Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser...
Selamlar <3 Bir saat gecikmeli de olsa bir cuma akşamı daha birlikteyiz. Oy ve Yorum yaparak destek olabilir beni müthiş motive edebilirsiniz. Ben bilmem kaç bin kelime yazdım siz de yorum bırakabilirsiniz bence ehehehe
Bana bulaşabileceğiniz bazı hesaplar:
Instagram&Twitter&Spotify: filizpuluc
(spotify'da ssrı isimli playlist biby'e ait)
Instagram: baziinsanlarboyleyasar
Twitter'da #BazıİnsanlarBöyleYasar ve #Biby taglerine bakıyor olacağım. Bölüm sonunda orada konuşabilir, tartışabiliriz gelin mutlaka *-*
Bölüm 4| İçi Boş Cam Bebek
Keyifli okumalar dilerim <3
Cehennemde açan cennet çiçeklerine 🥀
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BÖLÜM 4 | İÇİ BOŞ CAM BEBEK
♪ Ölsem - Sena Şener
♪ The Scent of Rain - BigRicePiano
İnsan keşkelerinin pusulasının ibresine oturmasına izin verirse ibresi hep umduğuna dönermiş. Düşe kalka, yara bere içinde ilerlediğin zorlu yol seni bir ayrıma getirdiğinde ve güvenebileceğin elle tutulur hiçbir ibare olmadığında umduğunu bulmaktan başka çaren kalmaz. O yol ayrımındaydım. Güvenebileceğim, elle tutulur hiçbir kesinliğim yoktu. Başka bir adamın sözde tecrübesi, ensemde ölümün nefesi vardı. Pusulamın ibresi keşkemin kendisi olmuştu, yüzünü bu adama, Aral Çakırca'ya dönmüştü. Gidecek, görecek, birlikte öğrenecektik, yolumuzun nereye vardığını.
Gök gürledi, sert bir rüzgâr esti. Kızıl saçlarım yüzüme esti, tıpkı o güne gitmiş gibi hissettim kendimi. Bu adamı ilk gördüğüm ana sürüklendim. Bir hastanenin morgunun önündeydik o akşam. Şimdi ise aynı saatlerde bir hastanenin çatısında bir araya getirmişti kader bizi. O gün yanından geçip gitmiştim, şimdi ise attığımız her adım bir olacaktı. Hayat beni hiç beklemediğim bir noktaya getirmiş önüme sıradağları dizmişti. Ya geçecek ya da uçurumundan düşecektim.
Gözlerimi kapattım, ağzımdan derin bir nefes verdim. Ellerim ve bedenim buz kesmişti ama avuçlarım ve ensem soğuk soğuk terlemişti. Enseme yapışan saçlarımı hissediyordum, şimdi buz kesiyordu yavaşça soğuktan. Rüzgâr ve tipi gözlerim kapalıyken daha şiddetli gibi geldi. Bu sesten ve karanlıktan tedirgin oldum. Yüzümdeki saçlarımı buz kesen parmaklarımla çekip tekrar açtım gözlerimi. Çatının aşağısındaki trafiği izledim.
