Condo Boys (A Journey to Remember) [Boyxboy-Completed]

Chapter 37: White Box

Ken asked me not to be weary of his condition. Ayaw niya akong nalulungkot o 'yung akala mo'y nagluluksa dahil hindi pa naman daw siya patay. Gusto niya happy lang daw ako dahil ayaw niyang ma-feel na kinakaawaan siya ng mga taong mahal niya. It's very hard to be joyful at this time of crisis pero sinunod ko ang payo niya na maging masaya, happy lang tuwing magkasama kami kahit mahirap gawin. Tama naman siya, in that way, matututo akong i-cherish at bigyang halaga ang mga magdadaang araw na kapiling siya na hindi inaalala ang tunay niyang kalagayan.

One day while Loane, Arsi and I were busy watching an action movie sa Condo, sinorpresa kaming bisitahin ni Ken.

"Kamusta kayo mga Parekoy?" we were surprised as he entered the unit without knocking.

Abot hanggang tenga ang ngiti ko when he appeared out of nowhere. Mabuti na lang at naisipan niya kaming bisitahin dahil I truly missed from head to toe. 

Hindi rin mapigil ang kasiyahan ni Loane kaya't habang nasa pinto palang si Kentot e bigla ba naman niya itong ikinulong sa kanyang mga bisig, sa bandang likuran ng kaibigan niya, upang hindi makapalag. Si Arsi nama'y binuhat ang mga paa nito upang suportahan ang pilyong kaibigan papunta sa Sofa. In that scenario, the two are obviously making fun of their friend.

"Hoy teka anong ginagawa ninyo?" Ken was clueless kung anong 'trip' ng mga kaibigan niya.

"Wala Parekoy nilalambing ka lang namin," Loane said slyly. Inihiga nilang dalawa ni Arsi sa Sofa si Ken, na puno ng question mark ang mukha, sabay dagan dito upang hindi makagalaw.

"Ouch! Langya kayo maaga ata akong mamamatay sa inyo ah?" Ken said chuckling. Nakaupo sa may parteng chest si Loane while si Arsi nama'y nakaupo sa bandang lower extremities.

"Ano Kentot kaya pa ba?" pagbungisngis ni Loane. "Parusa namin sayo 'yan dahil tarantado ka!" Bumubungisngis na rin si Arsi habang nakapatong sa may bandang paanan.

"Arjay tulungan mo 'ko. Hindi ako makahinga! Tulong!" "Papatayin ako ng dalawang tarantadong 'to. Tulong!" ulit pa niya. Sige lang sa pagpapabigat 'yung dalawa kaya na-alarma ako na baka totoong hindi na siya makahinga.

"Uy umalis nga kayo diyan. Para kayong mga tanga ah?!" una kong pinaalis si Arsi hila-hila ang kamay niya, ganun din si Loane na kumportable pang nakadagan sa kaibigan.

"Ha-ha-ha," pa-chorus pang tawanan ng dalawa kahit medyo seryoso na akong nag-aalala.

"Ayos ka lang Ken?" 

 Hindi siya nagrerespond o gumagalaw man lang nung time na 'yun. I know he's just faking it na kunwari wala siyang malay. "Uy Ken, alam kong nanloloko ka lang. Tumayo ka na diyan!" and he's still not responding.

Magaling talaga 'tong Kentot ko na mameke kaya ang ginawa ko para gumising siya sa gawa-gawa niyang kalokohan e pabigla ko siyang kiniliti sa kanyang funny bones sa may bewang. Bigla namang bumalik sa katinuan ang loko.

"Ha-ha-ha. Ayoko na Arjay, tama na!" he giggled habang walang humpay ko siyang kinikiliti.

"Akala mo madadaan mo 'ko sa kalokohan mo ah?" banat ko naman. "Aarte ka na lang, masyado pang obvious? Modelo ka lang, 'di ka artista!" tawa lang siya nang tawa sa ginagawa ko. Na-miss ko yung tawa niyang nakakahawa, para siyang limang taong gulang kung makahalakhak na parang hindi na dadatnan ng kinabukasan kung makatawa. Seeing him cracking up makes my heart melt. If making him laugh everyday will cure his illness, walang tigil ko siyang patatawanin hanggang sa gumaling. 

I stopped tickling his funny bones nang bigla siyang napaubo, nasamid ata ng laway niya. Lumapit naman si Loane at ibinigay ang kanyang kamay upang alalayang tumayo ang kaibigan. When my Kentot got up, mahigpit na ikinulong ni Loane ito sa kanyang mga braso upang yakapin. Pinaghahalik-halikan pa nito ang Kentot ko sa magkabilang pisngi nang paulit-ulit which I found awkward. Inisip ko na lang na it's just a manly kiss of a bestfriend.