Dahil sa napakalakas na pag aaway ng kanyang mga kapatid, Iniwan ni Danaya sina Alena at Pirena sa punong bulwagan. Nagtungo ang Sanggre sa balkonahe at mapa isip, Ayos na sana ang lahat kung hindi lamang sya sinampal ni Pirena.
Laking inis ang bumalot sa kanyang isipan ng malala nya si Aquil, Kung kaya't nagtungo sya sa silid ng kanyang anak upang magpaalam ng pansamantala.
Pumasok si Danaya sa Silid ni Daleya, at nakita ang kanyang anak na Naglalaro sa kanyang kama, laking ngiti ang bumalot sa muka ni Danaya.
Danaya: Avisala Mahal kong Anak, Ano ang iyong ginagawa? Maari ba kitang gambalain?
Daleya: Oo naman po ina! Lalo na't wala naman akong kalaro sa ngayon!
Ngumiti si Danaya, At sa oras na iyon binigyan n'ya ng punong atensyon ang kanyang anak, na tila natutuwa sa kanyang presensya, ngunit naalala ni Danaya na May patutunguhan pa sya, kung kaya't tinapos na nya ang kanyang pakikipaglaro.
Daleya: Saan kayo patutungo ina?
Danaya: Mag lalakad lakad muna ako anak, kung May kinakailangan ka, sabihin mo nalamang sa mga Ashti mo o ang mga Dama upang tulungang ka
Hinalikan ni Danaya ang noo ng kanyang anak at ngumiti.
Danaya: Babalik ako, Madali lamang Pangako anak.
Daleya: Masusunod Ina, Mag iingat ho kayo!
Danaya: Ikaw rin anak! Huling wika ni Danaya
Niyakap sya ng anak at niyakap nya rin pabalik, Matapos nito ay agad syang lumisan ng Lireo, Nagtungo sya sa gubat kung saan habang sya ay naglalakad ay May mga Pashnea na lumalapit sakanya upang sya ay alalayan.
Danaya: Avisala mga kaibigang Pashnea! Laking ngiti ng Sanggre
Lahat sila lumapit, ngunit lahat din sila ay namatay at dito tumawa nalamang si Danaya na tila tuwang tuwa sa pangyayari.
Danaya: Tila hindi ninyo kaya ang lakas ng isang Encantada! Palibhasa mas mahihina ang mga pashnea kaysa sa mga encantado! Wika ni Danaya.
Nagsimula na syang maglakad muli ngunit May bigla syang makabangga, pareho silang natumba agad naman nyang itinayo ang sarili nya, sa sobrang galit nya napasigaw sya sa nilalang na nasa lupa pa.
Danaya: Warka! Bulag kaba?! Hindi Mona nakikita na napaka iwas ng buong daan at sakin kapa talaga babangga?! Napasigaw si Danaya na maging ang lupa ay Yumanig
Aquil: poltre- laking wika ni Aquil, napatingin sya sa Encantada mong natamaan nya
Nagkatinginan ang dalawa napansin ni Aquil na ang mata ni danaya ay walang pinagbago napansin nya rin ang galit na namuo sa kanyang muka, ng matamaan nya ang kanyanga asawa.
Aquil: Dilaw parin, kagaya ng brilyante ng lupa ang kanyang mga mata. Napakarami ng umiikot sa kanyang isipan ng bigla syang sumigaw naibalik nya ang pag iisip nya
Danaya: Tinititigan Moba ko?! Laking inis ni Danaya
Aquil: Wala naman atang masama kung titigan kita, lalo na't asawa kita, laking ngiti ni Aquil.
Danaya: Ilang beses kona sasabihin na Hindi kita asawa! Sigaw ni Danaya
Aquil: Yan ay dahil May sumpa ka! Kaya't hindi mo ako naalal! Sigaw ni Aquil
Napaisip ang Mashna hanggang sa naalala nya ang kanyang nag iisang anak.
Aquil: Teka nasaan si Daleya? Nasan sya?!
Danaya: Pano mo nakilala ang aking anak?! May espiya ka no?!
Aquil: Uulitin konanaman ba? Asawa mo nga ako! Danaya! Bakit ba ayaw mong maniwala!?
BINABASA MO ANG
Encantadia: Sumpa sa Encantada
FanfictionIsang pangyayari na hindi inaasahan ng lahat, Lahat ng kababaihan sa Encantadia ay nababalot ng isang mahika kung saan sila ay naghahasik ng lagim sa lupain, Kakayanin kaya ng mga Encantado ang isang yugto kung saan kakalabanin nila ang kanilang mga...
