8 | Bölüm

207 434 78
                                    

Multimedia ~ Bölüm Parçası: Ölümle Yaşam Arasında - Mavi Gri, Ahmet Hatipoğlu

Evet hemen başlayalım yeni bölüme. Beğenmeyi unutmayalım lütfen :))

*

"Zorunda bırakıldıklarımızın bizi hayatın yolunda nereye sürüklediğini bilmeyiz hiçbir zaman. Çekilen acılardan çıkardığımız derslerle, hayat boyu yepyeni kapılar açılır. Yeni bir ben oluşturur bize. Direnmek boşuna, hayat akıp gidiyor seçtiğimiz seçeneklerle ya da değil. Ne fark eder ki. Sonunda duygularımızla insan kalabilmek, sevebilmek midir önemli olan?" mikrofona konuşurken neyden bahsettiğimden bende emin değildi.

Kafam o kadar karışıktı ki. Kuzey, Anonim ve Cihangir. Yetmezmiş gibi bir de beni aramaya başlamaları ne düşüneceğimi bilemez bir haldeydim. Kuzey'in bana emanet ettiği sır ve daha kim bilir neler yaşayacaktım.

"Bugün saçmalayan bir His var karşınızda. Zihnim o kadar fazla düşünceyle dolu ki esas noktaya değinmeyi az daha unutacaktım," gözüm bir yandan sitede aktif bir halde gelen yorumlardaydı. Az önce saçmaladığımı düşünürken aksine beğeni yorumlarını gördükçe şaşırıyordum. Programımın bu kadar sevilmesi sanırım gerçekten duygularım karışık bile olsa içten olmamdan kaynaklı diye düşünüyordum.

"Beni bulmak için başlattığınız bu durumda çok azimli olanlarınız var görebiliyorum ve hatta aldığım duyumlar var diyebiliriz." gülümsediğimde kendimi koruyabilmek adına bunu yapmak zorundaydım. Evet bir gün illa ortaya çıkacaktım ama bu kadar kolay olmamalıydı özellikle yardımla.

"Sitem koruma altında yani Ip adresimden beni bulabilmeniz öylece kolay olmayacaktır. Beni bulmak için başka yollar deneyin. Mesela konuştuklarıma odaklanın.. İyi geceler HisRadio dinleyicilerim..." ekrandan günün son şarkısını seçerek sundum ve sesi kapattım.

Gerçek anlamda da siteyi korumaya aldığım iyi olmuştu. Eski bir dostun yardımı işe yaramıştı neyse ki. Çünkü denemeyeceklerinin garantisi yoktu. Zamanında daha programa yeni başlamışken kurduğu siber koruyucu program sayesinde içim rahattı bir nebze olsun. Şimdi olsa arkadaşlarımdan dahi His olduğumu saklarken onlara tanıdıkları bir hacker olup olmadığını da soramazdım. Hele ki His'i bu yönde araştırdıkları duyulmuşken.

~

Dün gece düşüncelerden dolayı doğru düzgün uyuyamamıştım. Okulda dersler boyunca da kahveler ile ayık kalmaya çalışmıştım. Şimdi de son dersim bitmek üzereydi nihayetinde gidip eve bir güzel uyuyabilecektim. En azından yayın saatime kadar. Telefonuma gelen titreşimle birlikte hocanın dersi bitirmesi bir oldu.

Okuldan çıkarken bakarım diye kendime söylenirken çantamı alıp, kabanımı giyip koridor boyunca ilerledim. Cihangir, Arsen, Selim ve Selin'i gördüğümde bir baş selamı vererek yanlarından hızla uzaklaşmaktı niyetim. Neyse ki Selim'in laf atmasına rağmen göz devirip kafa sallamamla günümde olmadığımı anlamıştı, Selin sayesinde. Ardımdan rahat bırak kızı dediğini duyar gibi olmuştum. Binadan ayrıldığımda cebimdeki telefonumu alarak gelen mesaja baktım.

Anonim: Alisa'm bugün ne kadar da yorgun ve uykulu görünüyorsun.

Anonim: Dün gece seni uyutmayan sebep neydi?

Anonim: O boncuk gözlerinde uykuluyken ayrı bir güzel görünüyorlarmış bugün bunu bir kez daha fark ettim.

Anonim: Evine gidince telefonu sessize alıp güzelce dinlen.

Anonim: Uykusuzluktan bitki düşersin havalarda soğuk hasta falan olur Allah korusun.

Ardı ardına gelen mesajlarla istemsizce yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. Çevrimiçi benim yanıtlamamı bekliyordu sanırım. Bunu bilmek nedensizce beni mutlu etmişti.

His Radio | Yarı Texting Where stories live. Discover now