Upang mapanatili ang magandang samahan sa pagitan ng dalawang angkan sa bayan ng Wisteria, ang angkan na tumataglay ng kapangyarihan at tubig at yelo ay kailangan nilang sundin ang napagkasunduan; ang magiging kabiyak ng Prinsipe ng Tubig ay magmumu...
Hello! Kung new reader ka, 'wag i-skip yung note sa last part ng 'Simula'.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❄YEJIN❄
"Saan ka pupunta?"
Natigil ako sa pag-ayos ng maliit na bag na nilalagyan ko ng mga gamit ko sa tuwing aalis ako. Nilingon ko si Yurika na nasa pintuan ng aking silid.
"May trabaho ako sa pamilihan. Bakit Sasama ka?"
Sinimaan niya ako ng tingin at padabog na isinara ang pinto. Napakibit-balikat na lamang ako. Palagay ko ay dahil sa parusa nilang dalawa ay mas lalo silang naiinis at ayaw sa akin.
Kasalanan naman nila tulad ng sabi ni ina kaya't pagbabayaran din nila. Yun nga lang dinadamay nila ako sa inis nila. Nangyari na kasi ang kinaayawan nila, ang makapunta ako ng palasyo.
Simpleng kasuotan lamang ang suot ko tulad sa tuwing aalis ako patungo sa pinagta-trabahuan. Kulay lilang bestida na may hanggang sikong manggas at ang haba ay hanggang tuhod. Ito yung uniporme sa trabaho ko. May disenyo itong malaking puting bulaklak sa ibabang bahagi at maliit naman sa magkabilang manggas.
Kahit anong kulay lang ang kasuotan namin pero naiiba lahat sa disenyo at dami ng palamuting alahas para malaman kung maharlika ba o karaniwan lang. Ang kasuotan ng kababaihan ay purong bestida lamang at sa kalalakihan ay polo at slacks.
Sa disenyo nagkakaiba ang bawat kasuotan. Depende iyong katayuan at sa kaya mong bilhin ang iyong magiging kasuotan.
Pagkalabas ko ng silid ay tahimik akong dumaan sa harap ni Yurika na masama ang tingin sa akin. Malamang ay ang natitira ay tulog pa dahil sa maaga pa naman ngayon.
Habang naglalakad ay dinadama ko ang pang-umagang simoy ng hangin. Nililipad nito ang mga maliliit na buhok sa noo ko at ang nakatali kong mahabang buhok.
May nakakasalubong akong mga Maharlikang Ician habang naglalakad at halos tinitingnan ako ng may pang-mamaliit. Kapag nakikita naman nilang nakatingin ako sa kanila ay iniikutan nila ako ng mata at hinahawi ng sadya ang buhok.
Nang makarating ako sa sentro ay mas maraming tao at halo na ang Aquarians at Icians. Dumaan ako sa fountain at naghulog ng perlas. Lumihis ako ng tingin at nakita ko na ang tulay at ang napakagandang palasyo.
Tumuloy ako sa pamilihan at ilang minuto lang ay nakarating na ako sa isa sa tanyag na tindahan ng kasuotan. Ang pangalan nito ay Shine in Pearls na pagmamay-ari ng maharlikang Aquarian, ang pamilyang Verona.
Pagpasok ko ay bumungad sa akin ang naging kaibigan na nakilala mismo rito sa tindahan.
"Aloha, Maganda kong kaibigan!" Sigaw nito at agad pinisil ang aking pisngi at niyakap. Nakasanayan na niya itong gawin at ganun na rin ako.
