Mafya Babası

Mafya Babası ~2~

Hayatta yapabileceğin en büyük hata, bir hata yapacağından sürekli korkmaktır. Korkmuyordum. Çesur bir kızdım ben. Hayatım boyunca yılmadım. Annemi kaybettim, yılmadım, babam beni sakladı insanların beni görmesini istemedi pes etmedim. Yoluma devam ettim. Caner yanımdaydı bana bir soru sormuştu. Fakat galiba korkuyordum.

Kalbim o kadar hızlı atıyorduki sesini duyacak diye ödüm patlıyordu. Gülümsedim tam bir şey söyleyecekken renkli saçlı çirkin bir kız yanımıza geldi. Ellerini canerin sırtına koyup kucağına oturdu. Bu neydi şimdi.

Kadın dudaklarını Canerin dudağına yaklaştırdı. Bişey yapıp engel olmalıydım. Hiç kimse senden iyi değildir. Ama bir şeyler yapmaya cesaret edemezsen , sen de kimseden iyi değilsin.

Konuşmak için öksürdüğümde gözler bana çevrildi "Ne diyordunuz? " diye sordum. Caner sırıttı. Bu sırıtışın altında neler yattığını iyi biliyordum. "Nil başka zaman " dediğinde kadın kucağından kalktı.

Bana ölümcül bakışlar atıyordu. Kadın üstüme yürümeye başladı. "Bu da kim yeni sürtüğünmü. " diye Sorduğunda sinirden gözlerimden alev çıkıyordu.

Bana sürtük demişti hadi ama şimdi ben bu kızın ağızına sıçmaz mıyım. Oturduğum yerden ayağa kalktım kızdan bir iki santim uzundum. "Bir daha bana kendi adınla seslenme" diye tısladığımda bütün yüzler buraya çevrilmişti. Müziğin sesi kısılmıştı.

Herkes anlamıştı bir kavga çıkaracağını " seslenirsem naparsın" dediğinde kendimi daha fazla tutamadım. Kızı yakalarından tutup duvara dayadım " seni sikerim " dediğimde kız bir kahkaha patlattı " olmayan şeyinlemi" dediğinde kızın suratına tokadımı geçirdim.

Tokat sesi yankılanmıştı. Öyle bir tokat atmıştımki. " Senin hayatını sikerim benimle birdaha böyle konuşmayı deneme"dediğimde güldü, saçlarını ellerime doladım.

Her zaman cebimde tuttuğum çakıyı çıkartıp kızın boğazına tuttum " tekrar et bakalım ne demiştin duyamadım. " kız titriyordu. Bıçaklamazdım amacım gözdağı vermekti. (Bazı okuyan kişiler kız psikopat olsun dedi onun için biraz psikopat yaptım pwhhahsh)

Kavgalara alışıktım. Sonuçta mafyanın içinde büyümüştüm. " Ta-tamam" dediğinde kızı bırakıp bıçağı yerine soktum. Herkes şaşkınca bana bakıyordu. Bar taburesine oturup içkimi içmeye başladığımda herkes işine geri dönmüşti.

Caneri unutmuşum hızla canere baktığımda hala şoktaydı. " Vay sen neymişsin bu arada ben Caner buranın sahibiyim. " dediğinde gülümsedim "Bende Ada" dedim.

Konuşmamız böyle geçmişti. Bana birşeyler anlatmıştı bende aynı şekilde ona kendimden bahsettim. Aynı şeylerden hoşlanıyorduk. Sempatikti. Mafyaya benzemiyordu ne bileyim bu ortamın sahibi bu çocuk deseler inanmazdım.

Çünkü kitaplarda anlatılanlar gibi karanlık değildi. Düşündüğü şeyler sapıklık üzerine değildi. Sıcak kanlıydı. Ama bu benim gördüğüm yüzüydü. Onu tanımıyordum. Bunlsr benim öngörüşlerimdi. (böyle bi kelime varmı bilmiyorum vjsjxjjxjxj)

Gecenin sonuna kadar konuşmuştuk. Bardaki eğlence daha arttığında saat 3'e doğru geldiğinde eve gitmem gerektiğini anladım. Geç olmuştu. Burada sabahlayamazdım. Karşımda içkisini yudumlayan Caner'e döndüm. "Ben gitsem iyi olur" dediğimde bana döndü.

" istersen ben bırakabilirim" dediğinde kabul etmemem gerektiğini biliyordum. Ama kabul etmiştim. Gecenin bu saatinde bir köşede sızmak istemiyordum. Çünkü yarı sarhoştum.

*********************************

Sabah kalktığımda tanımadığım bir yataktaydım. Tavana gözlerimi diktiğimde benim odamın pis tavanına oranla cam bir tavanla karşılaşacağım aklıma gelmezdi.. Etrafa baktığımda nerede olduğumu idrak etmeye çalıştım. Buraya daha önce gelmediğime adımın Ada olduğu kadar emindim.

Yatakta doğruldum. Odada bir kapı vardı. Banyo olarak tahmin ettiğim yerden su sesi geliyordu. İçimi birden endişe kapladı. En son hatırladığım şey Caner'in arabasına bindiğimdi.
Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atarken düşüncelerimle boğuşuyor düşündüğüm şeyin olmamış olması için dua ediyordum.

Üstime baktığımda kıyafetlerim değişmişyi. Üstümde tahminen Caner'in t-şortü olduğunu düşünüğüm bir t-şort vardı. Kafamı duvara sürterek kıvılcım çıkarmak gelmişti içimden.

Ne diye kabul etmiştim o adamın teklifini. Beni muhtemelen utandığı için saklayan adam için saklayan bir adam için kendi hayatımı riske atmıştım. Bir fahişe den farkım kalmamıştı. Şimdi ne olacaktı.

Diye düşünürken banyonun kapısı açıldı. Refleks olarak o tarafa döndüğümde üstü giyinik olduğu için içim rahatladı. Endişeyle yüzine baktığımda sırıttı. "Sandığın gibi birşey olmadı Ada sakin ol, arabamda sızdın bana evini söylemediğin için nereye götüreceğimi bilemedim bende seni buraya getirdim." dediğinde derin bir nefes aldım.

Korktuğum başıma gelmemişti. Durun bir saniye y üstümdeki. "bu senin mi? " dedim üstümdekini göstererek. "Evet o elbiseyle rahat edeceğini düşünmediğim için ben değiştirdim" dediğinde yüzümü buruşturdum. "Neyse ben gideyim artık" dedim kıyafetlerimi aramaya koyularak. Sonunda kıyafetlerimi yatağın altında bulup Caner'in çıktığı banyo diye tahmin ettiğim odaya girdim. Kapıyı ardıma kilitleyip derin bir nefes aldım şimdi ne olacaktı. Vaz mı geçecektim. Eğer şuan fikrimi değiştirirsem Caner herşeyi anlardı mecburen bu oyuna devam edecektim.

Hızla kıyafetlerimi giyidim ardından dağılmış saçlarıma şekil verdim. Aynada kendime baktığımda makyajıöın akmış olduğunu ve bir sürtükten farkım olmadığını gördüm. Yüzümü yıkadığımda biraz insana benzemiştim.

Çantamı almak için odadan çıktım. Çantam komidinin üzerindeydi. Çantamı alıp koltukta oturmuş telefonuyla uğraşan Caner'e döndüm. "Şeyy ben gideyim artık teşekkür ederim " yüzüm kızardığına yemin edebilirim.

"Ben seni bırakayım" dediğinde gülümsedim " birdaha başına bela olurum boşver" dediğümde o da gülümsedi "Saçmalana arabama bin çabuk ben seni getireceğim" dediğinde daha fazla üstelemedim. Yoksa bana kötü şeyler yapabilirdi.

Kafamla onu onayladım. "Önden bayanlar" dediğinde gülümseyip kapıdan çıktım. Bence babam yanlış Adama yollamıştı beni. Bu babamın anlattığı Caner değildi. Kesin altında birşey yatıyordu. Sonra öğreneceğim.

Arabaya bindiğimde oda bindi benim emniyet kemerimi taktı ardından kendisininkini. Umarım bu olayların sonu kçtü olmazdı.
"Evini söyleyecekmisin müneccim değilim" dediğinde gülümsedim ve evimin yolunu tarif ettim. Yeni uyanmıştım. Bedenim bu sessizlik karşısında tekrar kendini uykunun kollarına bıraktı.

Kalktığımda ağızım bağlıydı, ellerimde. Etraf karanlıktı. Etrafı incelerken kapı açıldı. Kapıdan gelen güneş ışıkları gözüme çarpıyırdu gözlerimi istemsizce refleks olarak kıstım. İşığın ardından görünen kişi görünce gözlerim faltaşı gibi açıldı.

Caner'di yanıma yaklaştı. "Seni küçük aptal seni Faruk'un gönderdiğini anlamayacağımı mı sandın?" tiksintiyle bana baktı "aptal." konuşmak istiyordum ama ağızımdaki bez parçası engel oluyordu. Napmıştım ben hayatımın hatasını yapmıştım.

Mafyaya bulaşmıştım. Hemde düşman olan hikayenin kötü olan mafyasına. Genç, yakışıklı, kibar bir mafyaya bulaşmıştım. Anlımdan akan terlerddçen kurtulmak istedim ama yapamadım. Elimi kaldıramıyordum. İnkar ediyordum ama ağızımdan uğultu olarak çıkıyordu.

Caner bana yaklaştı ve yüzüme sert bir tokat attı. Bu tokatla başım dönmüştü. Gözlerimi sıkıca kapattım. Gözlerimi açtığımda Caner bana endişeyle bakıyırdu. "sonunda uyandın uykun çok derin öldün zannettim" dediğinde cevap veremedim rüyanın şokunu hala atlatamamıştım.

Etrafa baktığımda evimin olduğu sokakta olduğumuzu gördüm. Daha fazla katlanamayacaktım. " Herşey için teşekkür ederim " dedim ve arabadan indim. Hızlı adımlarla eve girdim. Kapıyı kapatıp arkasına yaslandım.

Şimdi ne olacaktı? Gördüğüm bu rüya belkide bana bir uyarıydı. Devam edecek miydim. Hiçbirşey bilmiyordum. Bildiğim tek şey korktuğumdu.

Vote ve yorum yapmayı unutmayınnn