Λία : Σάρα!
Αναφώνησα και την αγκάλιασα . Με αγκάλιασε και αυτή και όταν με άφησε με κοίταξε χαμογελοντας
Σάρα : Τι κάνεις αδερφούλα? Πώς τα πας εδώ?
Λία : Καλά , έχω κάνει και δύο φίλους , αν και μου λείπουν και αυτοί που είχα
Σάρα : Καταλαβαίνω αλλά το κάνω για το καλό σου
Λία : Το ξέρω
Της είπα και μου εγνεψε
Τεό : Τι κάνεις μικρή?
Λία : Καλά είμαι
Του είπα και είδα τον άγνωστο άντρα να είναι έτοιμος να με ακουμπήσει στο χέρι και εγώ έφυγα μακριά του αγκαλιάζοντας την Σάρα
Σάρα : Μην φοβάσαι Λία είναι οικογένεια μας
Λία : Ποιος είναι?
Σάρα : Είναι ο θείος μας ο Λουκ , ο αδερφός της μαμάς μας
Λία : Της μαμάς μας?
Σάρα : Ναι
Θείος Λουκ : Γεια σου μικρή
Λία : Γεια
Του είπα και η Σάρα με άφησε . Ο θείος Λουκ έβαλε το χέρι του στα μαλλιά μου και άρχισε να τα χαϊδεύει
Θείος Λουκ : Μεγάλωσες πολύ μικρή , μου θυμιζεις την Ζοι
Μου είπε και με έβαλε στην αγκαλιά του . Εγώ τον κοίταξα και είδα δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια του
Λία : Γιατί κλαίς?
Θείος Λουκ : Μου λείπει η αδελφή μου και βλέποντας εσένα και την αδελφή σου βλέπω την αδελφή μου πάνω σας
Μου είπε και με άφησε . Εγώ τον κοίταξα και πήρα το χέρι του στο χέρι μου
Λία : Και εμένα μου λείπει η μαμά , που δεν την έχω δει ποτέ μου αλλά ελπίζω πως μια μέρα θα την δω και αυτή και τον μπαμπά μου
Του είπα και με κοίταξε χαμογελοντας
Θείος Λουκ : Ευχαριστώ μικρή με έκανες να νιώσω καλύτερα
Λία : Παρακαλώ
Σάρα : Πως τα περνάς στο σχολείο? Πώς πάνε τα μαθήματα
Λία : Μέχρι στιγμής καλά πάνε
Σάρα : Υπάρχει κάτι που σε απασχολεί?
Flashback
Μπρους : Δεν γνωριστήκαμε καλά την προηγούμενη φορά , τι θα έλεγες να έρθεις στο δωμάτιο μου να τα πούμε
Λία : Δε μπορώ έχω διάβασμα
Του είπα και πήγα να γυρίσω αλλά με άρπαξε από τον καρπό και με ψεκάσε στο πρόσωπο με ένα σπρέι που κρατούσε στο άλλο του χέρι
Μπρους : Τίποτα δεν έχεις
Είπε και έχασα τις αισθήσεις μου
Όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα ότι βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο και ήμουν δεμένη πάνω σε μια καρέκλα . Άρχισα να κουνιέμαι αλλά δεν κατάφερα να λυθω . Ξαφνικά άκουσα βήματα και σταμάτησα
