Capítulo12

41 1 0
                                    

Maddison

Este a sido un hermoso día, lástima que ya casi llega a su fin. He jugado con mis primos y Zack, cocinado y nos hemos divertido mucho todos a excepción de Owen que casi no ha salido de su habitación a de estar enojado por lo ocurrido el otro día, pero no voy a amargarme porque él se comporte cómo un niño cuándo ya no lo es. 

Ya es un poco tarde, todos los niños están en sus respectivas habitaciones durmiendo mientras yo terminó de dejar todo acomodado en la casa sino sería un desastre, al terminar me encamino hacía el porche de la casa dónde hay una hermosa amaca mesedora antigua, me siento en ella y disfrutó de el frío aire de la noche chocar contra mí rostro.

Ya es un poco tarde, todos los niños están en sus respectivas habitaciones durmiendo mientras yo terminó de dejar todo acomodado en la casa sino sería un desastre, al terminar me encamino hacía el porche de la casa dónde hay una hermosa amaca mese...

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

-Hola -Oigo un susurro detras de mí asustándome completamente. 

-Zakary me asustaste -Digo aliviada cuando veo que es el. 

-Lo siento ¿Puedo sentarme?

-Si claro -Respondo y el se sienta a mí lado viendo el predio de la casa que en éste momento esta completamente oscuro. 

-Es una hermosa noche. 

-Si que lo es, luego de tantos gritos de niños durante el día un poco de paz -Digo encogiendome un poco cuando una rafaja de viento me hela la piel.

-Ten -Dice poniendose de pie y quitándose su chaqueta para luego colocarla sobre mis hombros. 

-Gracias -Susurro seguramente ya sonrojada. 

-Me gustas -Responde en un susurro. 

-Zack yo... -Digo antes de que me interrumpa. 

-No digas nada, solo quería decirtelo. 

-Se siente raro -Respondo al cabo de unos minutos en silenció. 

-¿El qué? -Pregunta confundido. 

-El qué yo te guste, te conozco de toda la vida eres como mí hermano mayor. 

-Lo siento si te incomodo Maddi, pero es lo que siento. 

-No te preocupes a veces no podemos controlar lo que sentimos -Digo poniéndome de pie decidida a irme a dormir. 

-¿Y tú? -Pregunta tomando mí mano antes de que me vaya.

-¿Yo qué? 

-¿Y tú que sientes? 

-Y-yo no se lo que siento Zack -Respondo mintiendo -Descansa, hablamos mañana -Digo nuevamente entregándole su chaquete y entrando rápidamente a la casa rumbo a mí habitación. 

No podría decirle a Zakary lo que siento, si se lo digo arruinaría todo, nuestra amistad y nuestra familia. Debo contener lo que siento. 

(...)

Despierto por pequeños rayos de sol que se cuelan por mi ventana que transmiten tanta paz, me retuerso aún en la cama sin querer levantarme. 

-AHHHHHH -Oigo un grito desde el piso de abajo. 

Dostali jste se na konec publikovaných kapitol.

⏰ Poslední aktualizace: Sep 14, 2021 ⏰

Přidej si tento příběh do své knihovny, abys byl/a informován/a o nových kapitolách!

The return of the Ruthless [ PAUSADA ]Kde žijí příběhy. Začni objevovat