ခ်စ္စရာေကာင္ေလးအျဖစ္ ကမၻာကူးေျပာင္းမယ့္ အရွင္သခင္ႀကီး

58

ရွိန့္ဖုန္းႏွင့္ သူ႕အသင္းက အေျခစခန္း H မွ ထြက္ခြာလာခဲ့ၾကသည္။ လုခ်န္ဖုန္းမွာ ဘယ္ေနရာသို႔ ေပ်ာက္သြားမွန္း မသိရေခ်။

ခ်င္းယြင္သည္ ရွိန့္ဖုန္း၏ ကားထဲ၌ ေနာက္တစ္ခါ ထိုင္ေနရသည္။ ဤၿဂိဳလ္တုမွေစာင့္ၾကည့္သည့္စက္ပါေသာ ယာဥ္ကို ရွိန့္ဖုန္းက B ၿမိဳ႕မွယူလာခဲ့သည္ျဖစ္၍ အေျခစခန္း H ႏွင့္မသက္ဆိုင္ဘဲ သူႏွင့္အတူပါလာသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ရက္အနည္းငယ္က အေျခစခန္း H တြင္ေနခဲ့စဥ္တြင္ ကား၏အေနာက္ခုံကို အေတာ္က်ယ္ေသာအိပ္ရာအျဖစ္ ရွိန့္ဖုန္းျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကေလးပိုသက္ေတာင့္သက္သာေနနိုင္ေစရန္ ေတြးခဲ့ေသာ္လည္း ခ်င္းယြင္ေလးက သူ႕ေဘးမွထိုင္ခုံတြင္ ထိုင္ခ်င္လိမ့္မည္ဟု သူ မေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ေပ။

ထိုအေစ့ႏွစ္ေစ့ရစဥ္ကတည္းက ရွိန့္ဖုန္းသူ႕လမ္းေၾကာင္းကို ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ မူလအစီအစဥ္အရ သူ႕အေျခစခန္းကို ၿမိဳ႕လယ္တြင္ အေျခတည္ခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုသူၿမိဳ႕မ်ားကို ျမန္ျမန္ေက်ာ္ျဖတ္သြားကာ ေက်းလက္ေတာ႐ြာမ်ားဘက္သို႔ ဦးတည္လာခဲ့သည္။ထိုေနရာတြင္ အေစ့မ်ား ပိုရလာနိုင္သည္။

သုံးရက္ၾကာၿပီးေသာအခါ လီရယ္က ဤအေစ့ႏွစ္ေစ့ကို အေညွာင့္ေပါက္ေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္နိုင္ခဲ့သည္။ ထိုသတင္းေကာင္းက အဖြဲ႕ထဲမွ စိတ္ဓာတ္ကိုျမႇင့္တင္ေပးသည္။

လီရယ္က အိုးျဖင့္စိုက္ထားေသာအပင္ႏွစ္ပင္ကို ခ်င္းယြင္ျမင္ေစရန္ ရွိန့္ဖုန္း၏ကားထံသို႔ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ သယ္လာသည္။

အိုးေသးေသးေလးထဲ၌ အစို႔ထြက္ကာစ အပင္ေလးႏွစ္ပင္ရွိေနသည္။ သူတို႔က စိမ္းစိုေနၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းရာ ခ်င္းယြင္၏အာ႐ုံအားခ်က္ခ်င္း ဆြဲေဆာင္သြားသည္။

"သခင္ေလး ယြင္၊ ၾကည့္ၾကည့္ " လီရယ္က အပင္အိုးေလးအား ခ်င္းယြင္ကို ကမ္းေပးလိုက္ကာ ေျပာသည္။ "သာမန္ေျမႀကီးက အႏၱရာယ္ရွိေနမွာစိုးလို႔ ေျမႀကီးစြမ္းအင္ရွိတဲ့ အစ္ကိုတင္းကို ေျမႀကီးေတြ ထုတ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး မေဖာက္ရေသးတဲ့ ေရသန့္တစ္ဘူးနဲ႕ ပ်ိဳးထားတာ၊ ဒီလိုအပင္ေပါက္ေလးေတြ ထြက္လာေတာ့တာပဲ။ "