Flechazo ↬hyunlix↫

3 ↠Hiç bir şey göründüğü gibi değildir*↞

📍 UYARI📍

↠ Bunun bir hayran kurgu olduğunu ve gerçekle ilgisi olmadığını unutmayın lütfen.
↠ Smut var ve biraz tocix(?) İlişki içerebilir.
↠ seme olan Felix'tir. Eğer beğenmiyorsanız okumayın lütfen.
↠ medyadaki görselin konusu geçecek.

İyi okumalar ❣️

↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠↠

Son zamanlarda epey yükselişe geçen Stray kids gurubunun üyeleri, biraz olsun kendilerine vakit ayırabilmek için yurtlarına çekilmişlerdi. Her birisi epey uzun süren çalışmalarının ardından dinlenmeyi hak ettikleri düşüncesiyle kendi odalarında istedikleri şeyleri yapıyorlardı.

Hyunjin her boş vaktinde yaptığı gibi bu kez de kendini çizim yapmaya adamıştı. Uzun zamandır üzerinde çalıştığı çizimi bitirince kağıdı özenle bir kenara koydu. Gözleri odanın içini dolduran çizimlerinde gezinirken dudaklarında gururlu bir gülümseme oluştu. Hobisini bu kadar geliştirmiş olmak onu hem mutlu ediyor hem de gururlandırıyordu.

Boyaya batan ve fırça tutmaktan ağrımaya başlayan ellerini temizlemek için odasındaki banyoya gitti. İçeriye girince gözüne ilişen ilk şey kirli kıyafetlerini koyduğu sepetin üzerine rastgele atılan çift kazağı oldu. Onu görmek, sevgilisini ne kadar özlediğini hatırlatmıştı ona. Sevgilisi aklına düşünce dudaklarında küçük bir gülümseme oluştu.

Lee Felix'in varlığı zihnine girdiği an vücudunun serotonin salgılamasına neden olmuştu her zamanki gibi.

Farklı yurtlara taşınmaları bir yandan iyi olsa da -nede olsa kendilerine ait özel alanları vardı- bir yandan da birbirleri ile ayrı kaldıkları için kötüydü. Uzun yıllar sekizi birden beraber yaşadıkları için ayrılmak tuhaf hissettiriyordu. Gerçi yurtların ayrılmış olması onlar için pek bir şey ifade etmiyordu, zira istedikleri her an diğer yurda gidebiliyorlardı. Ki Hyunjin canı sıkıldıkça kendisini diğer yurtta buluyordu.

Diğer yurda gitme düşüncesiyle beraber üzerini değiştirdikten sonra evde olan Jisung'a haber verip yurttan ayrıldı.

Diğer taraftan Felix boş vakitlerinde yapmayı en çok sevdiği şey olan bilgisayar oyunlarını oynuyordu. Renkli ışıkların aydınlattığı odasında kulaklıklarını takmış, dış dünyadan bağını keserek tüm dikkatini bilgisayar ekranına vermişti. Hatta o kadar dalmıştı ki kapının açılıp odaya birisinin girdiğini bile görememişti.

"Aish yine mi?" Hyunjin mor renkli ışığın kapladığı odaya girdiğinde Felix'in her zamanki gibi kendisini bilgisayara kilitlediğini görünce sahte bir kızgınlıkla söylendi. Sevgilisinin bu kadar fazla ekran başında kalmasını sevmiyordu, çünkü hem algıları kapanıyor hem de gözleri zarar görüyordu. Zaten bu yüzden zar zor gözlük almaya ikna etmişti onu.

"Lix?" Sevgilisinin dikkatini çekmek için ona seslendi ancak tam da tahmin ettiği gibi Felix çok başka alemlerdeydi o sırada.

"Felix!" Hyunjin bir kez daha şansını denedi ama buda işe yaramamıştı. Sonunda dayanamayarak onun yanına yaklaştı ve kulaklıklarını kulağından çekti.

Felix bu ani hareket karşısında irkilerek kafasını çevirdi. Ne olduğunu anlamadığı için çatılan kaşlarının altındaki gözleri karşısında sevgilisini görünce, bedeni rahatlıkla gevşedi.

"Hyunjin ne yapıyorsun, korkuttun beni?" Hyunjin'i gördüğüne rahatlamış olsa da yaptığı ani şey karşısında sinirlenmeden edememişti ve bu istemsizce sesine de yansımıştı.

"İki saattir sana sesleniyorum ama hiç umurunda bile değildim." Hyunjin sözlerine biraz abartı katarak konuşunca Felix gözlerini devirdi. Elbette Hyunjin'in daha yeni geldiğini biliyordu, zaten eğer daha önce gelmiş olsaydı mutlaka dikkatini çekerdi.