Chapter 6

73 11 0
                                    



  DARKNESS WON OVER light as it enveloped the sky like a blanket along with thousands of twinkling lights. They all arrived at what seemed to be the healer's house. Dyo immediately ordered the two archaeologists to go home and prepare some things for Selene. If she is advised to stay for a few days or weeks, they must prepare clothes and foods for their sick companion.



  When Endymion and Aelia were out of the scene, Dyo and Selene faced the two-story house that was left behind by time. The paint was weathered and peeled off in spots with windows mostly broken out. As Dyo stepped onto the front porch along with Selene, the floorboards made a loud creaking sound. The door stood tall where the brave Dyo knocked and opened, revealing a man who welcomed them.



   Nang sila ay pumasok, bumungad sa kanila ang magandang panloob ng bahay na kasalungat sa itsura nito sa labas. Mula sa mga muwebles hanggang sa kumikintab na sahig, halatang maayos itong inaalagaan.



    Umakyat sila sa ikalawang palapag ng bahay gamit ang hagdanan habang akay-akay ni Dyo ang walang malay na Selene. Iginiya sila ng albularyo papunta sa isang kwarto. Pumasok sila at pinahiga ng albularyo kay Dyo si Selene sa kama upang masimulan niyang magamot ito. Namayani ang katahimikan, ito ay parang butas- lumalaki at walang nilalaman na kailangang punan ng mga tunog, salita o anumang bagay. Nabasag lamang iyon nang magsalita ang mamang albularyo.



"Ako si Emilio," maikling pagpapakilala nito. 



"Kailan pa ito nagsimula? Hindi maganda ang kaniyang kalagayan. Marahil sa mga pangitain..." Sinaad ng mamang albularyo na agad nakuha ni Dyo kahit hindi niya pa sinadyang iparinig ang huling sinabi.



   As he positioned himself to face the healer, he then put his hands inside his pocket, sticking out his thumbs. He leant to a nearby wall like how male models usually do when they pose for the camera. He then asks the man in a cold tone, "Pangitain? Anong pangitain ang sinasabi n'yo?"



  Because of his question, Dyo saw how fast the emotions on the man's face changed, somehow like a glitch in a system- from shock to worry to emotionless in a snap. 



"Bakit sila napadpad sa Soluna?" Agad nitong bawi sa sinabi. "Hindi ba't ika'y apo ng mga Quireno? Bakit hinayaan mo silang magtungo rito?"



  However, to the healer's dismay, Dyo chose to answer his questions with silence- for his head was full of concerns that he wanted to ask, especially about what the healer had mentioned. Bumalik lamang siya sa kasalukuyan nang pitikin ang noo niya ng manggagamot. Agad niyang dinama ang kaniyang noo dahil medyo malakas ang pagkakapitik dito, mamula-mula pa kaya malalamang masakit ito.



"Iho, maari ka bang kumuha ng palanggana at tuwalya sa kusina? Sumama ka na sa akin sa pagbaba dahil kukuha rin ako ng mga gamot."

La Cometa 1892Where stories live. Discover now