ခ်စ္စရာေကာင္ေလးအျဖစ္ ကမၻာကူးေျပာင္းမယ့္ အရွင္သခင္ႀကီး

18

Xiao မိသားစုမွ ထြက္လာၿပီးေနာက္ Qing Yun က ေလေအးမ်ားကို ခပ္ျပင္းျပင္းရွိုက္လိုက္ကာ စိတ္ေျပေလ်ာ့သြားသည္။

သူ႕အေမ Xiao ကိုေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ားသည္ အလိမ္အညာမဟုတ္ေပ။ Xiao မိသားစုက သူ႕ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။Xiaoမိသားစုကိုအာ႐ုံစိုက္ ေနမည့္အစား ထိုေနရာမွ ထြက္ခြာလာခဲ့ျခင္းက Qing Yun ကို ပို၍က်ယ္ေသာ ေလာကႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံေစသည္။

Qing Yun သည္ Xiao မိသားစုတြင္ ေနမည္ဟုမစဥ္းစားထားေပ။ ယခု ထြက္ခြာရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရသြားျခင္းပင္။

သူက လမ္းမေပၚတြင္ ျဖည္းညွင္းစြာ ေလွ်ာက္ေနသည္။ သူ၏ ကားကို ပြဲက်င္းပရာႏွင့္ သိပ္မနီးမေဝး Xiao မိသားစု၏ ကားဂိုေထာင္ထဲတြင္ ထားခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ သူကျပန္သြားၿပီး ကားျပန္ယူရန္ စိတ္ကူးမရွိေပ။

သူဘာနည္းနဲ႕ျပန္ရလဲ စဉ်းစားေနစဉ်တွင်ပင် ကားတစ္စီးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေမာင္းလာၿပီး Qing Yun ေဘးတြင္ ရပ္တန႔္သြားသည္။

ကားမွန္ေအာက္က်လာၿပီး တကယ္ကိုပင္ Zou Chen ထပ္ျဖစ္ေနသည္။

" ခင္ဗ်ားျပန္သြားၿပီမဟုတ္ဘူးလား။ " Qing Yun ကသူ႕ဆီေမးေငါ့ျပလိုက္သည္။ လမ္းမီးေရာင္မွိန္မွိန္၏ ေအာက္မွာပင္ သူ၏ လည္တိုင္ေပၚမွ အနီေရာင္ အမွတ္အသားမ်ားက အၾကည့္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ေနသည္။

Zou Chen က ေခ်ာင္းတိုးတိုးဆိုးလိုက္ၿပီး အၾကည့္လႊဲလိုက္သည္။

သူက ကားတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး ေျပာသည္။ " ကိုယ္မင္းကို စိတ္ပူေနလို႔ ျပန္လာၾကည့္တာ။ "

"Oh! ဒါဆိုခင္ဗ်ားေနာက္က်တယ္။ " Qing Yun ၏ အသံ ဆန႔္က်င္ေနပုံေပၚေသာ္လည္း သူက ကားထဲဝင္ရန္တုန႔္ဆိုင္းမေနခဲ့ေပ။

Zou Yun က ခါးသီးစြာ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႕ကိုေတာင္းပန္လိုက္သည္။ "ကိုယ္ဒီေန႕တုန္းက ကမူးရႉးထိုးျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တကယ္ မထိန္းနိုင္ဘူး။ ကိုယ့္ကို နားလည္လား။ "

သူဟာသေျပာေနျခင္းမဟုတ္ေပ။ သူ Qing Yun ကိုေတြ႕သည္ႏွင့္ သူ႕ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းက ထိုလူငယ္ေလးလက္ထဲ ေရာက္သြားသလိုပင္ ခံစားရသည္။သို႔ေသာ္ ဘာကထူးျခားေနလဲဆိုလွ်င္ Zou Chen ကဲ့သို႔အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ အေပၚစီးကေနခဲ့သူက ထိုခံစားခ်က္ကို မျငင္းပယ္ျခင္းေပ။