ShadowRunner

Let's shit seven colours

-Let's shit seven colours-

'Wat zei je Skye?' Vraagt River.
'Niets' mompel ik. Ryder en River kijken me nog even argwanend aan maar geven dan op.
'Wat was dat nou net?' Vraagt River. Ik schud mijn hoofd.
'Iets persoonlijks' zeg ik.
'Wil je het ons niet vertellen?' Vraagt Ryder ietwat beledigd.
'Goeie vriend ben je' mompelt River.
'Nee Ryder, dat wil ik niet. Mijn familie is in gevaar en jullie weten hier helemaal niets van. Jullie weten überhaupt niet hoe mijn leven aan de andere kant was' zeg ik wat gekwetst. De jongens kijken me even schuldig aan.
'Maar je kunt ons toch wel iets vertellen?' Probeert Ryder dan voorzichtig. Ik zucht eens diep en kijk de jongens één voor één aan.
'Ik kan niet teveel zeggen, dan zijn jullie ook in gevaar. Laten we het er op houden dat ik in de problemen zit, flink in de problemen' mompel ik. De jongens fronsen verward. Voordat River zijn mond open kan trekken gaat mijn telefoon af. Ik pak mijn telefoon op. Onbekend nummer, vreemd. Ik kies om het bericht te openen.
Het volgende moment gil ik keihard. Vol afschuw kijk ik naar mijn telefoon.
'Wat in hemelsnaam!' River en Ryder kijken me met grote ogen aan. 'Wat was het Skye?' Vraagt Ryder bezorgd. Ik schud wild mijn hoofd. Mijn telefoon gaat af.
'Hope' komt er te staan.
'H-hallo' zeg ik.
'Skye? Skye alles oke?' Klinkt Levi's stem door de telefoon in plaatst die van Hope.
'Ja' adem ik uit.
Het volgende moment komen Jace en Rachel het pad opgerend.
'Skye' roept Rachel.
'Hoe?' Schreeuw ik terug. 'hoe?' Ze schudt haar hoofd. Ik spring op.
River grijpt Jace bij zijn arm.
'Vertel' commandeert hij. Jace kijkt bezorgt naar me voordat hij zich tot River en Ryder richt.
'Ik heb Skye nog bijna nooit bang gezien. Eerlijk gezegd nog nooit. Rachel heeft me verteld er is maar één ding op de wereld waar Skye als de dood voor is' zegt Jace.
'Spinnen' grapt Ryder. Jace zendt hem een boze blik.
'Nathan' gromt hij vervolgens zacht.
'Wie is Nathan?' Vraagt Ryder.
'Geen idee' zegt Jace schouderophalend waarna hij zijn blik op mij richt.
'Alleen Logan, Lucy, Hope, Levi en Rachel weten wat hij geflikt heeft. Maar één ding kan ik je vertellen, als je Skye Blue zo bang krijgt, is er iets goed mis' voegt hij er aan toe. De drie jongens lopen op mij en Rachel af.
'Zagen jullie de foto ook?' Vraag ik als ik wat gekalmeerd ben.
'J-ja' zegt Jace en slikt. Rachel kijkt met tranen in haar ogen weg.
'Santiono en..., ze hebben Logan' fluistert ze.
'Wat hebben ze met hem gedaan' fluister ik gesmoord als ik terug denk aan de foto.
'Zijn ogen' brengt Rachel uit.
'Zo levenloos' zeg ik.
'Logan leek weg' mompelt Jace. We knikken instemmend.
'Ik neem voorlopig geen telefoon op' zucht ik gespannen. Precies op dat moment gaat mijn telefoon af. Ik veer overeind.
'Niet opnemen' commandeer ik zacht.
'Nu ben ik het zat' gromt River.
'River ik zweer als jij die telefoon opneemt-' halverwege mijn zin stop ik. 'Hij gaat het doen hè?'zucht ik vermoeid. Ryder knikt en ik kijk weer naar River. Hij drukt op het "opnemen" knopje en zet hem op luidspreker.
'Zeg wie ben jij en waarom val je Skye lastig' zegt hij arrogant. Rachel en ik piepen en Jace krimpt ineen. Gehijg klinkt aan de andere kant.
'Ach, heeft mijn liefje een beschermengel? Dat is niet nodig. Ik zal je toch wel krijgen Skye' klinkt een donkere stem die ik uit duizenden herken. Ik verstar. Nathan.
'Ik zal alles doen om je hier te krijgen, met wat hulp.' Er klinkt donker gegrinnik. Santino.
'Nou zeg eens wat liefje' mompelt Nathan. We zwijgen allemaal.
'Niets te zeggen liefje? Het maakt niets uit hoor. Zolang jij hier niet bent, neemt een vriend van je jou plek wel in. zeg eens hoi' klinkt er dan. Meteen grijp ik naar de telefoon.
'Logan!' Schreeuw ik. Ik sluit mijn ogen, kom op Logan.
'Skye' klinkt er dan, heel zacht.
'L-logan' brengt Rachel gesmoord uit.
'Rach?' Zijn stem klinkt helderder. Logan en Rachel hadden ooit wat, ze waren gek op elkaar. Totdat ze verhuisde, toen ging het helaas uit.
'Ja, ik ben het' piept ze.
'Nou de verloren liefdes hebben elkaar weer gevonden hoor, wat geweldig' klinkt Nathans sarcastisch door de telefoon.
'Maar vertel eens liefje' gaat hij door. O shit, nu gaan we het krijgen hoor.
'Je bent toch wel singel gebleven na ons "onderonsje"?' Vraagt hij vervolgens door. Mijn ogen vliegen naar Jace en dan weer naar de telefoon.
'Nee' zeg ik dan naar waarheid. Santino begint aan de andere kant te lachen. Hij heeft een enge, donkere lach.
'Gast' brengt hij lachend uit. 'Ze heeft je keihard laten stikken' dit zegt hij tegen Nathan.
'Ach wat zonde nou, maarja hoe meer zielen hoe meer vreugd' klinkt Nathans stem donker. Jace wordt meteen lijkbleek, foute boel. Dan verman ik mezelf.
'Nathan, jou heb ik al eens eerder opgeruimd en dat geld trouwens ook voor jou Santino' zeg ik met meer zekerheid dan ik heb.
'Klopt, maar nu zijn we samen, met nog wat anderen vrienden uit de bak. Waarschijnlijk ken je ze nog wel Skye' zegt Santino duister.
'Zeg nou maar wat je wil' zeg ik vermoeid.
'Op dé plek. Morgen om middernacht, neem hem mee' is alles wat Nathan me nog zegt voordat hij ophangt. Ik laat me achterover vallen in het zachte gras.
'Nou dit is behoorlijke shit' mompelt Rachel.
'Dat kun je wel zeggen ja' kreun ik.
'Gelukkig willen ze jou en de rest niet' zeg ik tegen Rachel.
'Alsnog' zegt ze snuivend. 'jij, Logan en Jace daar zouden het nu zo'n beetje in hun broek moeten doen.' Ik maak een instemmend geluid.
'Volgens mij poept Jace 7 kleuren inmiddels' mompel ik en werp een blik op Jace die wezenloos voor zich uit staart. Ik loop op hem af en hurk naast hem neer.
'Hé, ik beloof dat alles goed komt, oké? Nathan zal je niets aan doen zolang hij mij nodig heeft' zeg ik geruststellend. Jace kijkt me aan.
'Misschien wordt het tijd dat je vertelt wat Nathan nou gedaan heeft' zegt Jace. Ik schud mijn hoofd.
'Nog niet' fluister ik.
'Wat is "de plek"?' Vraagt Jace vervolgens.
'Alleen Nathan en ik weten ervan. Je moet een code hacken, alarm uitschakelen en langs een aantal obstakels om er binnen te komen. Morgen zul je het wel zien' antwoord ik.
'Nou, klinkt gezellig' is Ryders droge commentaar.
'Je bedoeld dat we echt gaan?' Vraagt hij verschrikt. Ik knik.
'Als Nathan iets wil, zal hij het krijgen. Dit is de manier die het minste pijn kost' zeg ik. Rachel en Jace merken de toon op in mijn stem die laat weten dat ik echt niet zomaar opgeef maar dat er een plan in mijn hoofd ontstaan is. Bij Ryder en River is dat kwartje nog niet gevallen.
'Je gaat toch niet zomaar opg-'
'Jace, Rach, ik zie jullie morgen. Let op elkaar alsjeblieft' onderbreek ik hem. Mijn twee vrienden vatten de hint, knuffelen me en verdwijnen dan.

'Uitleg?' Vraagt Ryder.
'Nope' zeg ik simpel en Ryder, waar ik hem extreem dankbaar voor ben, laat het zoals het is en loopt weg. River moet, helaas, weer zo nodig de koppige zijn en opent zijn mond.
'Zo makkelijk wimpel je mij niet af' mompelt hij en kijkt me vragend aan, hij wil uitleg. Ik wil mijn mond openen als Rivers ex opeens weer opduikt. Waar komt zij nu ineens vandaan?
'Babe, zullen we gaan wandelen?' Kirt haar schelle stem. Ik rol met mijn ogen, negeer Rivers vragende blik en loop weg. Ik hoor hoe River mijn naam roept en achter me aan wil rennen. Een schelle stem onderbreekt hem.
'Zullen we nou gaan wandelen?'

Ik zucht een ren door de bossen. Op een grasveld aan de rand van een dal plof ik in het gras tegen een boom neer. Er hangt mist over het dal, wat het nogal mysterieus maakt. Met een zucht sluit ik mijn ogen, alle problemen zijn ineens weer terug. Great. Voetstappen klinken achter me. River verschijnt uit de bosjes. Hij zweet maar hijgt niet, vreemd. River ploft naast me neer.
'Vertel' is alles wat hij zegt. Ik schud mijn hoofd.
'Ga jij maar praten met die vriendin van je' grom ik. Hij kijkt me enigszins verbaasd aan.
'Jaloers?' Vraagt hij met een kleine grijns.
'Nee' Leugen. 'Jij en die vriendin van je zijn wel het laatste waar ik nu over nadenk' Tuurlijk, daarom denk je er constant aan. Naast me grinnikt River zacht. Ik sta zuchtend op, hier heb ik geen zin in.
'Ik heb hier geen zin in River, ik ga. Ondertussen zal ik nadenken over de tien beste manieren om niet vermoord te worden. Daarna zal ik misschien eens gaan nadenken over waarom het me zou kunnen schelen wat jij met die meid doet' zeg ik. River lacht even zacht maar stopt halverwege.
'De tien beste manieren om niet vermoord te worden?!' Roept hij vervolgens uit. Ik haal simpel mijn schouders op.
'Yup, mijn lijstje ligt vast nog wel ergens maar ik ga nu. Later River' zeg ik en loop het donkere bos weer in. Ik hoor Rivers voetstappen me volgen en ik zucht diep. Jemig, ga gewoon terug naar die ex van je. Zwijgend komt River naast me lopen. Zelf weiger ik ook om mijn mond zelfs maar open te doen tegen hem. We lopen rustig door het bos als een er zwartharige jongen tegen een boom geleund zit. Een mysterieuze jongen, een jongen die ik ken. River kijkt verbaasd naar hem.
'Hé Darren' zeg ik vriendelijk als we langslopen. Darren kijkt even op en schenkt me een snelle glimlach.
'Skye' komt er zacht uit zijn mond terwijl hij op staat. Hij klinkt verdrietig. Ik zoek hem binnekort op, neem ik mezelf voor. Ik kijk hem even onderzoekend aan.
'Zie ik je binnenkort?' Vraagt hij, zijn zilveren ogen kijken me betekenisvol aan. Ik knik.
'Natuurlijk' antwoord ik en geef hem een vlugge knuffel voor ik met River doorloop. Als we het bos uit zijn stopt River met lopen. Ik kijk hem vragend naar hem op. River kijkt me met één opgetrokken wenkbrauw aan. Dan opent hij zijn mond.
'Jij hebt me heel wat uit te leggen.'