CHAPTER 21

0 0 0
                                    

PENELOPE ELEANOR

Mabilis lang na natapos ang wedding namin ni Kendy nang hindi ko namamalayan. Pagkatapos ng wedding ay agad din siyang humiwalay sa 'kin.

Kendy's change. He changed a lot, but I don't know the reason.

Pagkatapos din ng wedding ay agad akong dinala ng mga alalay ni Kendy sa mansion. Hindi man lang ako nakapagpaalam sa kaibagan kong si Raelynn.

"Is he really that busy to separate with me after the wedding is over?"

Hindi ko na rin mapigilan magtanong kay Agustus. Marahan itong umiling sa 'kin.

"I'm sorry, Mrs Penelope. Pinapasabi ni sir na ngayong araw lang daw ito. Pasensiya na ulit."

Napairap na lang ako sa sagot niya at naglakad patungo sa kusina. Sa sobrang sama ng loob ko ay binuksan ko na ang refrigerator at kumuha ng isang wine. Ininom ko 'yon ng tuloy-tuloy kahit na hindi ko mas'yadong nagustuhan ang lasa.

Kumuha ulit ako ng panibagong wine hanggang sa hindi ko na mabilang kung ilang wine na ba ang naiinom ko. Nakakaramdam na ko ng panghihilo, pero nagawa ko pa rin makapaglakad sa sala kahit na pasuray-suray na rin ang lakad ko.

The emotions I hid inside suddenly wants to burst. I'm still lucky because no one is around to look at me right now.

Now that we are legally husband and wife, am I a good daughter to my parents now? Is this the only one of Kendy's want from me and now that he get it, he will completely ignores me?

Natawa ako bigla sa naisip. Mas maganda nga siguro 'yon. Ano bang pakialam ko kung wala na ring pakialam sa 'kin si Kendy pagkatapos naming makasal?

He is just a stranger to me and I'm just an ugly stranger to him too!

Tinungga ko pa ang isang wine na hawak ko ngayon at sinimot ang kahit isang patak ng likido nito.

My eyes becomes blury because of drunkness and I almost completely don't know what's happening in my sorroundings now, but I keep my eyes open. Hoping that he will come back home early.

"Mrs Penelope? Ms Penelope, you're drunk. Come here and I will show you your room."

Hindi ko na rin alam kung sino ang taong kumakausap sa akin ngayon kaya ngumiti na lang ako sa kaniya.

"Hello. Are you going to answer my question now?"

"Please wait a minute, Mrs Penelope."

Nakarinig ako ng tunog ng cellphone at boses mula sa kabilang linya, pero hindi malinaw sa 'kin kung sino ang nagsasalita.

Ilang minuto lang ang lumipas ay may biglang humawak sa pisngi ko at tinitigan ako.

He suddenly carries me and I have no idea where are we going.

Pinaghahampas ko na lang ang likod niya dahil hindi ko alam kung sino ang kumakarga sa 'kin.

"Let me go! I'm not your wife. I'm not your material. Let me go!"

Nakakarinig ako ng mahinang daing sa kaniya, pero hindi siya umangal sa mga hampas ko kaya pinagpatuloy ko lang ang paghampas sa likod niya hanggang sa tuluyan ko nang hindi malaman kung anong nangyayari.

KENDY

When I saw Kelly was finally asleep, I immediately wear my warm coat and walk outside of her place. I called Agustus who was waiting inside the car the whole time.

"Let's go home. Tell me what's happening now in mansion. What's Penelope doing? Did she asked something again?"

Pagkatapos buksan ni Agustus ang engine ng sasakyan ay tumingin siya sa front mirror bago sinagot ang tanong ko.

"She asked about you again, Sir Kendy. Other than that, tahimik na po siyang pumunta sa kaniyang kuwarto."

Tumango ako kay Agustus at pansamatalang pinikit ang aking mga mata habang nakasandal sa usapan.

It's been a while since I last talk to Penelope as Kendy. I'm still scared to approach her personally especially if there's just the two of us. I might hurt her again and I don't want that to happened.

Ilang minuto lang ang lumipas ay nakauwi na kaagad kami sa mansion dahil wala namang traffic sa mga dinaanan namin. Sinalubong ako ng bati ng mga katulong.

Inilibot ko ang aking paningin pagkapasok ko sa loob ng mansion at baka sakaling mahagip ng aking paningin si Penelope, pero mukhang totoo ang sinabi sa 'kin ni Agustus. Nasa kuwarto na nga siguro siya.

I look to one of my maid and asked her. "How's the mansion?"

"Ayos naman po, Sir Kendy. Si Ma'am Penelope po ay huli kong nakita sa kusina, pero wala na po siya roon."

My eyesbrows met with confusion. I thought she already went to her room. I turn my gaze to Agustus who is just standing behind me. He also look around and after that, he look back at me.

"That's what they told me before. I'm sorry, Sir Kendy. It's my fault."

"So, where is she now?" Naglakad ako patungong sala habang nakasunod naman sa 'kin ang mga katulong ko kasama na si Agustus.

My maid didn't answer my question so I feel more worried about Penelope. I'm starting to feel nervous and a lot of different scenerio popped up on my mind. Did she flew away now that she's married?

A sad feelings eaten my nerves because of that question. I still didn't do something to make her remember me and she run away without my notice.

"Actually, I called to sir Agustus about Penelope before Sir Kendy."

"I'm sorry, Sir Kendy. It's my fault. I don't want to tell you because I don't want you to feel more worried."

Hindi ko maintindihan ang pinagsasabi ng mga kasama ko kaya sinamaan ko na lang sila pareho ng tingin. Sabay silang natahimik dahil sa ginawa ko. Bumuntong hininga ako ng malalim para pigilan ang inis na nararamdaman ko ngayon.

Pagkapasok namin sa sala ay sabay-sabay kaming natigilan. Lumingon agad ako sa kanila at pinaalis sila sa loob. Nang kami na lang ni Penelope ang natitirang tao sa loob ay lumapit ako sa kaniya. Dahan-dahan kong kinuha ang bote ng wine na hawak niya.

Kinarga ko siya na tila isang bride at dinala sa kaniyang kuwarto, pero nakakailang hakbang pa lang ako ay pinagpapalo na niya ang likod ko.

I didn't react to her doings because I don't want her to feel more upset, but to my surprise, she shouted to my ears.

"Let me go! I'm not your wife. I'm not your material. Let me go!"

It's hurt to hear those words coming from her mouth. We're just husband and wife in the paper, anyway. It's hurt to confirm on her words I still don't have a place on her heart. Especially since we promise something a long time ago.

HE'S MY BEAST, I'M NOT HIS BEAUTYOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz