3လကြာပြီးနောက်
ကိုယ်ဝန်လည်းဆောင်ရတယ်.... ။ ဗိုက်ထဲက ကလေးတောင် 2လလောက်ရှိနေပြီ... ။
ဆေးရုံဆင်းပြီးတုန်းက ကလေးကိစ္စနဲ့ရန်ဖြစ်သေးတယ်... ။
သူကမယူဘူးတဲ့... ။ သူ့ကိုဖြောင်းဖျလိုက်တော့ ယူမယ်တဲ့... ။
ဟီး... ကျွန်တော့ကိုအလိုလိုက်တယ်လေ... ကိုကိုက
ဘဲမရှိတဲ့သူတွေက ဒီခံစားချက်ကိုနားလည်ပါ့မလား... ။
အခုကေတာ့ ကိုကို့ရုံးခန်းထဲမှာ... ဘာညာလျှောက်လုပ်နေမိတယ်...
"ကိုကို"
ိ
"အင်း ပြောလေ ငယ်ရဲ့"
"ငယ်သာမရှိတော့ရင် ကိုကိုနေနိုင်ရဲ့လား"
"အရေးမပါတဲ့ဟာတွေကိုမပြောပါနဲ့ ငယ်..
ငယ္က ကိုယ့်ဘေးနားမှာတသက်လုံးနေသွားမှာမဟုတ်ဘူးလား"
"အင်း နေသွားမယ်လေ"
9လပဲကျန်တော့တယ် ကိုကို
"ကိုယ့်ငယ်ကလိမ်မာပါတယ်"
"ဟီး..."
လနည်းနည်းကြာတော့ အဖြေသိခဲ့ရတယ် သမီးလေးတဲ့...
အိပ်မက်ထဲကလိုဖြစ်မှာကြောက်တယ်....
လပေါင်းများစွာကြာပြီးနောက်...
(မြန်မြန်ပြီးချင်လာလို့... )
"ကလေးလေးရေ ဒယ်ဒီကိုနှုတ်ဆက်ပါအုံး"
Xiao Yang လဲ သူ့ငယ်ရှိရာသို့ လျှောက်သွားပြီး... ဗိုက်ကိုဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သည်...
ဗိုက္ကေတာ့ မွေးတော့မယ်... ။
"Xiao အသေးလေး မကြာခင် လူ့လောကထဲရောက်တော့မယ်..."
"ငယ်လဲ မကြာခင်ဒီကလေးကိုမြင်တွေ့ခွင့်ရတော့မှာ... ဟီး"
"ငယ်ရယ်"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကိုရဲ့"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်ကဘေးမှာအမြဲရှိနေမှာနော်"
"ဟုတ်"
ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်
ကလေးလေးလဲ လူ့လောကထဲရောက်သွားပြီ... ဒါပေမဲ့
စိတ်ပူမိတယ်... ။ အိပ်မက်ထဲကလိုဖြစ်လာမှာ စိတ်ပူမိတယ်.... ။
