"There is no way to hold something that is truly beautiful; not without consequences. There is a reason why roses have thorns" - Adam Stanley
(All the pictures are not mine)
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
CHAPTER TWO
AMARA MARTINEZ
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
NAPATINGIN ako sa paligid ng makababa ako sa tren. Nandito ako sa bayan ng Maraville. Isa itong bayan na malayo sa kaharian ng Lumina pero malapit sa kaharian ng Cabriole. Ito ang napili kong lugar para makapagbagong buhay. Nakita ko ito sa mapa na nabili ko matapos kong masangla ang mga alahas ni Amanda sa isang malalakal muntik ko panga masapak sa ang matandang iyon akala naman nito maiisahan niya ako..
Habang naglalakad ako ay nakita akong papel na nakapaskil sa dingding. May ibinibintang bahay parang isang cottage. Kinuha ko ang papel. "Ale. Ale" tawag ko sa isang matanda lumingon naman ito.
"Ano iyon hija ?" nakangiting tanong naman niya.
Ningitian ko naman siya. "Saan ko po makikita ito ?" ipinakita ko sa kanya ang papel.
"Ahh... iyan doon iyan sa kabilang kanto" turo niya.
"Maraming salamat po, lola" pasasalamat ko sa kanya.
Tinungo ko na ang bahay. Nang matunton ko ito ay agad kong hinanap ang may-ari nito. Sa awa ng diyos naging matiwasay naman ang pag-uusap namin. Pumasok na ako at tiningnan ko ang buong paligid may kalumaan pero kunting linis lang ito magiging maayos din ito.
'Ito ang gusto kong kalayaan. Malayo sa lahat at malayo sa mga nanakit sa'tin'
(2 Years Later)
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
