son | taekook

Son yaz|

[BÖLÜM ŞARKISI : BU SON OLSUN]

•4 Ay Sonra•

Şimdi beş yakın arkadaşlarıyla birlikte pikniktelerdi. Uzun bir süre oynadıkları için diğerlerinin aksine Taehyung oldukça yorulmuştu. Dinlenmeye karar verip biraz yere serilmiş örtünün üstüne koyulmuş birkaç minderi birleştirip uzandı. Onun yorulduğunu fark eden Jungkook'da onla birlikte uzandı. Taehyung yaz güneşinin altında uyuya kalmıştı. Güneşin altında bir melek gibi duruyordu. Jungkook bir süre onu izledi.

Onların oturduğunu fark eden beş arkadaşları da onların yanına oturdu. Piknik sepetlerinden birkaç yiyecek ve içicek çıkardılar.

Hepsinin gözü uyuyan Taehyung'u bulmuştu. İlk gördükleri zamana göre artık daha da solmuştu. Taehyung kanserdi... Bu hafta içinde kesinlikle hastaneye yatırılması gerekiyordu. O her ne kadar red etse de beş arkadaşı ve sevgilisi yatması konusunda oldukça ısrarlıydı. Bir ihtimal bile olsa iyileşe bilirdi.

Taehyung, Jungkook ve beş arkadaşları birbiriyle büyümüşlerdi, en güzel zamnlarını birbirileriyle geçirmişlerdi.

Şimdi nasıl Taehyung'un öleceğini kabul ederlerdi ki?

Taehyung hastaneye yatmadan önce son defa birlikte zaman geçirip eğlenebilmek için pikniğe gelmişlerdi. Her ne kadar mutlu görünseler de dokunsan altısı da hüngür hüngür ağlarlardı.

Kıyamayıp biraz daha bekledik'den sonra Taehyung'u uyandırmaya karar verdiler. İlk başta oldukça nazikçe dokunup çağırdılar, Taehyung'un sesi çıkmıyordu.

Hepsinin aklına gelen tek birşey vardı. Yoksa öldü mü?

Bu sefer daha sesli bir şekilde çağırıp dürtüler Taehyung'dan yine ses çıkmayınca hepsi tutukları göz yaşlarını bırakarak transdaymış gibi bağırıp Taehyung'u sarsdılar.

Sonunda Taehyung'un gözleri aralanıp etrafına baktı. Biricik kardeşi gibi görüp sevdikleri arkadaşlarını ve sevgilisini öyle görünce onun da gözleri doldu. İçinden geçirdi.

"Tanrım keşke hiç onlarla tanışmasaydım. Keşke onlara bu acıyı ve her an ölebilir korkusunu yaşatmasaydım. Yemin ederim isyan etmezdim sadece tek başıma ölümü beklerken onları izlerdim. Yemin ederim pişman olmazdım sadece son bir defa sarılıp kokularını içime çekmek isterdim. Ölüm, ölüm ne büyük şey, tek bir çıkış yolu bile yok. Ne karanlık ne korkunç ne acı verici ah sevgili dostlarım ve sevgili Jungkook'um n'olur bu ölümü bekleyen ruhu affedin n'olur hayatınıza hiç gelmemişim gibi devam edin affedin beni affedin ben ölüyorum!"

***

Biraz yedik den sonra eski anılarını konuşmaya başladılar.

"Hatırlıyor musun Yoongi bir oğlan Jimin'e kısa dediği için sen oğlanı dövmeye gitmiştin ama göt korkusundan Taehyung'u da yanında götürmüştün. Sonra adamların karşısına çıkınca ben neyime güveniyorsam diye Taehyung'u tek bırakıp topuklamıştın. Ama yazık saf çocuğumu bir dövmüşler ki bulduğumuz da artık dayak yemek komik geliyordu çocuğa her geçirdiklerinde kahkaha attıyordu. Yoongi senin kadar şerefs-" Yoongi elliyle Namjoon'un ağzını kapayıp "Şşş nemcun neden eski konuları açıyorsun bitti gitti. Açmaya ne gerek var" bu sözünün üzerine hepsi kahkahalarla güldüler.

***

Hava kararmaya başlayıp iyice soğumuştu. Taehyung üşümesin diye hepsi kalkıp toparlanmaya başlamışlardı.

Taehyung hepsine minnet dolu bakarak "Sizi tanıdığım için çok şanslıyım ama siz değilsiniz,size acı ve keder getirdim. Ölmeden önce ki sizden son isteğim hayatınıza şuan ki gibi neşe ve hayat dolu geçirmeniz,işte o zaman yatığım yerde daha rahat olurum"dedi. Bu sözü üzerine hepsi ellindekileri bırakıp ona döndü.

Hoseok " Saçmalama Taehyung sen ölmüyceksin. Ayrıca sen bize asla keder veya acı vermedin aksine acı dolu hayatımızın neşe kaynağı oldun!" ardından Namjoon'da lafa girdi.

"Ölüm mü dedi o? Sanırım dayak yemek den kurtulmak için diyor. Kurtuluş yok aslanım ama bu sefer ben seni spor salonun da çalıştırarak gönderceğim en azından pısırık kedi seni tekrar bırak topukladığın da daha az dayak yersin." bunu söyleyince Yoongi de lafa daldı.

"Bu sefer topuklamıycam oğlum göreceksiniz. Hepsini tek tek döverken Taehyung yandan gururla kahramanım diyerek beni izliyecek" Jimin de konuşmaya başladı.

"Tekrar'dan kaçacağının üzerine para bile koyarım." hepsi güldü. Ardından gururla Taehyung'a baktılar. Jin bir süre sonra ellinde ki kap'dan yaptığı yemeği çıkararak Taehyung'un ağzına tıpıştırmaya başladı.

"Yiyceksin  o kadar yaptım. Piknik boyunca özellikle benim yaptğım yemek'den kaçtığını fark etmedim sanma..." Taehyung bir yandan ağzındakileri yemeye çalışırlen bir yandan da "Hyung dur tamam yeter lütfen" ardından Jin durdu.

Jungkook gülümseyerek Taehyung'a "Anladın mı? Sen bize hiç bir zaman yük olmadın veya acı vermedin aksine hayatımızın güneşi oldun. Onca anıdan sonra nasıl size keder verdim diye bilirsin! Sen olmasan bu anıların hiç biri gerçek olamazdı."

Bundan sonra hepsi Taehyung'a sarılarak "Teşekkür ederim" dediler.

°