3. we can't breakaway... we've to hold on

Start from the beginning
                                        

"ဘယ္သြားမလို႔လဲ"

"ဘယ္ပဲသြားသြားေပါ့"

ျပန္ရလိုက္သည့္အေျဖက ရင္၀ကိုေစာင့္ကန္လိုက္သလို။ အမွတ္မရွိတဲ့သူမကသာ အမွားပါေလ။

"ျပန္မလာလဲ အဆင္ေျပတာမို႔လို႔သြား
ခ်င္တဲ့ေနရာသာသြား"

ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေအာ္လိုက္ကာ ေရခဲေသတၱာထဲက ႏြားႏို႔ဘူးကို ထုတ္ၿပီး တခြက္အျပည့္ထည့္ကာ ေမာ့ခ်ပစ္လိုက္သည္။

ပူေလာင္ေနတဲ့ရင္ဘတ္ကိုခနေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ေအးခ်မ္းသြားေစခ်င္လို႔ပါ။

_______________

စားပြဲေပၚမွာေမွာက္အိပ္ရင္း ခပ္ေဆြးေဆြးခံစားခ်က္ႀကီးေၾကာင့္ ရင္ထဲေနလို႔
မေကာင္း။ သူတျခားေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ‌ၿပဳံးရယ္ေနမွာကို ေတြးၾကည့္မိေတာ့ ရင္ထဲကဆစ္ကနဲနာလာျပန္သည္။

နင္အ႐ူးပဲ ဟယ္သာဘဲလ္ရယ္ တြယ္ကပ္ေနလဲ မထူးေတာ့တဲ့ ၿပိဳကြဲေနတဲ့ ဆက္ဆံေရးႀကီးကို ျပန္ေႏြးေထြးခ်င္ခဲ့ေသးတာလား။ အ႐ူးလိုမ်ိဳးနင့္ဘက္ကေနထပ္ၿပီးတြယ္ကပ္ေနခ်င္ေသးလို႔လား။

က်ဆင္းလာတဲ့မ်က္ရည္စေတြကို စီးရာလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းမတားမျမစ္စီးဆင္းေစခဲ့လိုက္သည္။

ဘယ္ေလာက္ပဲမုန္းပါတယ္ေျပာေျပာေပါ့။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအမွတ္တရေတြက လပိုင္းေလာက္နဲ႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ့္ အေပါစားမွတ္ဉာဏ္ေတြမွမဟုတ္တာ။

အဆင္မေျပဘူး။

တခါေလာက္ အရင္က ဘဲလ္ရဲ႕ယြန္းဂီကိုျပန္ေပးလို႔မရဘူးလား။

ဘာလုပ္လုပ္အၿမဲတမ္းၿပဳံးၿပဳံးေလးထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ယြန္းကို။

ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွမ်က္လုံးနဲ႔ေဝ့မၾကည့္ပါဖူးလို႔ကတိေတြအထပ္ထပ္ေပးခဲ့တဲ့ယြန္းကို။

နီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနတက္ၿပီးဘဲလ္လက္ကေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အလွဆုံးၿပဳံးေနတက္တဲ့ယြန္းကို။

အဲ့ဒီ့...အဲ့ဒီယြန္းဂီက ေလထဲမွာ လြင့္ျပယ္သြားခဲ့ၿပီလား။

အ႐ူးလိုဒီေန႔လဲတစ္ေယာက္ထဲပဲ အိမ္ႀကီးရဲ႕တေနရာမွာ အေတာ္မသတ္ႏိုင္တဲ့နာက်င္ျခင္းေတြနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း။

Handle The Fragile Between Us | MYGWhere stories live. Discover now