"ကိုယ့္အတြက္မို႔လား ေပးၿပီးစားျပန္မယူရဘူးေလ"

"မေပးပါဘူး မင္းဘာသာမင္း မသမာနည္းနဲ႔ ဆြဲယူသြားတာေလ"

အေက်ာမခံတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းေလးဟာ ဆူေအာင့္ေအာင့္အသံေလးျဖင့္ ရန္ေထာင္ေလသည္။ၾကားထဲက သေဘာက်ၿပီး အသည္းယားေနရသူဟာ သခင္ႀကီးပတ္ခ်န္းေယာလ္သာ ျဖစ္ေနေလသည္။

"မေပးေတာ့ဘူး ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ ေန႔လယ္စာအတြက္ ေက်းဇူးေမာင့္အသည္း"

ခ်န္းေယာလ္ကေျပာရင္း ျမင္ေနရေသာ နွဖူးျပင္ေလးအား ငံု႔နမ္းရင္း ဆိုကာထြက္သြားေလေတာ့သည္။
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္က်န္ေနခဲ့ေသာ ဘတ္ဟြၽန္း၏ လက္ေတြဟာ ေလထဲမွာရန္႔တန္႔ကုန္ေလသည္။

တစ္ဒိတ္ဒိတ္နွင့္ စည္းကမ္းမရွိစြာ ခုန္ေနေသာရင္ဘက္သည္အေတာ္ကို အတင့္ရဲလြန္းသည္။အေျဖေပးၿပီးေနာက္တြင္ သူသည္ ပတ္ခ်န္းေယာလ္၏ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပါေသာနမ္းျခင္းမွာကို ၂၄နာရီခံေနရေလသည္။

ၾကာရင္သူလည္း နႈတ္ခမ္းႀကီးျပတ္ထြက္ေတာ့မယ္။
ပတ္ခ်န္းေယာလ္ကို ဘယ္သူမွမကယ္နိုင္ၾကေတာ့ဘူးလား။

ဘတ္ဟြၽန္းမ်က္နွာေလးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ ေသးေသးေလးရွံု႔ရင္း နံရံတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ျပကၡဒိန္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။

ယေန႔၏ရက္အခ်ိန္သည္ကား ေအာက္တိုဘာ 31...။
Halloween Day!!

သူေမ့ေနခဲ့မိတာပဲ။ဘတ္ဟြၽန္းအျမန္ထိုင္ရေနရာမွ ထလိုက္ရင္း ေသခ်ာေအာင္ ျပကၡဒိန္အနား ထပ္မံတိုးကပ္လို႔ၾကည့္လိုက္သည္။

တစ္ကယ္ႀကီး ေအာက္တိုဘာ 31။Halloween Dayႀကီးကို သူေမ့ေနတာပဲ။က်စ္!

ရုတ္တရပ္ သူအႀကံတစ္ခုရသြားသည္။အိမ္ေပၚထပ္ကို ေျပးတက္ရင္း ခ်န္းေယာလ္အခန္းထဲသို႔ ၀င္လိုက္သည္။
သူတုိ႔၂ေယာက္၏ ျပန္ေပါင္းထုတ္ေရးၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ သူသည္ ခ်န္းေယာလ္အခန္းတြင္သာ လိုက္ေနေတာ့သည္။

ဘတ္ဟြၽန္းအခန္းအတြင္းသို႔ေရာက္ၿပီးၿပီးျခင္းတြင္ တံခါးကိုပိတ္ကာ ေလာ့ခ်လိုက္သည္။အခန္းအတြင္း၀ယ္ ဘယ္ညာျပန္ေလ်ွာက္ရင္း စဥ္းစားခန္းဖြင့္ေလလိုက္သည္။

𝐃𝐄𝐌𝐎𝐋𝐈𝐓𝐈𝐎𝐍[COMPLETED]Where stories live. Discover now