"ထူးထူးျခားျခားပါလား..ဘယ္သူေျမႇာက္ေပးလိုက္ျပန္ၿပီလဲ"
"ဟားဟား.. ဒီလိုဘဲျဖစ္သြားတယ္ကြာ.. "
"ဘီယာေရာ.."
လက္မကေလးကို ပါးစပ္နားေတ့ခါ ေမာ့ခ်ဟန္ လုပ္ျပေတာ့ သ်ွမ္ ထပ္မံေခါင္းခါျပန္သည္..။
"No....."
"မွန္း ဘယ္နားခိုက္မိသြားတာလဲ ေခါင္းက အစံမ်ားေခ်ာင္သြားတာလား.."
ကိုယ့္ေခါင္းအား လာ၍ လႈပ္ကိုင္ေနသည့္စိုးသူရ လက္ထဲမွ သ်ွမ့္ဆံပင္ေကပြတာေၾကာင့္ ေခါင္းကို ျပန္ယုတ္မိသည္..။ျပီးေတာ့ ေခါင္းကို ခါပစ္ခါ ေလထဲမွာပင္ ဆံပင္ေတြကို ပံုက်ေစသည္။စိုးသူရကေတာ့ အ့ံဩသလိုသာ သ်ွမ့္ကိုၾကည့္ေနမိပါသည္။
"သ်ွမ္......"
ထိုသို႔ ေခၚလာေသာ လူက သ်ွမ္ႏွစ္ခါ ျပန္မၾကားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ရြံမုန္းသူ...
သက္ျပင္းကေလး ခ်ခါ စိတ္ကုန္ေနသလို အမူအရာျဖင့္...
စိုးသူရကလည္း စိတ္မၾကည္ေတာ့ပါ.. လြန္ခဲ့သည့္ ရက္ေတြက တစ္ပြဲတစ္လမ္းႏႊဲခဲ့ၾကသည္မို႔လား...
"ကိုယ့္ကို ၾကည့္ပါအံုးကြာ... မင္းစိတ္ဆိုးေနတာလား.."ဟုဆိုခါ ေဘးခံုေနရာ၌ ဝင္ထိုင္ေနသည့္ ဆက္ပိုင္..
..."စိုးသူရ ဝန္းထဲ ဝင္ရေအာင္ "
မ်က္စပစ္ခါ ေျပာေသာေၾကာင့္ စိုးသူရ ေခါင္းညႇိမ့္ခါ ေက်ာပိုးအိတ္အား လြယ္ရင္း အုတ္ခံုတန္းေပၚတြင္ ထိုင္ရာမွထသည္..။
"သ်ွမ္...ကိုယ္ေျပာတာ ၾကားရဲ႕လား.. ခဏေနပါအံုးကြာ.."
လက္တစ္ဖတ္အား လွမ္းဆြဲလာသည္မို႔ သ်ွမ့္မ်က္ခံုးေတြ ပိုလို႔ေတာင္ ထိလုနီးပါး ၾကဳတ္သြားရသည္..။ တြဲထားေသာ လက္ကို ခ်က္ခ်င္းခါမခ်ေသးဘဲ မင္းဆက္ပိုင္ဘက္ လွည့္ခါ မ်က္ႏွာမူလိုက္သည္..။
မင္းဆက္ပိုင္ မ်က္ႏွာက ျပံဳးရႊင္သြားသေယာင္ေတာ့႐ွိ၏.. ။
"ကိုယ့္ကို အခြင့္အေရးေလးေပးပါ.. တစ္ႀကိမ္ထဲပါကြာ.. ကိုယ္တို႔ျပန္တြဲရေအာင္ေလ ေနာ္ ေစ့စပ္ထားတဲ့ကိစၥကိုလည္း ကိုယ့္ဘက္က ျပန္ကမ္းလွမ္းမယ္ကြာ.. စိတ္ဆိုးေျပမယ္မို႔လား"
အပိုင္း (၅)
Start from the beginning
