smoke rings

𝗹𝗮𝘀𝘁 𝗰𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿﹕strawberries and cigarettes

"بهم گفت منو دوست داره. گفت از وقتی كه براي اولین بار منو دید از من خوشش اومده!"

کیونگسو به یه‌سو گفت؛ در حالی که چشم‌هاش می‌درخشیدن و دائماً لبخند می‌زد.

"کیونگسو محض رضای خدا دست از سرم بردار! از چند روز پیش که بكهیون بهت اعتراف کرده، هر روز داری اینو بهم می‌گی!"

دختر غر زد. اون به خونه‌ی دوه اومده بود تا یه‌کم با کیونگسو درس بخونن، اما اون پسر اصلاً دست از سرش بر نمی‌داشت؛ اون دائماً داشت از بیون بكهیون، تنها نواده‌ی خدا، صحبت می‌کرد.

"نه! تو متوجه نیستی! اصلاً متوجه نیستی! بكهیون ژاکتشو روی شونه‌هام انداخت و-"

"ژاکت کوفتی‌شو روی شونه‌هات انداخت و گونه‌تو نوازش کرد! لطفاً کیونگسو! من واقعاً خسته‌ شدم بس که برام تعریفش کردی!" یه‌سو صحبت کیونگسو رو قطع کرد.

لب‌های پسر بچه آویزون شدن. اصلاً درك نمی‌کرد که چرا یه‌سو این‌همه بی‌اعتناست. به خاطر خدا! بیون بكهیون، اون الهه‌ی بوسیدنی، به کیونگسو گفته بود دوستش داره! این خیلی فوق‌العاده بود، چطور اون دخترِ احمق طوری رفتار می‌کرد که انگار کیونگسو داره درمورد وضعیت آب و هوا صحبت می‌کنه!!!

به هر حال، کیونگسو هر روز خدا داشت به اون اتفاق فکر می‌کرد. این‌که چطور بكهیون نوازشش کرده و چطور -با علاقه- به چشم‌های ناامیدش خیره شده. اون پسر کوچولو احساس می‌کرد خوشبختی بهش رو آورده. خب آره! بكهیون بزرگ‌ترین دلیل شادی و خوشحالی اون بچه بود و کیونگسو حالا احساس خوشبخت‌ترین آدمِ دنیا رو داشت.

سو تصمیم داشت که بیون بكهیون رو بهتر بشناسه. درمورد اون مرد بیشتر بدونه و هر کاری براش انجام بده. حاضر بود براش بمیره. می‌خواست تمام زندگیش رو به پای اون خدا بریزه. اما قبل‌تر از اون، واقعاً می‌خواست که بكهیون رو خیلی خوب بشناسه. پس یه روز عصر با اون مرد تماس گرفت؛ گفت که می‌خواد ببیندش، و بكهیون بلافاصله قبول کرد.

سپس، فردای روزِ بعد، سو یونیفرم مدرسه‌ش رو اتو کرد، چند دقیقه‌ی طولانی موهاش رو توی آینه درست کرده، و به خودش یه ادکلن خیلی خوش‌بو زد. و وقتی که مدرسه‌ش به پایان رسید، سو به ایستگاه اتوبوس رفت. یه‌کم بعد، ماشین بكهیون اون‌جا توقف کرد. کیونگسو مثل کسی که به سمتِ خوشبختی قدم بر می‌داره، به سمتِ ماشین اون الهه‌ی فریبنده رفت.

"سلام، بكهیون!"

"سلام، کیونگسو!" بكهیون خندید.