Kırık Kalp (Askıda)

1,2

Yağız'dan:

Hemen Asrın'ı aradım. Onu bulmalıyım. Ben onsuz yaşayamam. Açmıyor.

Yağız: Kafayı yiyeceğim açmıyor.

Ceren: Yağız sakin ol lütfen. İlk önce bize neler olduğunu anlat.

Yağız: Anlatamam Ceren.

Çınar: NİYE? YAĞIZ CEVAP VER NİYE?

Yağız: ÇÜNKÜ O BENİM...

Çınar: NEYİN? YAĞIZ SÖYLESENE NEYİN?

Yağız: Çınar yapma.

Çınar: Neyi yapmayım? YAĞIZ BİRŞEY SÖYLE ARTIK.

Yağız: BUNU. BENİ SÖYLETMEYE MECBUR BIRAKMA.

Çınar: YAĞIZ ASRIN ORTADA YOK VE NEREDE OLDUĞUNU BİLMİYORUZ. SENİN SÖYLEYECEĞİN ŞEY ONU BULMAMIZI SAĞLAYABİLİR.

Yağız: O benim...

Çınar: YAĞIZ SÖYLE ARTIK.

Yağız: Asrın benim...

Çınar: YAĞIZ SÖYLE. O SENİN NEYİN?

Yağız: KARDEŞİM ULAN KARDEŞİM.

Çınar: Ne?

Buğra: Ama senin kardeşin yok ki.

Ceren: Var.

Bunu yere bakarak söylemişti. Sanki hiç beklemiyormuş gibi şok olmuştu.

Tuana: Ceren biliyor ama biz bilmiyoruz öylemi? Yazıklar olsun sana Yağız.

Ceren: Onun suçu yok. Anlatması için ben zorlamıştım. Daha önceden anlatmamasının sebebiyse onu hatırlayınca bile kendinden geçiyor, durgunlaşıyor.

Buğra: Sen söyleseydin o zaman Ceren.

Ceren: Bende yeni öğrendim. 2 gün önce.

Çınar: Bu kadar yeter. Şimdi Asrın'ı bulmalıyız. Nereye gitmiş olabilir.

O sırada aklıma park geldi. Bizim parkımız. Çocukken hep oraya giderdik. Kolyeyi ona orada vermiştim.

Yağız: Buldum. Hadi gidelim.

İtiraz etmediler. Arabaya bindik ve gitmeye başladık.

................

Asrın'dan:

Bir ses duydum ve irkildim.

Kız: A-asrın. Sen misin?

Arkamı döndüm ve Başak'ı gördüm.

Asrın: B-başak.

ayağa kalktım ve ona sımsıkı sarıldım. Oda bana sarıldı. Çocukluk arkadaşımı bulmuştum. Başak ve ben Yağız gittiğinde tanışmıştık yeni taşınmışlardı. Yağız gittikten sonra beni ayakta tutan tek şey onun varlığıydı. Ayrıldıktan sonra bana baktı ve konuştu.

Başak: Asrın senin burada ne işin var ve niye bu haldesin?

Asrın: Yağız.

Başak: Asrın yapma böyle. Onu unutmuştun hani.

Asrın: Yağız'ı buldum.

Başak: Nee?