part-5

616 60 6
                                    

ဒီကြားထဲsadလေးတေဖြစ်ဦးမှာမို့လို့ သည်းခံပီးဖတ်ပေးကြပါ။(ဒါပေမဲ့sad endingတော့မဟုတ်ပါဘူး)

_________________________________________

သူလဲထပြန်သွားတယ်။သူလဲပြန်သွားပီးချင်းချင်းပဲdracoရောက်လာပီထိုင်နေတယ်။ဒီလိုနဲ့သူတို့တွေနှစ်ရက်လောက်စကားမပြောကြဘူး။dracoသည်သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့စကား‌ေပြာ‌ေနတုန်းကောင်မလေးတယောက်ကသူ့ကိုကြိုက်တယ်ဆိုပီးသူ့ကိုဖက်လိုက်ပါတယ်။သူကတွန်းထုတ်နေပင်မဲ့ထိုကောင်မလေးကမလွှတ်ပါ။သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လမ်းလျှောက်ရင်းသူတို့နဲ့တိုးသောharryတယောက်ထိုသို့ဖြစ်နေတာကိုတွေ့သွားပီပြေးသွားတယ်။အဲ့မှာဟိုနှစ်ယောက်ကဝင်ပြော‌တယ်။
"နင်ကတော့ဒီလိုတွေလုပ်နေပေါ့ သူမှာတော့ညဆိုလဲမအိပ် စာတွေဆိုလဲမရေးပဲ နင့်ကိုဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲ တွေးနေခဲ့တာ နင်ကြတော့တခြားတယောက်နဲ့ပျော်နေတယ်ပေါ့"
"ဟင်"
Dracoတယောက်သူအထင်လွဲ‌ေနမှန်းသိပီးထိုကောင်မလေးအားတွန်းထုတ်လိုက်ကာ harryနောက်ကိုပြေးလိုက်သွားတယ်။harryဘယ်မှာရှိနေလဲဆိုတာလဲသူအသိဆုံးပေါ့။harryတယောက်ကတော့တော်တော်လေးငိုနေပီး ထိုလူသားဆီကသူ့ကိုသစ္စာဖောက်လိုက်သလိုခံစားလိုက်တယ်။သူလဲငိုနေတုန်းအနောက်ကနေသူ့ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ပီးပြောလိုက်တယ်။
"ငါမှားပါတယ် မင်းကိုငါအထင်မလွဲခဲ့သင့်မှန်းငါသိပါပီ ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
"အဲ့ကောင်မလေးကချစ်စရာလေးနော် မင်းနဲ့လိုက်တယ် သူမြင်ပီးအထင်လွဲနေဦးမယ် ငါ့ကိုလွှတ်ပါ"
Harryသည်ထိုသိုပြန်ပြောပီးသူ့လက်ကိုကိုင်ကာသူပခုံး‌ေပါ်ကနေဖယ်လိုက်တယ်။
"သူကငါ့ကိုအတင်းလာဖတ်တာ ငါသူနဲ့လဲမသိဘူး တကယ်ပါကွာ"
"မင်းပျော်သလိုနေပါ ငါအတွက်ကရပါတယ် မင်းအဆင်ပြေမှာပါ"
"ငါ့ကိုယုံပေးပါharryရာ ငါတကယ်သူ့ကိုမသိဘူး"
"..............."
သူလဲဘာမှပြန်မပြောတာနဲ့ dracoသည် သူ့လက်သူအင်္ကျီကအပ်နဲ့ဖောက်လိုက်တယ်။
"မင်း....မင်းဘာလုပ်တာလဲ"
"မင်းမှမယုံတာ ငါငါ့သွေးနဲ့ကျိန်မလို့လေ"
"ငါယုံပါပီ နောက်အဲ့လိုမလုပ်နဲ့မင်းဒဏ်ရာရရင် ငါပိုပီးဝမ်းနည်းရလို့"
Harryသည်သူ့လက်အားကိုင် ထွက်လာသည့်သွေးများကိုစုပ်လိုက်သည်။
"အင်း.....ငါကမင်းအပေါ်အထင်လွဲတာက...မင်းငါ့ကိုထားသွားပီး တခြားလူနဲ့ပျော်နေပီလို့ထင်သွားလို့ပါ...ငါ့ဘဝမှာအကြောက်ဆုံးက...မင်းငါ့နားမှာမရှိတော့မှာကိုကြောက်တာ"
"ငါအမြဲတမ်းမင်းနားမှာရှိနေမှာပါ"
မျက်ရည်များဖြင့်ထိုလူ၏ရင်ခွင်ကျယ်အားတင်းကြပ်စွားဖတ်ထားလိုက်သည်။
ဒီလိုနဲ့ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်လာခဲ့ကြတယ်။
"ငါမင်းကိုစိတ်မချဘူး ငါ့ဆီစာရေးနော် နေမကောင်းလဲမဖြစ်စေနဲ့"
"အင်းမင်းလဲအတူတူပဲ"
ဒီလိုပြောပီးရထားဆီကိုထွက်သွားတယ်။နောက်မှာတော့ကျန်ခဲ့ပီပေါ့။သူနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်တော့။ငိုပီးပြေးဖတ်တယ်။
"ငါမသွားနိုင်ဘူး ငါမင်းနဲ့ပဲနေချင်တယ်"
"ငါလဲတူတူပါပဲ ရထားနောက်ကျနေမယ်သွားတော့"
"အင်း...😢...ငါမင်းကိုချစ်တယ်"
ထိုသို့နှုတ်ဆက်ကြပီး သူတို့ခွဲခဲ့ကြတယ်။
"အိပ်ယာထတော့ potter ငါတို့ကိုမနက်စာပြင်ပေးစမ်း"
သူ့ဦးလေးသည်သူ့ကိုနှိုးကာ မနက်စာပြင်ပေးရန်အော်လိုက်သည်။
"အင်း....."
သူတို့လဲမနက်စာစားပီးကြရော potterသည်သူ့အခန်းသူပြန်ကာ dracoဆီစာရေးရန်ပြင်နေသည်။
"ငါမင်းကိုလွမ်းနေပီ မင်းမရှိတော့ခြောက်ကပ်နေသလိုပဲ"
စာရေးရင်းသူသည် ပါးစပ်ကညည်းမိနေပြန်တယ်။ဒီနေ့အပါအဝင် ဆိုသူတို့ခွဲနေရတာ တစ်လရှိပါပီ။အခုထိ သူ့ဆီကစာမရသေးသလို ဘာသတင်းမှလဲမကြားရ။ထိုလိုနှင့်သူစာရေးလို့ပီးသွားခဲ့သည်။ထိုစာ၏အဆုံးတွင် သူနာမည်ကိုချရေးကာစာကိုပိတ်လိုက်သည်။စာအိပ်ပေါ်တွင်လဲ သေသပ်စွာရေးသားထားသည်။သူသည်ထိုစာကို ဇီးကွက်အားပေးကာ dracoဆီကိုပို့စေသည်။
ပြတင်းပေါက်နားမှာထိုင်ရင်း မိုးရွာတာကိုကြည့်နေတဲ့ dracoတယောက်။
"မင်းအဆင်ကောပြေရဲ့လား ငါမင်းဆီကိုစာမရေးတာက အကြောင်းရှိလို့ပါ ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
သူသည် မှန်ပေါ်မှာကျနေတဲ့မိုးစက်ကို ကြည့်ရင်း သူအဆင်ပြေပါ့မလားတွေးနေသည်။သူလဲခနနေကြတော့အောက်ဆင်းသွားတယ် သူ့အမေခေါ်လို့။သူအောက်ရောက်တော့ တံခါးနားမှာစာတစောင်တွေ့တယ်။သူယူကြည့်လိုက်တော့ စာအိပ်ပေါ်မှာ potterဆိုပီးရေးထားတယ်။အဲ့တာနဲ့သူလဲအမြန်အိပ်ကပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။
"မင်းအိပ်ကပ်ထဲကဘာလဲ"
သူ့အဖေရောက်လာပီးမေးတယ်။သူလဲဘာပြန်ဖြေရမလဲမသိတာနဲ့။
"ဒါလားကျနော့်မှော်တုတ်တံပါ"
"အေး.....မင်းငါ့ကိုညာရင်ဘာဖြစ်မလဲသိတယ်နော်"
"ဟုတ်...."
သူလဲသူ့အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်နေပီး ညကြတော့မှ ထိုစာကိုဖောက်ကြည့်တယ်။စာထဲတွင်-
"မင်းအဆင်ပြေလား ငါကအဆင်ပြေတယ် ဒီနေ့ငါနောက်ကျမှထတာ အိပ်လို့ကောင်းနေလို့ မင်းကောအိပ်ရေးဝရဲ့လား မကြာခင်ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့မှာပါ အဲ့ကြငါကမင်းကိုပြေးဖတ်မိမှာ ငါမင်းကိုလွမ်းနေပီ မင်းမရှိတေု့ခြောက်ကပ်နေပီး အရင်လိုဖတ်ထားမဲ့သူလဲမရှိဘူး မင်းနဲ့ဆုံခွင့်ရလို့ ငါပျော်ပါတယ် ငါမင်းကိုချစ်တယ် မင်းရဲ့သင်္ကေတလေးpotter"
သူသည်ထိုစာကိုဖတ်ပီး မျက်ရည်အနည်းငယ်ကျမိတယ်။ဒါပေမဲ့သူအဆင်ပြေနေတာကို ကြားရတော့လဲ ပျော်မိပြန်တယ်။
"အင်း....နှစ်ရက်ပဲလိုတော့တယ်...သူ့ကိုပြန်တွေ့ရဖို့...ပျော်လိုက်တာ"
Harryတယောက် dracoကိုပြန်တွေ့ရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့်ပျော်နေသည်။
သူသည်နေ့တိုင်းလိုလိုရက်ကိုမှတ်ထားတယ်။အမြဲတမ်းတံခါးရှေ့မှာ စာလာမလားစောင့်နေတယ်။ဒါပေမဲ့ထိုလူသားဆီကပြန်စာမလာခဲ့ချေ။
သူလဲမလာတဲ့အဆုံးနောက်တစောင်ပို့ရန် ထပ်ရေးပြန်တယ်။ထိုအခါမှာသူကစာရေးနေရင်း နှာခေါင်းသွေးကျလာတယ်။
"ဟာ သွားပါပီ ငါ့စာတွေတော့ ပေကုန်ပီ ထားလိုက်ပါတော့"
သူသည်နှာခေါင်းကိုတစ်ရှူးနဲ့သုပ်ပီး စာဆက်ရေးနေလေသည်။
ထိုသို့ပဲစာကိုထပ်တွေ့ပြန်တယ်တံခါးရှေ့မှာ သူလဲယူထားပီး ညကြတော့ဖတ်ကြည့်တယ်။
"ငါတို့တွေ့ရဖို့မလိုတော့ဘူး ဒီဘက်ကအေးနေပီအခုချိန် ငါနွေးနွေးထွေးထွေးရှိနေတယ် မင်းရင်ခွင်လောက်တော့ဘယ်နွေးမလဲ ငါတို့တွေ့တဲ့အခါကြရင် အရင်လိုရန်ဖြစ်ဖို့မျှော်လင့်ပါတယ် ငါတို့ကရန်ဖြစ်လိုက် ချော့လိုက်နဲ့ပီးနေတာ မင်းအဆင်ပြေပြေနေနော် နွေးနွေး‌ထွေးထွေးနေဦး ဟဲဟဲ အပေါ်ကအစက်လေးတွေကငါစာရေးနေရင်း နှာခေါင်းသွေးယိုလာလို့ ငါ့စာကိုမြင်ရတယ်မလား မင်းအဆင်ပြေနေမယ်လို့ငါထင်တယ် ငါမင်းကိုချစ်တယ် မင်းရဲ့ကလေးလေးpotter"
Dracoတစ်ယောက်စာဖတ်ပီး တော့စိတ်ပူသွားတယ်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ potterနှာခေါင်းသွေးယိုတယ်ဆိုတာကြားပီတော့ပါ။သူအဆင်ကောပြေပါ့မလာပဲတွေးနေရင်း အခန်းထဲတွင်းဟိုဘက်လျှောက်လိုက်ဒီဘက်လျှောက်လိုက်နဲ့ တွေးနေတယ်။နောက်တော့ သူ့ရဲ့စိတ်ပူတဲ့စိတ်ကိုမတားနိုင်တဲ့အဆုံးစာပြန်ရန် လုပ်တော့တယ်။သူစိတ်ထဲမှာသိနေတာတခုက သူစာပို့ရင် ဘာတွေဖြစ်လာမလဲဆိုတာပေါ့။စာရေးလို့ပီးသွားခဲ့တယ်။
ထိုစာကိုပို့ရန် အိမ်အပြင်ခိုးထွက်ပီး သူ့ငှက်ကိုခေါ်လိုက်တယ် ပီးတော့စာကိုပေါ်တာဆီကိုပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ဘာကြောင့်သူအပြင်ထွက်တာလဲဆိုတော့ သူ့ငှက်အိမ်အပြင်ရဲ့နည်းနည်းဝေးတဲ့နေရာမှာရှိနေတယ်။အဲ့လိုလုပ်ထားခြင်းကလဲ သူ့အဖေကသူ့ကိုစာပို့မှာဆိုးလို့ပါ။
"Draco Malfoy!!!"
သူ့အဖေကအော်ခေါ်နေတယ်။နောက်တော့ဘာအသံမှပြန်မကြားရတာနဲ့အခန်းထဲသွားကြည့်တော့ သူ့သားကရှိမနေပါဘူး။
"တောက်ကွာ မင်းနဲ့ငါနဲ့တွေ့ကြသေးတာပေါ့"
ခနနေကြတော့သူပြန်လာတယ်။အပြင်ကမိုးရွာနေတုန်းမို့လို့ သူ့တကိုယ်လုံးလဲစိုရွှဲနေတယ်။
"မင်းကိုငါဘာမှာထားလဲ"
သူ့အဖေသံကြားတော့သူနည်းနည်းလန့်သွားပေမဲ့ သူဘာမှပြန်မပြောခဲ့ဘူး
"အော်မင်းက ပြန်မဖြေဘူးပေါ့ ငါမင်းကိုဒီကရှေ့ လွှတ်မထားတော့ဘူး ငါအစည်း‌အဝေးမှာပြောမှဖြစ်တော့မယ်"
"....ဟင့်အင်း...အဖေမပြောရဘူး"
"ဟ....ငါ့ကိုပြန်အာမခံနဲ့....ငါ‌ဆုံးဖြတ်ပီးသွားပီ"
"ဟင့်အင်း!!!!......"
သူလဲမျက်ရည်နဲ့စိတ်မထိန်းနိုင်တဲ့အဆုံးအော်ချလိုက်တယ်။
"အဖေ....ကျနော်ဒီအလုပ်မလုပ်နိုင်ဘူး...အဲ့ဟာကိုလဲမလိုချင်ဘူး...ကျနော်အဖေနဲ့လဲမတူချင်ဘူး....ကျတော်အသက်လဲမပြည့်သေးဘူးအဖေ...ဒီလိုလုပ်နေတာရပ်ပါတော့"
"မင်းကငါ့ကိုအော်‌တယ်ပေါ့ ဟက်လား....crucio"
<Crucioသည် ကျိန်စာတမျိုးဖြစ်သည် နှိပ်စက်ခြင်းကျိန်စာပါ>
သူသည်မခံစာနိုင်အောင်နာကျင်နေတယ် ဒါပေမဲ့သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ ငါ့စာရောက်‌ရဲ့လားဆိုတာပါပဲ။

🍁 my symphony 🍁Where stories live. Discover now