" ချန်...ချန်ဦးရီးတော် "
" ကျန့်လေး သတိရပြီလား "
ညပိုင်းရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ အချိန်ရောက်မှသာ ကျန့်နိုးလာတယ်။တစ်စစ်စ်ကိုက်နေတဲ့ ခေါင်းကို လက်နဲ့အသာထိန်းပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထနေတဲ့ ကျန့်ကို ချန်ဦးရီးတော်က ကူတွဲပေးတယ်။သလွန်တော်ဘေးဘက်အခြမ်းမှာ ရေနွေးကြမ်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသောက်နေတဲ့ ဝမ်မင်းကြီးက လှမ်းကြည့်ပြီး အပြင်ဘက်က ကုန်းကုန်းကို သမားတော်ခေါ်ဖို့ မိန့်တယ်။
" လျန်ကုန်းကုန်း သမားတော်ဆင့်ခေါ်ချည် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ အရှင်မင်းကြီး "
ပြီးမှ သလွန်တော်ဘေးကို လျှောက်လာတယ်။
" နေရတာဘယ်လိုလဲ သက်သာလား "
" ဟုတ်ကဲ့ သက်သာပါတယ် အရှင် "
" ခေါင်းရော ကိုက်နေသေးလားကျန့်လေး "
" နည်းနည်းပါ ချန်ဦးရီးတော် "
" အရှင်မင်းကြီး သမားတော်ရောက်ပါပြီ "
" ဝင်လာခိုင်းလိုက် "
" ဟုတ်ကဲ့ ဝင်ပါ သမားတော် "
သလွန်တော်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ကျန့်ကို စစ်ဆေးရမဲ့သမားတော်ကြောင့် ချန်ဦးရီးတော်က အလိုက်တသိပဲ ထပေးလိုက်တယ်။
" ရက်အနည်းငယ်လောက် အနားယူလိုက်ရင် သက်သာသွားမှာပါ။ ကြင်ယာတော် ကျွန်တော်မျိုး ဆေးကျိုပေးပါ့မယ် "
" ကောင်းပြီ သမားတော်သွားလို့ရပြီ "
" ကြင်ယာတော် ကောင်းကောင်းအနားယူပါ။ ဒီကျွန်ကိုသွားခွင့်ပြုပါဦး "
" အင်း "
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ဘုရင့်နန်းဆောင်။
" ဦးရီးတော်ချန် "
" ကျန့်လေး ဘာလဲ ဦးရီးတော်ကိုပြော "
" အဟင်း ဦးရီးတော် ညနက်တော့မယ် အိမ်တော်ကိုပြန်လိုက်ပါတော့ ကျန့်လေးသက်သာနေပါပြီ "
" ဒါပေမဲ့.... '
" ကိုယ်တော်ဂရုစိုက်လိုက်ပါ့မယ် ဦးရီးတော်သွားလို့ရပါပြီ "
YOU ARE READING
𝙇𝙚𝙜𝙚𝙣𝙙 𝙊𝙛 𝙓𝙞𝙖𝙤.....
FanfictionCollaboration With @M_May8 Yizhan 💚❤... ။ Not Translation ❌ Historical အနေနဲ့ပုံဖော်ထားတဲ့ Rebirth/Revenge Type မျိုးပါ။ Main Character နှစ်ဦးရဲ့အမည်နာမများကလွဲရင် ဇာတ်ကြောင်းနဲ့ Story တစ်ပုဒ်လုံးကို SpringDay_Zhan ဆိုတဲ့ကိုယ်ကပိုင်ဆိုင်ပါတယ်။ဘယ်သူ...
