Bölüm 10

3.6K 593 196
                                    

Akın kliniğin içinde dört dönüyordu. Tek kata sığmayarak katlar arasında dolaşmaya başladı.

"Akın kilo vermeye mi çalışıyorsun?"

Volkan'ın önünde durup dehşetle gözlerini açtı. Elleri direk karnına gitti.

"Kilo mu aldım, çok mu kötü?"

"Balkon gibi göbeğin var. Yakında aletini göremezsin"

Akın'ın göbeği falan yoktu. Aksine gayet düzgün bir fiziğe sahipti. Ancak bu ara kendini beğendirme isteği ile Volkan'ın alaycı diline alet oldu. Gözlerini bedeninde gezdirdi.

"Volkan benim göbeğim yok. Yoksa var da ben yukarıdan mı göremiyorum?"

Volkan koltuğa ayaklarını uzatarak kurulmuş, bir eli ensesinde arkadaşının panik haline kıkırdıyordu.

"Sen benimle alay mı ediyorsun?"

"Evet"

"Aşk olsun"

"Bende olamıyor. Bu gidişle sende de olamayacak"

"Sen gidip Hayal'le barışsana. Benimle uğraşmazsın"

Akın yeterince kendi ile uğraşıyordu birde Volkan eklenince yarım kalan aklı çorbaya dönüyordu. Şu işi çözebilse rahatlayacaktı.

"Keyfim yerinde olsa daha çok uğraşırım. Hadi git Sahra'yı ayart da bizimde mutlu olacak bir sebebimiz olsun"

"Hala bir gelişme yok mu?"

Akın, Volkan'ın ayaklarını kenara çekip oturdu.

"Kendimi arka sırada gözden düşmüş öğrenciler gibi hissediyorum. Bana sıra gelene kadar ders bitiyor"

Arkadaşının bacağını destek olmak ister gibi sıktı. O da başını koltuğa yasladı. Sessizce tavanı seyretmeye başladılar.

"Çatıya kuş mu sıkıştı, neye bakıyorsunuz?"

Sahra'nın sesi ile ikisi de yerinden sıçradı.

"Kızım ne korkutuyorsun ömrümüzde gözün mü var?"

Sahra gülümseyerek bezgin yatan iki adama baktı.

"Hadi Volkan'ın derdi belli de senin neyin var Akın?"

En sorulmayacak soruyu en olmadık kişi sordu. Volkan başını kaldırmış sırıtarak bakıyordu. Hadi cevap ver gibi bir ifadesi vardı. Akın'ın bakışları iki kardeş arasında gidip geldi. Böyle zamanlarda hıyar Volkan hiç yardım etmezdi zaten.

"Benim... Yok... Derdim yok"

Volkan dudak büküp "Elinde bağırsak olmadan konuşamıyor Sahra, hiç uğraşma" dedi. Sahra'nın içi kalktı, yüzü buruştu.

"Anlamadım"

"Bak şimdi, hayvancağızı yatırıp kesiyorsun sonra bağırsaklarını eline alıyorsun. O esnada bu bülbül kesiliyor"

"Ay Volkan sus! Midem bulandı, iğrençsin"

"Ben değil, Akın iğrenç"

Akın bacağına sağlam bir çimdik attı.

"Şerefsizlik yapmasana"

"Yalansa yalan de"

Laf dalaşına bir de el kol dâhil oldu. Çocuk gibi kavga ediyorlardı. Sahra alışık olduğu sahneyi bir süre izledi fakat bitmiyordu.

"Of hadi kalkın yemeğe gidelim. Belki karnınız doyunca kendinize gelirsiniz"

Volkan hızla doğrulup "Hadi" dedi. Akın da "Tamam" diyerek kalktı.

MAVİME PEMBE KATTIM (Tamamlandı)Where stories live. Discover now