The maze Runner

4

Pov Emilly
Vlak nadat we het angstaanjagende geluid van de griever hoorden, gingen we slapen. 'Waar moet ik eigenlijk slapen?' Vraag ik aan Newt, terwijl we richting een van de hutten lopen. 'Chuck heeft al een hangmat voor je opgehangen.' Eigenlijk wil ik Chuck nog even bedanken maar ik zie hem nergens, dus loop ik maar stil achter Newt aan. 'Hier slaap jij.' Zegt hij terwijl hij mij een hangmat aanwijst. 'Ik slaap hier.' Hij gaat zitten op de hangmat die naast de mijne hangt, de mijne is groter dan die van hem valt me op. 'Waarom heb jij zo'n kleine hangmat?' 'Die heeft iederee, maar we hadden alleen nog een grote hangmat liggen, dus hebben we die gebruikt, vind je het erg dan?' Hij neemt plaats in zijn hangmat en kijkt naar het van hout gemaakte plafond. 'Nee hoor.' Zeg ik snel, ik ga ook liggen en staar naar boven, 'Weltrusten. ' zegt Newt zachtjes. 'Weltrusten.' Zeg ik terug. Ik zie dat hij zijn ogen dicht doet en gaat slapen, zelf doe ik dat niet, ik kijk nog een hele tijd naar het plafond. Het is gemaakt van stukken hout en takjes, De takkken lijken in elkaar gevlochten en het hout verstevigd de takken zodat het plafond niet instort. Het ziet er vlot gebouwd uit, maar wel stevig. Toen we s'middags bij de bouwers kwamen zagen we dat ze druk bezig waren met het dak verstevigen van deze slaapplaats, toen maakten ze net zoiets als dit. Ik vraag me af wie mijn oude famillie zou zijn en of ze me missen. Ik voel me hier niet op mijn gemak tussen de jongens, maar als ik bij Newt ben wel, hij is anders dan de rest. Ik kijk om me heen, iedereen slaapt al en sommige snurken luid. 'Ik draai me om en ga op mijn zij liggen. Newt ligt met zijn hand onder zijn hoofd nog steeds naar het plafond.
Ik vraag me af waarom we hier zijn.
Welke sukkel doet mensen zoiets nou aan? Is dit een test om te kijken hoelang het duurt voordat we gek worden? Is dit een straf? En wie zijn we? Wie wáren we? Alles spookt door mijn hoofd, Langzaam verdwijnen de gedachten een beetje en wordt ik rustig. Ik val in slaap. En beland in een droom.
Ik wordt wakker in een klein kamertje, de muren zijn wit en de vloer is grijs. Er zijn geen ramen en het bed is ook wit. Ik stap uit bed en kijk om me heen. Ik loop naar de gang, er lopen mensen in lab-jassen en zijn bezig met een onderzoek. Ze kijken naar jongens op schermen, ze onderzoeken ze. 'Hallo Emilly.' Als ik me omdraai zie ik dat het een vrouw is met een strakke knot en een norse blik. 'Goedemorgen Mevrouw.' Ze knikt. Ik vraag me af wat er gaat gebeuren, dan zie ik het, er komen twee mannen aan. Ze pakken mijn armen vast en sleuren me mee. 'Help! Help!' Schreeuw ik. 'jullie hadden het belooft!' Schreeuw ik naar de mensen die achter de schermen zitten. Iemand staat op. Hij draait zich om en kijkt droevig. ' Ik zie dat hij wat wil zeggen, maar de mannen trekken me weg, ze sleuren me naar een een lege witte kamer, dan voel ik iets in mijn arm prikken. 'Help.' Stoot ik zwakjes uit. Dan wordt alles zwart.

En leuk stukje?
Ik hoop het wel hij is niet heel lang maar wel over de 500 heen dus dat is goed toch? Ik hoop dat ik vanmiddag of vanavond nog kan updaten! Byeee xxxx
600 woorden:-)