıklayarak
           Jutenya_
Beni takibe alın ve kocaman ailemize katılın biz burada çok mutluyuz. Sizin de aramıza katılmanız ile daha mutlu olacağız.

Keyifli okumalar.

Söylesene Elfida gelmeyi hiç mi istemedin aklına hiç mi gelmedim.

Kuş olup uçmak istedim ama kanatlarım sevdiklerim tarafından kırılınca heves edemedim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Kuş olup uçmak istedim ama kanatlarım sevdiklerim tarafından kırılınca heves edemedim.

************************************

Kadir konağın terasın da ayakta durmuş konağa girenleri izliyordu. Birazdan aşiret toplantısı yapılacaktı lakin artık yaptığı her şey ona sıkıcı geliyordu.

Son zamanlarda olan şeyler canını acıtıyordu. Zihni karman çormandı. Elinde ki sigarayı etli dudaklarına götürüü  bir nefes aldığın da çiğerlerini dolduran nikotin düşünceleri kadar zarar vermiyordu.

O dalgın dalgın Mardin'i seyrederken duyduğu öksürük sesiyle arkasını döndü.

Deli dolu arkadaşını karşısın da görmek dudaklarının kenara kıvrılmasına neden oldu. Rojawan ona doğru ilerleyip "bazen düşünüyorum Mardin'mi büyük derdin mi? " diye samimi bir itirafta bulundu.

Dudaklarını birbirine bastırıp dostunuzun devam etmesini bekledi. Zira kendisin de ne konuşacak takat vardı ne de niyet.

"Mardin kadim şehir içinden milyonlarca insan ve dertleri gelip geçmiş. Senin ki gibisi nadirdir diye düşünüyorum" dedi. En yakın arkadaşının yanında durduğun da omzunun üstüne ona dönüp "Mardin derdine derman olmuyorsa derdine derman olacak insana git. Unutma kader gayreti sever. Yarın öbür biri kalbine düşer. Başkasının kolların da görürsün pişmanlığı can acısını o zaman görürsün" diye devam etti.

Rojawan için asıl olan mantıktı. Duygularından çok mantığıyla devam ederdi ve ona göre arkadaşı çok mantıksız davranıyordu. 

Rojawan'a bakmadan "Zeriâmına tèvènna"

(Yüreğim ağrıyor) dedi ve sesli bir nefes aldı.

Kısa bir süre duraksayıp elini kalbinin üstüne koyup "Zeriàm nàlènnè"

(Yüreğim inliyor ) bakışları Mardin manzarasın da değil aklın da olandaydı.

"Là mà Zeryàmı gavura fàhm nà kènnà"

Zeynep Where stories live. Discover now