" စောအော်ဆိုတဲ့ နာမည်လေးကိုတော့ သဘောကျမိပါတယ် "
" ကိုယ်တော်က ရှောင်းသဘောမကျမှာ စိုးနေတာ "
" နာမည်လေးကကောင်းပါတယ် "
အရင်ဘဝက ရိကျန့်ဆိုတဲ့နာမည်လေးထက်စာရင် စောအော်လေးကို ပိုသဘောကျမိတယ်။
" ရှောင်းခံတွင်းပျက်နေတယ်ဆိုတော့ ဘာစားချင်လဲ "
" စားချင်စိတ်မရှိပါဘူးအရှင် "
" ဘာမှမစားလို့တော့မရဘူးလေ ကျန့်အာ ဒီဦးရီးတော်ကိိုပြော အိမ်တော်ကမုန့််တွေယူခိုင်းလိုက်ရမလား "
" ချဥ်တဲ့ဟာလေ လီမွန်သီးစားချင်တယ် "
" လီမွန်သီး ....? ရှောင်းကအရင်ကစားလို့လား "
" တူတော်မင်းကြီး အရင်ကကျန့်အာမစားပေမဲ့ အခုခံတွင်းပျက်နေတော့ အာသီသဖြစ်မိတာနေမှာပါ ဒီဦးရီးတော်ပြင်ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ် "
ချန်ဦးရီးတော်က အထိန်းတော်ကို ပြင်ခိုင်းပြီး ကြင်ယာတော်စားတာကို ကြည့်နေတယ်။
အရင်ကဆို လီမွန်သီးရဲ့အနံ့ချဥ်ချဥ်ကိုတောင် မခံနိုင်တဲ့ကျန့်အာက အခုစားဖိုဆောင်ကပြင်ပေးလိုက်တဲ့ လီမွန်သီးဟင်းလျာကို ထိုင်စားနေတာ တူတော်မင်းကြီးနဲ့ ဒီဦးရီးတော်ရှိနေသေးတာ အမှတ်ရပါစ။
" စားလို့ကောင်းလား ရှောင်း "
" အွန်း အရှင်ယဲစားဘာယား "
ပါးစပ်ထဲပလုပ်ပလောင်းစားနေရင်း လက်ကလေးနဲ့ကာပြီး ပြန်ဖြေပုံကစကားပင်မပီချေတော့။
" ရှောင်းပဲ ဝအောင်စားပါ "
ခေါင်းလေးညိတ်ပြပြီး စားနေတာက ချစ်စဖွယ်။ ခဏပဲ ခဏပဲသည်းခံလိုက်ပါ။မကြာခင် ထိုက်တန်တဲ့နေရာရစေပါ့မယ်။
အတန်ကြာအောင် စားသောက်ပြီးနောက်မှာ သူဗိုက်ပြည့််သွားပြီး မအီမသာဖြစ်သွားတယ်။
" လမ်းလျှောက်ကြစို့ ရှောင်း "
ချန်ဦးရီးတော်ရယ် မင်းကြီးနဲ့ ကြင်ယာတော်ရယ် သုံးယောက်သား နွီလော်ပန်းတွေရှိတဲ့ ဘက်ကိုလျှောက်လာခဲ့ကြတယ်။
YOU ARE READING
𝙇𝙚𝙜𝙚𝙣𝙙 𝙊𝙛 𝙓𝙞𝙖𝙤.....
FanfictionCollaboration With @M_May8 Yizhan 💚❤... ။ Not Translation ❌ Historical အနေနဲ့ပုံဖော်ထားတဲ့ Rebirth/Revenge Type မျိုးပါ။ Main Character နှစ်ဦးရဲ့အမည်နာမများကလွဲရင် ဇာတ်ကြောင်းနဲ့ Story တစ်ပုဒ်လုံးကို SpringDay_Zhan ဆိုတဲ့ကိုယ်ကပိုင်ဆိုင်ပါတယ်။ဘယ်သူ...
