Bölüm 17 (part 1)

4.9K 170 184
                                    

(Günaydınn,Tünaydıın, İyi geceleer. Artık hangi saatte okuyarsanız
(´ . .̫ . ').)

(Uzun bir bölüm oldu umarım üşenmezsiniz :( )

İ. Tepki: Öldük.

Mikey: Ölümünüzden sonra içinde hakim olamadığı kötü tarafı ortaya çıkmış ve herkesi kendinden uzaklaştırmıştı. Siz onu dizginleyebilen tek kişiydiniz. Ama bir kurşun canınızı almaya yetmişti...

Bir gece Valhalla ile çatışmaya gidiyordunuz. Mikey içinde kötü bir his olduğunu ve size gelmemenizi söylemişti ama siz tam tersini diyerek ısrar sonucu gelmiştiniz.

Çatışma anında herkes Hanma ve Mikey'in dövüşüne odaklanmışken kalabalığın arasından çocuğa doğrultulan silahı fark etmemişti kimse.

Siz fark ettiğiniz anda ateşlenen kurşunun önüne atlamıştınız ve bu da kalbinizin hemen yanından vurulmanıza neden olmuştu.

𓆝 𓆟 𓆞

Draken: Siz öldükten sonra bütün pis işleri bırakmıştı. En azından etrafında ki insanları böyle kandırıyordu. Katilinizi bulmakta kararlıydı, üstünden 9 yıl geçmesine rağmen...
Duvarda asılı olan fotoğrafınıza baktı ve derin bir iç çekti.

"Y/N..."

Ölüm gününüzü tekrar anımsadı.

Size kendi alın teriyle çalışarak aldığı hediye motorunuzda gezdiriyordu. Daha birbirinize açılalı bir hafta olmuştu ve yeni evli çiftler gibi mutlu geziyordunuz. Ta ki o ana kadar...İkiniz gülüşerek giderken aniden bir araba size çarptı.

İkiniz de yere serilmiştiniz. Draken'in sadece birkaç çatlağı vardı. Bakışları yavaşça size kaydı ve elinizi tuttu.

"Y/N...? Y/N!?" hiç bir yanıt alamamıştı.

Gözleriniz kapalıydı ve başınızın arkasından kanlar akıyordu. Öldüğünüzü anladığında o da kendi gözlerini kapadı ve ölmeyi bekledi fakat sadece bayılmıştı. Birkaç saat sonra gözlerini bomboş bir hastane odasında açtı.

𓆝 𓆟 𓆞

Takemichi: Öldüğünüzde bütün düzeni bozulmuştu. Onun hayatı sizdiniz ve sizsiz bir hayat yaşayamıyordu. Her zaman beraber topladığınız odası artık çöplük haline gelmişti ve şimdi burada bulunmak sadece acı veriyordu ona. Odasını toplaması için azarlayan bir Y/N'si yoktu artık.

Ama birgün...Naoto ile el sıkışmasıyla herşey değişti. Hayatını hayata döndürmek için uğraşıyordu.

𓆝 𓆟 𓆞

Baji: Sizin ölümünüzün ardından çok değişmişti. Artık uzun siyah saçları yoktu. Aynada her kendine baktığında sizin saçlarınıza dokunuşu geliyordu ve bu göz yaşı dökmesine neden oluyordu. Ellerini kısa kesim saçlarının arasından geçirdi ve mutfakta yarısına kadar yediği kızarmış erişteye baktı.

"Diğer yarısını sen gelene kadar dokunmayacağım Y/N. Çabuk dön, yoksa soğur!" her gün böyle konuşurdu ama o paketin yarısı yıllarca hep yarım kalmıştı. İçinde ki kırgınlıkla beraber tekrar gözleri doldu.

Ölümünüz tek bir gecede intihar etmenizden ibaretti. Geriye ne bir mektup, ne bir not vardı...sadece sandalye ve ip.

𓆝 𓆟 𓆞

Chifuyu: Bir şekilde hayatına devam ediyordu. Her gün mutlaka mezarınıza uğruyordu. Yanında sizin en sevdiğiniz aburcuburlardan getiriyor ve oraya bırakıyordu.

Mezar taşınıza elleri titreyerek dokundu ve herzaman ki gibi gözyaşlarına hakim olamadı.

"Yaptığına b-baksana!? Beni aynı Takemichi'ye çevirdin Y/N!" güldü.

"Ama ben kahraman olamadım, s-sadece ağlağın tekiyim."

O gece sizi hastaneye yetiştirmeyi başarabilseydi belki şuan yaşıyor olurdunuz. Yani o öyle düşünüyordu, vücudunuzda ki on iki kurşunla bu mümkün değildi. Hepsi o Kisaki piçinin suçuydu.

𓆝 𓆟 𓆞

Mitsuya: Ölümünüzden sonra ki birkaç ayda kendini toparlayamamıştı. Yanına Hakkai dışında pek kimse yanaşamıyordu. Genellikle sakin ve hoşgörülü Mitsuya'dan eser kalmamıştı. Fevri ve kin tutan bir insana dönüşmüştü.

"O gece yanında olsaydım bunlar olmayacaktı." diyerek içki şişesini kafasına dikti. Ardından evinde özel olarak tuttuğu odaya doğru adımladı.

Kapıyı açtı ve her gün yenisini eklediği kıyafetlere baktı. "Bunların hiçbirini giyemeyecek olman koyuyor be Y/N."
Siz olmasanız dair size özel kıyafetler tasarlayıp dikiyordu.

𓆝 𓆟 𓆞

Kazutora: Toman ile kapıştıkları gün hem en yakın arkadaşını hem de sizi aynı anda kaybetmişti. Hayatında en değer verdiği iki kişi gidince aklını kaçırmıştı...en kötüsü de sizi öldüren oydu. Yani yanlışlıkla. Tabii ki bu bilgi gizliydi.

Tımarhanenin camından dışarıda dolaşan çocuklara ve evli çifte baktı. Kendisinin yimri altı yaşında olduğunu düşündü,

"Şuan böyle olabilirdik...Ö-özür dilerim Y/N. Gene herşeyi berbat ettim."

𓆝 𓆟 𓆞

𓆝 𓆟 𓆞

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.


İ. Tepki için mekushi000'a teşekkürlerr.

Haiii!! Uzun bir bölüm oldu umarım okumaya üşenmezsiniz..😦

Oy ve yorumlarınız için çok çok minnettarımm, onları gördükçe yazasım geliyorr. <333 ♡

-Zuzi

𝐓𝐨𝐤𝐲𝐨 𝐑𝐞𝐯𝐞𝐧𝐠𝐞𝐫𝐬 𝐓𝐞𝐩𝐤𝐢 ✰Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt