ခ်စ္စရာေကာင္ေလးအျဖစ္ ကမၻာကူးေျပာင္းမယ့္ အရွင္သခင္ႀကီး

7

အျပင္၌ အလင္းေရာင္ မရွိေတာ့ သေလာက္ပင္။

Qing Yun က သူ႕ခႏၶာကိုယ္အနားမွ လႈပ္ရွားမႈ အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ နိုးသြားသည္။ Nie Chenyuan ၏ ဆံပင္မ်ားႏွင့္ေခါင္းက သူ႕လည္ပင္းနား ေရာက္ေနသည္။ ပူႏြေးေသာ အသက္ရႉေငြ႕မ်ားကို သူ႕နားအရင္းနားတြင္ မႈတ္ထုတ္ေနသည္။

" Baby နိုးလာၿပီလား။ "

သူက မ်က္လုံးပိတ္ၿပီး ႏွာေခါင္းမွ ေလမႈတ္ထုတ္၍ အသံျပဳလိုက္သည္။ သူ Nie Chenyuan ႏွင့္အတူရွိစဥ္ ဒီေကာင္ေလးက လက္ခံနိုင္ဖြယ္မရွိေသာ ကစားနည္းမ်ားကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္ပင္။ တစ္ေန႕ၿပီး တစ္ေန႕ *** က Qing Yun အတြက္ အေတာ္ေလး ျပင္းထန္လြန္းသည္။

သူက သန္းလိုက္ၿပီး ေခါင္းရင္းမွ လက္ကိုင္ဖုန္းကို ယူလိုက္ကာ အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္သည္။

ငါးနာရီပဲ ရွိေသးတယ္။

သူက မ်က္လုံးမ်ားကို ခပ္တင္းတင္း မွိတ္လိုက္သည္။ သူ ၂နာရီပဲ အိပ္ရေသးတယ္။ Qing Yun က ေနာက္ဆုံးေတာ့ သည္းမခံနိုင္ေတာ့ေပ။ သူက Nie Chenyuan ကို အိပ္ရာထဲမွ ကန္ထုတ္လိုက္သည္။

ဘုန္းခနဲ ေအာက္ကို က်သြားေသာ Nie Chenyuan က သူႏွင့္အတူက်လာေသာ ေစာင္မ်ားကို ဘာမွမသိေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ဆြဲယူလိုက္သည္။ "ဘာမွားေနလို႔လဲ။ ကိုယ့္အခ်စ္ေလး။ "

" ထြက္သြား။ " သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ အေရာင္ အရင့္ႏွင့္ အေဖ်ာ့ အမွတ္အသားမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး Qing Yun က အံႀကိတ္၍ ေျပာလိုက္သည္။ "ဒီေန႕ကစၿပီး Guwu ပြဲၿပီးတဲ့အထိ မင္းအခန္း မင္းျပန္ေတာ့။ "

ထိုသို႔ေျပာၿပီး ေခါင္းအုံးတစ္လုံးကို ဆြဲယူကာ Nie Chenyuan ၏ အလြန္အမင္း အင္အားျပည့္ေနေသာ အပိုင္းကို ခ်ိန္႐ြယ္လိုက္သည္။ Nie Chenyuan က အပစ္ေပါက္ခံရၿပီး အသက္ရႉရခက္စြာ ညည္းၫူလိုက္သည္။ ေခါင္းအုံးက ႏူးညံ့ၿပီး အဆင္ေျပေသာ္လည္း Qing Yun ၏ ခြန္အားသည္ ဟာသတစ္ခု မဟုတ္ေပ။

သို႔ေသာ္သူက ဘာတစ္ခုကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ သူက အိပ္ရာခင္းကို ဆြဲကာ အားယူၿပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္၍ ေမးခဲ့သည္။ "အခ်စ္ကေလးကလည္း မစနဲ႕ေတာ့ေလ။ ဒီေန႕ကေန Guwu ပြဲအထိဆို တစ္ပတ္ေက်ာ္ေတာင္က်န္ေသးတယ္။ မင္းကိုယ့္ကို ခြင့္ျပဳ..."