Beni Buna Zorlama

14. Bölüm

BENİ BUNA ZORLAMA!

"Ayşe Teyze tamam, Zeynep herkesten gizlenmek için sana yalan söyletiyor olabilir ama benden de mi gizleyeceksin gerçeği? Zeynep senin yanında değilse kayıp ilanı vereceğimden emin olabilirsin. Hatta dur dur sen onu ikna etmek için hiç uğraşma, ben kalkıp oraya geleyim daha kolay olur," diyerek hiç istemediği halde yaşlı kadını köşeye sıkıştırmak zorunda kalmıştı Buse. Kardeşini onun sandığından çok daha iyi tanırdı ve böyle anlarda kendini güvende hissedeceği tek yerin de emektar Ayşe Teyze'nin yanı olduğunu bilirdi.

"Yavrum beni zor durumda bırakıyorsun," dedi yaşlı kadın adeta yalvararak. "Kalkıp buralara gelme sakın Zeynep duyarsa..." demeye niyetlenirken genç kadın onun söylediği son sözlere tanık olarak elinden telefonu yavaşça çekti. "Buse niye sıkıştırıyorsun kadıncağızı? Biraz kafa dinlemek istiyorum her şeyden uzaklaşıp."

"İyi ben de kafa dinleme demiyorum zaten, ama bu arada bizi de elinin tersi ile bir kenara itivermesen? Zorlu'ya kızıyorsun ama tavrın herkese. Neler oluyor diye sormayacağım, çünkü günlerdir bu haberle ortalık ayağa kalktı. Sanki memlekette başka mesele yokmuş gibi! Bir Murat eksikti zaten o da ayaküstü bir açıklama yapınca iyice arapsaçına döndü her şey."

Zeynep duyduklarını anlamlandırmaya çalışarak kaşlarını çattı. "Neden bahsediyorsun sen?" Buse o zaman kardeşinin son gelişmelerden haberdar olmadığını fark ederek detaylara girdiğine pişman oldu. "Ah tabii ya orada pek televizyon kanalı çekmiyordu değil mi? Neyse canım zaten aynı şeyleri ıstıp ısıtıp sunuyorlar," diye konuyu geçiştirmeye çalıştıysa da Zeynep işin aslını öğrenmeden vazgeçecek gibi değildi. "Hangi Murat'tan bahsediyorsun sen?"

"Murat'ı boş ver, babam seni çok merak ediyor onunla da bir iki çift laf etsen diyorum..." Zeynep sabrını korumaya çabalayarak derin bir nefes alıp verdi. "Buse, Murat ile ilgili açıklama yapana kadar sana aynı soruyu defalarca sorabilirim. Ama bu sadece beni daha fazla sinirlendirmekten başka bir işe yaramaz. Şimdi... lütfen..." Bir çıkış yolu bulabilmek umuduyla bir süre sessizliğini koruduysa da nihayet pes ederek kısaca anlattı.

"Murat da Zorlu'nun müşterilerinden biriymiş. Tabii o bunu açıkça itiraf etmek yerine Zorlu'yu arkadaş aracılığı ile tanıdığından bahsetmiş."

"Ve?"

"Ve ee... şey sözümona laf arasında senden bahsetmiş... Çok öfkeliydi ne dediğini bilmiyordu bence..." Zeynep duyduklarını hazmetmeye çalışırken gözlerini kapattı. "Devam et!" "Devamında fazla bir şey yok. Zorlu'nun açgözlü, doyumsuz, aklı fikri daha fazla kadın elde etmek olan biri oluşundan bahsedip durdu. Sanırım ortada bir bahis varmış. Ama bana sorarsan kendi açığını kapatmaya çalışıyordu. Yani düşünsene bir kadını elde etmek için gidip kendini ilişki danışmanı diye tanıtan birinden parayla yardım alıyor. Kim bunu yapar ki? Bence Murat'a fazla takılmaya gerek yok." "Haklısın," diye konuşmaya başladı Zeynep soğuk ve kırgın bir ses tonuyla. "Murat'a da Zorlu'ya da kızmaya gerek yok. Hepsi benim hatamdı. Aşk oyununa kapılmam kendi aptallığımdan başka bir şey değil..."

"Öyle deme!"

"Nasıl diyeyim Buse? Zorlu'nun işi ya da daha kötüsü bahis yüzünden beni tavlamak için yaptıklarına kanmam kimin suçu? Şu halime bak! Hakkında dedikodu üretilebilecek en son insanken nasıl bu duruma düştüm söyler misin? Benim hatam değilse kimin hatası?"

"Olan oldu, daha fazla kendini suçlama. Zorlu için bunun bahisten öte bir durum olduğuna inanıyorum." "Ah lütfen..."

"Onu anlıyorum ya da ona hak veriyorum demiyorum. Sadece bazı açılardan onun da durumunun senden farklı olmadığını söylüyorum."