ဝမ္ေယာလ္ စကားေျပာေနတဲ့တစ္ေလွ်ာက္လုံး ၿပဳံးေနေပမဲ့ ဘတ္ဟြၽန္း ကေတာ့ မ်က္ႏွာမေကာင္းေပ။
'ကိုယ္တို႔ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ လက္ထပ္ပြဲက်င္းပၾကမယ္မလားဟင္'
ဝမ္ေယာလ္ က ဘတ္ဟြၽန္း ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေမးသည္။
ဘတ္ဟြၽန္း ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ေခါင္းေလးၿငိမ့္ကာ
'အင္း'
'အြန္းေလး ေနာက္ထပ္ဆုတ္ဦးမယ္ထင္ေနတာ'
ဘတ္ဟြၽန္း ေခါင္းခါျပလိုက္ၿပီး
'မဆုတ္ေတာ့ပါဘူး'
ဘတ္အြန္း နာမည္နဲ႔ ဘတ္ဟြၽန္း က နာမည္မတူေသာ္လည္း ဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္း အတူရွိေနသူက ဘတ္ဟြၽန္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ အမွန္တရားကို ဝမ္ေယာလ္ သိသြားသည့္အခါ အတူေနခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္ေပၚမူတည္ၿပီး ခြင့္လႊတ္ေပးမယ္လို႔ ဘတ္ဟြၽန္း ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။ စိတ္ဆိုးလည္း ခဏပဲလို႔ ထင္ေနေသာေၾကာင့္ အမွန္တရားကိစၥေတြအတြက္ ရင္ေလးေသာ္လည္း လက္ရွိအေျခအေနကိုေတာ့ မထိခိုက္ေအာင္ အၿပဳံးမပ်က္ေနေနသည္။ ဒီၾကားထဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြအမ်ားႀကီးခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့ၿပီပဲ။ တစ္ခဏအေတာအတြင္းမွာေတာ့ ဝမ္ေယာလ္ မဖ်က္စီးေလာက္ပါဘူး။
~~~~~~~~~~~
ဘတ္ဟြၽန္း သုံးေလာကတံခါးဆီေရာက္ေနတာ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္လို႔ သုံးပတ္နီးပါးျဖစ္ေတာ့မည္။ ဒီၾကားထဲ ဘတ္အြန္း နဲ႔ ဝမ္ေယာလ္ က စြမ္းအားကို တစ္လွည့္စီျဖည့္ေပးေနေသာေၾကာင့္ တံခါးေသာ့က သိပ္ျပႆနာမတက္ေပ။ ဘတ္ဟြၽန္း ကလည္း အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ေတာင္နံရံေပၚက ဂူေလးမွာ ထိုင္ၿပီး ေအာက္ကအေျခအေနေတြအားလုံးကိုၾကည့္ေနသည္။ သူဒီမွာေနေနမွန္း ဘတ္အြန္း ေတာင္မသိေပ။
ဘတ္အြန္း သူ႔အလွည့္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္လို႔ တဲထဲျပန္ဝင္လာၿပီး အိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
အိပ္ယာျပင္ေနရင္း ပထမဆုံးေရာက္တဲ့ရက္ကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ရက္ေတြမွာ အဖက္မလုပ္ေတာ့ေသာ အိမ္ေရွ႕စံ ဝမ္ေယာလ္ အေၾကာင္းေတြးၿပီး ေဒါသထြက္ရျပန္သည္။
