I just really wanna share this.
It happened to my friend. Ang sweet kaya~
(c) you-know-who-you-are :>
Ilang months na kami hindi nagkikita ni Brix. Hindi ko siya boyfriend pero parang kami? So, MU? Pero hindi rin eh. Basta. It's complicated. Medyo personal kasi yung reason ba't hindi pwede maging kami.
Simula nagstart ung sem na ito, super rare na namen magkita. Bv kasi ba't kailangan training ng training. Yes, varsity siya sa school niya. Nakakapagod kasi ako nalang kailang umintindi sa kaniya. Hay. Nakakasawa din naman kaya minsan >_<
Honestly, hindi ko na alam ano kailangan ko gawin.
Nakakapagod kung kayo nasa situation ko.
Siguro isipin niyo na madali lang naman kasi busy lang yung tao diba? Pero hindi ganon kasimple para saken. First time ko kasi magkaganito sa guy. First time ko magseryoso talaga.
Natatakot ako baka may iba na siya.
Natatakot ako na iwan na lang niya ako.
Natatakot ako mawala siya sa buhay ko.
PERO...
Minsan kasi diba kailangan? Minsan kailangan ilet go yung mga bagay na hindi naman talaga sayo sa simula palang. Minsan kailangan magpaalam kasi yun ang nakakabuting desisyon para sa sarili naten. (wait, ba't ang drama? Hahaha)
**
School.
“Nakapagkita na ba kayo?” tanong ni Lyn (close friend ko) saken.
“Nope.” maikling sagot ko sa kaniya. Wala ako sa mood eh.
“Ba't ka ba nagkakaganiyan?” lyn
“Paanong ganiyan?” ako
“Ganiyan. Parang lutang. Parang wala sa sarili lagi. Asan na yung Bianca na kilala namen?”
Hindi ako nakasalita. Hindi ako sumagot. Kahit ako kasi tinatanong ko sarili ko. Ba't nga pala ako nagkakaganito?
“Hinihintay mo nalang ba matapos yung competition niya bago mo pagdesisyunan kung ititigil muna yung sa inyo?” tanong ni Lyn ulit saken.
*Flashback
“Masyado siya busy eh. Hindi pa kami nakakapag-usap. Kapag natapos na competition niya tapos wala paren lagi siya time or what, siguro dapat na magstop...” sinabi ko sa mga friends ko habang nasa party kami
“Oo nga girl. Patapusin mo nalang yung competition niya...” sabi ni Trish
“Yup, tama si trish. Wait mo nalang.” dagdag ni Lyn
“Sus, wala din naman magbabago eh. If I were you, kay papa patrick ka nalang...” sabi ni Isha
Hati kasi barkada ko eh. Yung iba ayaw nila kay Brix kasi parang hindi daw siya maeffort na guy. Yung iba naman sabi nila gusto nila si Brix kasi nakikita nila na napapasaya talaga niya ako.
-End of flashback-
**
Class.
May guidance paren kahit college. Masyado kasi concern school namen. Once a week lang naman eh.
Blah
Blah
Blah
Blah
Blah
Dami pinagsasabi eh. Hahaha.
“May homework kayo next meeting, handwritten or computerize, bahala kayo. SELF. Yun ang focus naten. Ilalagay niyo yung mga naginfluence sa inyo. Pwede din kayo maglagay kung ano man gusto niyo ishare. Next meeting may 2hours tayo for that activity. Goodbye, class!” sabi ni Ma'am Amy
Fastforward~
Hindi paren kami nagkikita.
Kapag nagtetext kami, every three or four days. Hindi everyday.
**
School. Guidance Class.
Nakaupo ako sa dulo. Medyo inaantok eh.
Ang dami nagshare. Infairness ang interesting. Ang dami ko nalaman sa mga friends and classmates ko.
“...And lastly, si Bianca yung pinakamay influence saken. She's like my real sister already. Without her, I won't be this kind of girl. I'm an optimistic person because of her. She thought me to stay strong and keep my head up. Bianca, I hope you're okay now.” Lyn
Lumapit siya saken and then hinug ko siya. Narealize ko ako nalang pala ang hindi nagsasalita.
Kinakabahan ako. Hindi ko alam bakit. >.< Pumunta ako sa harap ng class.
Inopen ko sa kanila ung mga nagpabago ng life ko. Kasama na mga friends and family ko duon. Since nagshare ng mga personal things yung mga classmates ko, nagshare na din ako. Parang family ko na din sila kasi block section kami sa college.
“I've been thinking a lot, honestly. I know overthinking isn't a good idea but whatevs. Lyn, tinanong mo ako kung hinihintay ko nalang ba matapos ung competition niya pero hindi ako nakasagot kasi iniisip ko din. Sasagot ko now. I really like him. Lahat ng tao napapagod din kaiintindi at kahihintay sa taong mahal nila pero hindi ako susuko – hindi pa ako susuko(unti-unti na ako naluha nung sinabi ko yun). Alam ko naman kaya to eh. I'm not waiting for the end of february anymore. I'll support him no matter what. Kahit gaano kahirap sa part ko, iintindihin ko siya. Mas pipiliin ko pa maghintay ng matagal, kaysa naman pakawalan yun taong mahal ko. Yung pain ng paghihintay ko ay walang-wala sa regret na mararanasan kapag pinakawalan ko siya.” hanggang duon nalang yung nasabi ko kasi sasakit lang luob ko kasi super miss ko na nga siya.
“Bakit ba ayaw mo magstop na lang kung nahihirapan kana din? Ano ba mga reasons mo?” tanong ng classmate ko
“I love him. That is enough reason for me to stay.” sagot ko with a smile.
Pabalik na ako sa upuan ko nung bigla may tumayo sa likuran. Ba't siya nakahood? >.< Wait, irreg ba namen yun? Ba't siya may guidance with us? Akala ko ba sa block lang namen to? Hala. Nakakahiya.
O.O
Bigla nalang tumulo yung luha ko sa nakita ko.
Bigla ako tumakbo papunta sa kaniya. Si Brix! :')
Yinakap ko siya ng mahigpit. Tapos hinarap niya ako sa kaniya,
“Huwag kana umiyak. Andito na nga ako eh.” sabi niya saken
“Bakit ka andito?” tanong ko
“Ininvite ako ng guidance counselor niyo. Tamlay mo daw kasi eh. Hahaha. Joke. Actually, friends and counselor mo yung nagsabi saken na pumunta ako dito.” brix
Yinakap ko nalang ulit siya kasi hindi talaga ako makapaniwala.
Dinala ulit ako sa harap ng class tapos biglang lumabas sila Lyn & other classmates ko. May balloons and flowers. Hala, birthday ko? Hahaha.
“Uhm.. Hindi ko alam ano sasabihin ko. Wala talaga ako masyado idea kung ano nangyayari. Bianca... Alam ko ang dami ko pagkukulang sayo, alam ko din naman na minsan nagtatampo kana sa akin kasi wala ako time for you. I'm sorry kung ikaw kailangan magadjust and umintindi saken. Sorry~ I promise babawi ako sayo! I love you, Bianca! And... thank you for patiently waiting for me...”
kinuha niya yung flowers na hawak ni Lyn and then inabot saken. Tapos kiniss ako sa cheek :”)
wait, hindi ko naman birthday diba?
…..
END
