My Secret Credibility

Chapter 39

Tandang-tanda ko pa ang sinabi ng namatay na matanda. Ayon sa kaniyang mga sinabi ay hindi pendant ang kwintas na 'yon, kulay itim din ito na walang kung anong disenyo. Hindi ko maiwasang mag-alala dahil sa itim na kwintas na 'yon.

Should I remove it to his neck to save him?

"T-That necklace..." wala sa sarili kong tugon.

He looked at his necklace, he even dared to raise it and he's obviously wearing it right now, "Why? What about it? You like it?"

Ngumisi siya sa akin bago umalis sa aking bahay pero, hinabol ko ang kaniyang braso, "P-Pwede ko bang alburin 'yang kwintas na 'yan?"

Sana pumayag siya, sana hindi niya ako pahirapan dahil para ito sa kaniyang kaligtasan. May kutob ako na baka malapit ng mangyari 'yong sinasabi ng matanda na may masamang mangyayari sa kaniya, lalo pa't nalaman ko na kung sino ang nakasuot ng itim na kwintas. Hindi ako sigurado pero, mas mabuti ng dumiskarte na ako agad.

Tinignan niya ang kwintas na ito bago niya ako sagutin, "K-Kaso... regalo sa akin ito ng babaeng mahal ko e. Hindi ko basta-bastang pinapaalbor at pinamimigay ito. Isa pa ay naiwala ko ito dati pero, ngayong nahanap ko na siya ay iingatan ko na itong kwintas na ito."

'Hija, ang isa sa iyong mga kaibigan ay tiyak kong hindi ligtas ngayon. Mayroon siyang kwintas na tiyak kong naiwala na niya ngayon.'

Kinagat ko ang labi ko dahil sa fraustration ko.

Shit! Kailangan kong gumawa ng paraan!

Ngayon ay nakakasiguro na akong tama na ang pinaghihinalaan ko dahil ayon sa sinabi ng matanda ay naiwala niya dati ang kwintas na 'yon at sa puntong ito ay sinagot ni Geoneo ay naiwala niya rin ito dati. Tangina, sana hindi ako mabigo!

Sana ay hindi niya na lang nahanap ang kwintas na 'yon!

'Di na baleng bigay 'yan ng taong bagong mahal niya basta't kaligtasan niya ang habol ko. Next time ko na lang ipapaliwanag ang lahat kapag natapos na lahat ng problema ko sa buhay. Maaaring sabihin ko na rin ang katotohanang matagal ko ng inilihim sa loob ng matagal na panahon.

Tangina, pinsan siya ng kaibigan ko e! Hindi ko hahayaang may mangyari sa kaniya!

"Zara, pumasok ka na sa mansyon mo. Hinihintay ka na ng boyfriend mo roon, baka magalit tapos magselos 'yon bahala ka. Kung gusto mo tayong magkita, marami pa namang araw e. Sige na! Mukhang uulan na rin e. Bye na ah?"

Wala akong nagawa kung hindi panoorin si Geoneo na tumatakbo sa kalsada. Hinintay ko lang siya hangga't sa nawala siya sa aking mga paningin. Sana walang mangyaring masama sa kaniya.

Lord, parang awa niyo na. Huwag niyo hayaang may mangyaring masama sa pinsan ng kaibigan ko...

Matamlay akong bumalik sa aking bahay, matamlay din akong umupo sa aking malambot na sofa. Hindi ko namalayang tinabihan ko na pala siya rito sa aking sofa. Gayunpaman ay hindi ko na siya nilingon dahil wala akong ganang lingunin siya.

"What happened?"

As I heared him, I just slowly shook my head. I'm just worried about Geoneo. Bakit kasi hindi ko napansin 'yon agad sa una pa lang? Bakit ba ako nabulag ng gano'n sa isang napaka-halagang bagay? Bakit napansin ko lang 'yon kung kailan paalis na siya?

"I was true to my words back then, Zara. I promise to you that once you're feeling well, I won't read your mind anymore. I removed it and unable to use it anymore. It's just simple, I want to respect the other's privacy, including you."

Biglang nag-iba 'yong ihip ng hangin. Hindi ko namalayang maalala 'yong isa ko pang problema mula kahapon. Bakit gano'n? Bakit ang dami-dami kong problema sa buhay? Bakit hindi man lang nila ako bigyan ng magandang pamumuhay? Kahit sa loob pa ng isang araw ay hindi ko man lang maranas-ranasan ang magandang pamumuhay.

"What a cheater," I whispered but then, I know he heared me.

"H-Hey, what are you talking about?"

"Care to explain about yesterday." I took a deep sighed as I hugged the pillow on the sofa, "Ianne... hmm? She's our representative in the pageant six months ago, right? Too bad, I replaced her. Maybe, the both of you have a special feelings for each other and--"

"What? She's just a friend, okay?" Tumayo siya sa aking tabi upang lumuhod sa aking harapan, "Look, she's a sister of my friend. I mean, just like Geoneo, okay? Pinsan siya ng kaibigan mo, right? Gano'n lang din kami pero, kapatid siya ng kaibigan ko. Kababatang kapatid ni Vince, isa sa mga barkada ko."

I guess, it was the enough reason. Naiintindihan ko na dahil minsan na rin siyang nagselos sa amin ni Geoneo dati kaya naman naiintindihan ko na kung ano ang pakiramdam ng magselos o masaktan.

Kahit paulit-ulit mo pa lang sabihing mag-kaibigan kayo, nirerespeto niya dahil naiintindihan ka niya. 'Yong tipong may trust siya sa'yo, may trust sa relasyon. Tama, kung mahal mo siya kailangan ay magtiwala ka lang sa kaniya dahil wala namang mangyayari dahil mahal niyo naman ang isa't isa.

He hold the both of my hands in my lap while he was still knealing in front of me. I was fine looking at him 'cause finally I smiled once again. Ang sama ng loob ko ngayon pero, gayunpaman ay nagawa nanaman niya akong pangitiin ng solid.

"Okay, I understand now." I also hold his hands, "Anyway, thank you for being true to me. Thank you for being true to your words 'cause finally you won't read my mind anymore. I just realized that we need a trust for each other dahil kapag wala 'yon, panigurado lagi tayong mag-aaway. Ayaw ko lang 'yong gano'n tayo sa araw-araw kaya naman kapag mula ngayon, may tiwala na tayo sa isa't isa."

He stand up and sit beside on me again as I said that, "Yes, that's right. It's the part of the relationship, we need both trust for each other. Just... don't overthink 'cause it will distract your trust. Iyon lang ang paraan para maiwasan natin 'yon. No one can break us apart."

We both kissed at the few seconds and he started to cook again on my kitchen while I was watching him. He was wearing my white apron while cooking.

Darn it! It looks cute on him and it perfectly suits on him.

Ang saya ko ngayon, sana ganito na lang kami palagi 'no? 'Yong tipong wala kang problema, wala kang iniisip, wala kang sakit na naidudulot at iba pa. Kung pwede nga lang maging tao na kami ni Clage para gaya ng mga tao ay maging normal lang din ang buhay namin e, nagawa na namin.

I was wondering if there is a chance to be a human, hmm?

__________________________________________________________________________________

<3