Chapter 3

2 0 0
                                    

Chapter 3: Abby

◇◇◇

I woke up at exactly 6:00am in the morning, dahil may pasok ako ngayon and it's my first day!

Pagkatapos Kong maligo at mag-ayos ay bumaba na ako ng hagdan na tanging white V-neck t-shirt, black pants, and white rubber shoes lamang ang making suot. It's my first day at sabi ni Mama hindi pa raw tapos ipagawa yung uniform ko that's why she said na mag sibilyan nalang muna daw ako.

Pagbaba ko ng hagdan amoy na ang mabangong amoy ng pinaka paborito kong almusal sa umaga, sinangag, scrambled egg, and bacon with matching strawberry juice! I really like strawberry flavors!

"Good Morning Ma'am, Emeryn!" Masiglang na bati ng isang kasambahay namin.

"Good morning too!" Masiglang bati ko rin pabalik.

Nagka ayos na rin naman kami ni Mama kagabi kaya no worries na. She said, she's sorry about what happened and hindi nya daw sinasadya na sigawan ako at mapag sabihan ng gano'ng mga salita. At nag sorry rin ako dahil sa sobrang tigas ng ulo ko and she said it's okey, it's not my fault. She really loves me, and treasure me like a princess.

Hindi ko kayang magalit ng matagal kay Mama kaya if ever there's have a chance to talk to her and said sorry, ginagawa kona dahil sya nalang yung meron ako, wala na si papa. Sya na yung nag alaga saakin, even I lost some of my memories hindi sya napagod na alagaan ako. My Mom is a very brave woman and, I love her so much.

"Oh ija, good morning!" Masayang bati si Yaya Emma pagka galing sa bakuran ng bahay.

Tapos na siguro syang diligan yung mga bulaklak, oh I forgot! my mom really loves sunflowers kaya sa bakuran namin ay punong puno ng sunflowers. At nakasanayan na ni Yaya Emma na diligan iyon uma-umaga. And all the sunflowers really grow well and healthy, thanks to Yaya.

"Good morning too, Yaya!" Masayang bati ko rin pabalik.

"Oh sya patuloy mo na yang kinakain mo pababa na rin yung Mama mo, andito na 'yon kanina may nakalimutan lang ata sa kwarto."

"Ah ganon ba Yaya?...kayo po kumain na ho kayo? Sabayan nyo na ako!"

"Huwag na ija, tapos na akong mag-agahan, hintayin mo nalang yung Mama mo at sabay na kayong kumain, sige na aayusin ko lang iyong mga gamit mo."

"Sige po, yaya." I smiled.

◇◇◇

"Here we are,sweety!"

Ang energetic naman ni Mama, anong nakain neto? At sya pa yung nag volunteer na ihatid ako dito sa school, pwede na mang yung driver na lang namin. Mukhang sya pa nga yung mas excited kaysa sa 'akin eh. Mama got out of the car and I opened the door on my side and I got out as well.

"Mama! Hindi ka naman siguro masyadong excited ano?" Natatawang saad ko.

"Hey baby, it's your first day so you must be excited! And make new friends okey!?" She smiled sweetly.

"Yes Mama! But low your voice please!"

Halos kase lahat ng tao dito sa parking lot ng school nakatingin na sa 'amin ni Mama, eh ang lakas naman kasi ng boses ni Mama dinaig pa nya ang may hawak na mekropono.

"Whatever baby, go na pumasok kana! Sunduin kita later, text me after your class, okey?"

She hugged me ang kiss me on the ckeeks.

"Yes Ma!" Sumakay na sya ng sasakyan. "Ingat po!" At tuluyan ng nawala sa paningin ko si Mama.

Tumingin ako sa harapan ko at tanaw ko ang malaking gate ng isang Academy, nakaukit sa gold na mga letra ang pangalang ng Academy na "EL REAL UNIVERSITY◆" with big diamond crystal designs both side.

◇◇◇

As i entered the Academy, kitang kita ko ang maganda at malaking estruktura ng isang paaralan sa harap ko, it's like a combination of italian and euporian architectural designs. It's so modern,elegant, and breathtaking view for me.

Paano nalaman ni Mama na may ganitong school dito? Siguro kilala nya yung mag ari ng Academy na ito? At chaka ang bilis nya akong napa enroll dito eh. Sya na rin ang nag asikaso ng lahat ng papers for my student's form to entered this kind of Academy.

But I remember she that"You ruled this university" I don't even know what she means of that. Medyo ang gulo rin ni mama basta basta nalang bibitaw ng mga salitang ang hirap intindihin, sasakit lang yung ulo ko kakaisip.

"Hi!" Suprisingly a girl greet me with a sweet smile on her face, studyante rin siguro sya dito at mukhang mag kasing edad lang rin kami.

"Hello!" Nakangiting bati ko sakanya pabalik.

"New student?" -she asked

"Uhm... Yeah?"

"What year?"

"3rd year"

"Omygod! Me too!" -Grabe akala ko si Mama na yung pinaka maingay na nakilala ko, mas maingay pala tong si Abby, grabe kung maka tili akala mo nakakita ng multo eh. Wait what- Abby? where did i get that name?

"I'm Abigail Ramos!" pakikipag-kamay nya saakin. " What's your name?"

Ow. Abigail Ramos? medyo sakto rin yung pangalan na pumasok sa isip ko kanina, Weird.

"hey!"

"Huh?"

"Ang lalim ng iniisip mo, ang sabi ko anong pangalan mo!"

"Uh sorry- My name is Emeryn... Emeryn Lauriel."

"Nice meeting you, Emeryn!"

"Nice meeting you too, Abby."

"Woah I already have a nickname! How sweet of you!"

"Eh... Your name was too long so, I'll just call you, Abby."

"I love that! So, friends?"

"Yeah, friends." I smiled.

◇◇◇

Someone's Pov:

I dialed her number, I want to know if she already did what I say.

"Abby, it's me"

"No doubt she really is your daughter, Both of you have a same nickname for me and it's, Abby."

"Why are you surprised? Ofcourse she is my daughter."

"No Madam, it's just that she's too kind."

"She lost her memory, remember? Dahil kung hindi, hindi mo sya makakausap ng ganon."

"Yeah right, but she is still the bitch I know before, nothing will change the fact of that."

"Yeah, My bitchy daughter. Remember, keep an eye on her, be with her all the time."

"Yes, Madam."

Before I cut the line-

"Oh I forgot, Don't get caught... Abby."









#LOVEMEKILLME

LOVE ME KILL ME (ONGOING)Where stories live. Discover now