"ဦးကိုမမှတ်မိတော့ဘူးလား..ဦးလေ..ဘယ်ကသူစိမ်းအကောင်ရဲ့နာမည်ထွက်လာတာလဲ...အဲ့အကောင်နာမည်ထပ်ပြောရင်အဲ့အကောင်ကိုသွားသတ်မယ်..ကြားလား...ငါကြားလားလို့မေးနေတယ်လေ.."

"ကြားဘူး...ကြားဘူး..ပြန်လွှတ်ပေး..အီးဟီး....အရက်သမားနဲ့မနေချင်ဘူး.."

"ကလေးမကြိုက်ရင်ဦးမသောက်တော့ဘူးနော်...မငိုနဲ့တော့..ကလေးငိုရင်ဦးမခံစားနိင်ဘူး..."

ခတ်ရဲ့အနားသွားကာဘေးမှာထိုင်လိုက်ပြီးခတ်ရဲ့ပါးမို့မို့ကမျက်ရည်စတွေကိုသုတ်ပေးလိုက်လေသည်...။

အနားကပ်ကြည့်မှ..ကလေးကအရမ်းလှနေလေသည်..အရင်ကပုံစံလေးနဲ့လုံးဝမတူ..ပြီးတော့ခံစားမူ...

အခုကလေးရဲ့ပုံစံလေးက..ကလေးကိုပထမဆုံးကော်ဖီဆိုင်လေးမှာတွေ့လိုက်ရတဲ့ခံစားမူလေးမျိုး...ရင်ခုန်မူကော...။

သေချာကြည့်မှကလေးရဲ့ညာဘက်လည်ပင်းမှာမှဲ့နက်ကလေးကထင်ထင်ရှားရှား..ငါဒီလောက်ကလေးနဲ့ချစ်တင်းနှောနေတာဒါလေးတောင်မသိခဲ့ရလား...။

"ခင်ဗျားကြီးလူမှားနေတာ..ကျွန်တော်ကိုလွှတ်ပေး...ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုလည်းမသိဘူး..
ကျွန်တော်မငိုစေချင်လွှတ်ပေးပါနော်.."

"ကလေးကဦးနဲ့ဒီလောက်ရင်းနှီးနေတာတောင်မသိဟန်ဆောင်နေမှတော့..."

"အွန်း..အင့်...."

ကလေးကိုကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်ပြီးအပေါ်ကအုပ်မိုးလိုက်ကာ...ကလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုစုပ်ယူစားသုံးလိုက်လေသည်...ကလေးကတော့အောက်မှာ...တအွန်းအွန်းတအဲ
အဲနဲ့ရုမ်းကန်နေလေသည်...။

စတော်ဘယ်ရီရောင်နှုတ်ခမ်းလေးကိုအားရအောင်နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီးလည်ပင်းသားဖြူဖြူလေးတွေကိုလည်းပွတ်သပ်နမ်းရှိုက်စုပ်ယူလိုက်နဲ့ကလေးရဲ့နို့သေးသေးလေးကိုလည်းဖိခေျကိုင်တွယ်ဖို့မမေ့...။

သူရဲ့ပထမဆုံးအနမ်းကိုစားသုံးသွားသောအရက်သမားက်ိုဆဲဆိုထုရိုက်ပစ်ချင်ပေမဲ့သူအောက်မှာမရုမ်းသာမလူးသာအခြေအနေဖြစ်နေတာမို့..တွန်းလွှတ်ရင်းနဲ့သာပြန်ခုခံနေရလေသည်...။

ကကြိုးရုပ်[ Complete ]Where stories live. Discover now