SEVMEMELİYİZ

SEVMEMELİYİZ | 7.BÖLÜM |

Multi: Arslan & Peyker

Multi: Cihan Mürtezaoğlu - Bir Beyaz Orkide

Keyifli okumalar...

|••|

"Hocam?"

Melis, kapıyı tıklatarak öğretmenler girerken Peyker, bakışlarını ona çevirdi.

"Melis,bir sorun mu var?"

"Biraz konuşabilir miyiz?"

"Elbette." Dedi kıza doğru yürürken."Elbette konuşabiliriz gel otur şöyle."

Kızı sandalyeye oturtup tam karşısına geçti.Kendi sandalyesini çekip oturdu.

"Ne oldu böyle? Seni bahçede gördüm.Oldukça mutlu görünüyordun.Seni bu kadar üzen mesele nedir?"

"Mehmet abi," Cümlesini toparladı."Abimin arkadaşı."

"Evet canım,biliyorum."

"Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum?"

Melis, omuzlarını düşürdü.Peyker, kızın koluna koydu elini.Destek verircesine okşadı.

"Şuan karşında bir öğretmen olarak değil de bir arkadaşın olarak oturuyorum, öyle düşün.Belki bu sayede daha rahat olabilirsin."

"Pekâlâ." Kafasını yere eğdi."Beni seviyormuş." Dedi bir çırpıda.

"Peki sen ne düşünüyorsun bu konuda?"

"O benim abim."

Peyker, gözlerini kapatıp açtı.

"Bence onunla konuşmalısın.Duygu ve düşüncelerini ona güzel bir dille anlatırsan eğer seni anlayacağını düşünüyorum."

"Ya bilmeden onu üzecek bir şey söylersem? Abim gibi gördüm bu zamana kadar.Şimdi onun düşüncelerini biliyorum.Eskisi gibi davranamam ki..."

"Seni anlıyorum canım." Tebessüm etti."Zor zamanlar geçiriyorsun bunun farkındayım.Lakin bazı şeyleri akışına bırak.Belki ona bir şans vermelisin.Bu illaki sevgili olarak değil,bir arkadaş olarak...Gezin,tozun ve eğlenin.Yaşınızın keyfini çıkarın."

"Peki ben neden bu kadar zor bir hayat yaşıyorum? İşlemediğim bir suç benim üzerime kaldı.Abim gibi gördüğüm adam bana aşık olduğunu söylüyor.Öyle bir çıkmazın içindeyim ki,ne yapacağımı bilemiyorum.Nasıl davranmam gerektiğini çözemiyorum.İnsanlara karşı çok acımasız mı olmalıyım yoksa iyi mi?"

"Sen kalbini refah tut.Tüm gününü bunları düşünerek heba etme.Mutlu olmakta mutsuz olmakta senin ellerinde?" Elinde ki saate baktı."Zilin çalmasına iki dakika kaldı.Bu dersim senin sınıfına.İlk dersimiz için oldukça heyecanlıyım.Hadi bakalım,sen sınıfına dön.Aklında ki düşüncelerini bir kenara bırakıp dersine odaklan."

Aynı anda ayağa kalktılar.

"Teşekkür ederim hocam."

"Rica ederim Melis.Daha öncede söylediğim gibi.Dilediğin her an benimle konuşmaya gelebilirsin.Bunu unutma."

"Unutmayacağım."

Melis, sıcak bir gülümsemenin ardından odadan çıktı.

Peyker, masanın üstündeki çantayı ve kitaplarını alıp Melis'in arkasından çıktı.Merdivenlere yöneldi.Gördüğü öğretmenlere baş selamı vererek koridoru aşındırdı.Merdivenleri inip müdür beyin odasına yürüdü.Kapıyı tıklatıp beklemeye başladı.Birkaç saniye sonra içeriden cevap geldiğinde kapının kulpuna bastırarak bedenini içeriye geçirdi.