MAVİME PEMBE KATTIM (Tamamlandı)

Bölüm 2

"Arya Hanım, sizin gibi değerli birine küçücük bir araba getirmemi beklemiyordunuz herhalde. İzin verirseniz binmenize yardımcı olayım"

Volkan oyuncu bir şekilde kızın önünde reverans edince küçük dişlerini göstererek gülümsedi ve başını salladı. Volkan göz kırpıp koltuk altlarından tuttuğu kızı arka koltuğa oturttu ve kemerini bağladı.

Hayal dikkatle kızının tepkilerine bakıyordu. Volkan'ı beklerken biraz konuşmuşlardı. Arya'ya göre veterinerler dünyanın en iyi insanlarıydı çünkü onlar köpek doktoruydu. Arya mutlu ise annesi de mutlu oluyordu ama hala tanımadığı bu adam ile gideceği için tedirgindi. Volkan ön kapıyı açınca Hayal karar veremedi. Kızının yanında otursa daha mı iyi olurdu yoksa ayıp mı olurdu?

"Size de yardım edeyim mi?"

"Yok, ben binebilirim" hemen kızına dönüp işaretle 'yanına oturmamı ister misin?' diye sordu. Küçük kız halinden memnun başını iki yana salladı. Yola çıktıklarında Hayal kısa zaman aralıkları ile kızına dönüp baktı. Arada işaretleşerek bir şeyler konuşuyorlardı. Volkan anlamıyor ama merak ediyordu.

"Bir sorun mu var?"

"Yo... Arya biraz heyecanlıda"

Volkan yan gözle kadına bakıp "Bence sizin kadar değil" dedi. Fark etmişti kadının gerginliğini. Çantasını büküp duruyordu. Araba geniş olmasına rağmen neredeyse kapıya yapışıp aralarındaki mesafeyi olağanca açık tutmaya çalışıyordu.

"Kusura bakmayın, belli oldu galiba"

"Sorun değil, sizde haklısınız. Attım sizi arabaya gidiyoruz"

"Öyle demeseniz..."

Hayal derin bir nefes alıp verdi. Kibar bir adamdı, yakışıklı da sayılırdı, etraftan da iyi referans almıştı ama işte, elinde değildi. Kızının omzunu dürtüklemesi ile hemen arkaya döndü. Yine bir şeyler konuşuyorlardı. Volkan dudak büktü.

"Ya ben kendimi çok yalnız hissettim. Bana da anlatır mısınız ne konuştuğunuzu. Dışlamayın beni"

Anne kız, adamın acınası ifadesine gülmeye başladılar. Volkan gözlerini kısıp "Dedikodumu yapıyorsunuz dimi?" dedi. Minik kız arkada kıkırdadı.

"Arya daha ne kadar yolumuz kaldığını soruyordu"

"Oho... Ben konu bile değilmişim. On dakika sonra varırız küçük hanım"

Çitlerle çevrelenmiş büyük bir arazinin içine girdiler. Ortada üçgen şeklinde tahtadan bir yapı vardı. Arabayı ağaçların arasından geçirip evin yakınına park eden Volkan, arabadan inip önce Hayal'in kapısını açtı ardından Arya'nın inmesine yardımcı oldu. Volkan önde yürürken ikisi onu takip etti. Hem yürüyorlar hem de etrafa bakıyorlardı. Üçgen evin yanından uzun çizmeleri ile göbekli, iri bir adam çıktı.

"Volkan? Hayırdır"

"Küçük hanım abla olmaya karar vermiş"

"Oo... Ne güzel bir karar. Hemen mi gidersiniz bir çayımı içer misiniz?"

"Biraz sabırsızız, önce köpeklere bakalım, işlemler sırasında içeriz çayını"

"Eyvallah"

Volkan eliyle yolu gösterdi. Kulübelerin oraya giderken de etrafı tanıtıyordu.

"Burası bizim özel barınağımız. Elimizden geldiğince sahiplendirmeye çalışıyoruz. Sağlıkları ve eğitimleriyle de biz ilgileniyoruz. Arka tarafta gördüğünüz boş alan eğitim yerleri. Bazen özel eğitimli köpeklere ihtiyaç oluyor. Ayrıca otel hizmetimiz de var"