3. we can't breakaway... we've to hold on

Начните с самого начала
                                        

"ဘာလို႔မလုပ္ႏိုင္ရတာလဲကြၽန္မဆီက ရွင္လြတ္လပ္သြားမွာမဟုတ္လား ဟမ္"

"ေတာ္စမ္းပါ အိမ္ျပန္မယ္"

"လက္ကိုလြတ္! အိမ္ကိုမျပန္ႏိုင္ပါဘူး ေအးေအးေဆးေဆးအိမ္ျပန္ႏိုင္စရာလား
ဟမ္! အဲ့ေလာက္ေတာင္လြယ္ေနလား"

"မင္းမရွက္ေပမယ့္ ငါရွက္လာၿပီ
ေတာ္ေတာ့ေနာ္!!"

သူကေဒါသတႀကီးေအာ္ကာ ေမး႐ိုးေတြတင္းေနေအာင္အံႀကိတ္ထားၿပီးတစ္ခုခုမလုပ္မိေအာင္ထိန္းေနသည့္ပုံစံ။ သူမမွာလဲေဒါသဆိုတာရွိသည္။ တခါေလာက္ေတာ့ နဂါးမွန္းသိေအာင္အေမာက္ေထာင္ျပမွေတာ္ကာက်ေပမည္။

"မေတာ္ေတာ့ေရာဘာ- အု"

မ်က္ႏွာကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆတ္ကနဲဆြဲယူကာ သူမစကားလုံးေတြက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႏုႏုၾကားမွာေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။

လက္ပင္မကိုင္ခဲ့တာ လနဲ႔ခ်ီၿပီမို႔လို႔ ႐ုတ္တရက္လက္ခံရရွိလိုက္‌ေသာအနမ္းမွာ
ေျခေထာက္ပင္မခိုင္ခ်င္။

ျပဴးက်ယ္ေနေသာသူမမ်က္လုံးေတြကို
တခ်က္စိုက္ၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုခြာ႐ုံေလးခြာကာ

"တိတ္တိတ္ေနေတာ့ နားၿငီးတယ္"

ထို႔ေနာက္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကျဗဳန္းကနဲျပန္ထိကပ္လာျပန္ကာ ေခါင္းအနည္းငယ္ေစာင္း၍
သူမ မ်က္ႏွာကိုပိုဆြဲယူကာ အနမ္းေတြကို
ပိုနက္ရႈိင္းေစသည္။

ခုနက လမ္းမေပၚမွာ ေအာ္ဟစ္ေနတုန္းက အေကာင္း နမ္းခံလိုက္ရတဲ့အခါ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနတဲ့သူေတြမ်ားလာတာေၾကာင့္ ရွက္ကာ အေငြ႕ျပန္ခ်င္စိတ္အတိ။ ရန္ျဖစ္တာကိုရွက္ၿပီးနမ္းတာကိုက်မရွက္ဘူးလား ဆိုကာ မင္ယြန္းဂီကိုေအာ္ေမးလိုက္ခ်င္ပါသည္။

ဒါေပမယ့္သူမ ခႏၶာကိုယ္က သူမကိုသစၥာေဖာက္ကာ ထိုအနမ္းေတြကိုျပန္လည္တုန႔္ျပန္ေနသည္တဲ့။ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္လိုက္တာ။

လက္တဖက္ကမ်က္ႏွာကေနခါးေနရာကိုတိုး၀င္လာကာ ဆြဲယူၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ နမ္းလို႔၀မွလြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူမႏႈတ္ခမ္းေတြက ဆြဲငင္အားေၾကာင့္ သာမန္ကထက္နီရဲကာအနည္းငယ္ဖူးသြားသေယာင္။

Handle The Fragile Between Us | MYGМесто, где живут истории. Откройте их для себя