Chapter 4

7 1 0
                                    

CHAPTER 4

"Did you already realize what you've just done? You really like the spotlight, do you?" bungad sa akin ni Mom nang makarating ako sa bahay. Halos kakapasok ko lang ng pintuan at boses nya kaagad ang narinig ko.

With a bad mood, I removed my shoes and placed it on the top of my shoe rack. Alam kong nakasunod lang sya ng tingin sa akin and anytime sasabog at sasabog sya.

I didn't bother myself to look at her for now kahit na narinig ko na yung sinabi nya kanina. Hindi na rin muna ako sumagot at inabala ko nalang ang sarili ko sa pagtanggal ng natitirang saplot na nasa mga paa ko.

"Are you listening to me Carina Steele?" she asked once again but this time with a more pissed tone. Nang matanggal ko na yung medyas ko ay tyaka ako tumingin sa kanya.

I saw my Mom in front of me while staring at me intently. Her eyebrows are up at para syang tigre na konting konti nalang ay susugod na.

I couldn't help myself but to sigh after seeing her face. I can't deny, kahit na 43 na si Mom ay hindi mo talaga mahahalata na ganoon ang edad nya. She looks young, she even looks younger than me based on my sight.

Wala ka rin makikitang wrinkles sa gilid ng mga mata nya and her skin is as flawless as a diamond. That's the power of beauty products for you.

Except nalang sa maganda na talaga sya pagdating sa natural look nya. Hindi lang talaga sya satisfied na nakikitang nagmumukha na syang matanda base on her age.

"What happened was not my fault. He's the one who kept on pestering me." I calmly answered. Mas lalong tumaas ang kilay nya nang marinig ang isinagot ko kaya halos mapairap na ako nang dahil do'n.

She would never believe me kahit ano pa ang idahilan ko sa kanya.

"You can talk to him in private! Bakit kailangan pa na sa school grounds mo sya sigaw sigawan nang gano'n? You know how known your surname is, Carina! Maging si Lucas! And now ano?" she started with a louder tone at sabay lakad palapit sa akin. She stopped a few inches away from me and looked at me with disgust in her face.

Napakuyom ako sa magkabilang palad ko nang mapansin yon. I felt my tears starts to form on the corner of my eye at pilit kong pinipigilan ang sarili ko para hindi yun tuluyang tumulo.

This is what I hate when it comes to arguing. I can't help myself but to cry.

Siguro yung kanina lang sa usapan namin ni Lucas napigilan ko yung sarili ko pero ang totoo, I'm still affected by what he did. Pinilit ko lang na wag ipakita sa kanyang naaapektuhan pa ako.

"If you can't maintain your decency, maybe you're not suitable for that surname." she said and walked away.

Wala na akong nagawa nang tuluyang tumulo ang mga luha sa mga mata ko. I felt my knees started to weaken and before I knew it, unti unti na akong napaupo habang umiiyak.

**

After that emotional and intense conversation with my Mom ay dumiretso na ako sa kwarto ko. Ni hindi na ako kumain nang mga oras na yon.

Well, that conversation with her was emotional for me. Ewan ko nalang sa kanya kung ganoon rin ang nararamdaman nya. I don't want to get my hopes up.

Never naman naapektuhan si Mom nang mga ganoong pag uusap. For her, everything she says or decides to is always right. Walang makakapag patunay sa kanya na nagkakamali sya. She never accepted to be wrong.

Nagtataka nga ako bakit hindi pa sya nag abugado eh ang galing galing nyang mangatwiran. Sayang talent.

"I really don't understand Tita. She said on the phone call earlier that you'll explain to her what happened, but she didn't even let you explain." napatingin ako sa screen ng macbook laptop ko nang marinig kong magsalita si Astrid.

Seducing the Nerd (Seducing Series #1) ON-GOING ON DREAME!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon