Sailor Moon United Defense

OVA Chapter 2-Οι επιδόσεις τνω διαδόχων

15 χρόνια μετά...

Ήταν καλοκαίρι, ο ήλιος έλαμπε στον γαλανό ουρανό αλλά δυστυχώς κάποιοι δεν μπορούσαν να απολαύσουν αυτή τη μέρα. Ένα θλιβερό γεγονός λάμβανε χώρα και μια ομάδα ατόμων είχε συγκεντρωθεί να για να πει το τελευταίο αντίο σε ένα φίλο. Ήταν όλοι εκεί...Οι 7 Αδερφές του Καθαρτήριου, ο Atem, ο Ryu μαζί με το φίλο του τον Ken, όλες οι Πολεμίστριες και φυσικά τα μέλη της οικογένειάς του...Όλοι εκτός από έναν: Ο νεαρός Ryu δεν μπήκε ποτέ μέσα να δει αυτό το θέαμα...προτίμησε να μείνει έξω προσπαθώντας με το ζόρι να κρατήσει τον πόνο του, όμως αρνιόταν πεισματικά να τον δει...Ήθελε να έχει μια καλή θύμηση από αυτόν και όχι αυτήν την κατάσταση...

Χτυπημένος από μια ασθένεια που κανείς δεν ήταν σε θέση να προβλέψει, ο Neo έφυγε ξαφνικά από τη ζωή αφήνοντας πίσω τους ανθρώπους του, δυστυχώς όμως αυτό το λυπηρό γεγονός ήταν μόνο μια σκιά μπροστά στην τραγωδία που θα επακολουθούσε 6 μήνες αργότερα...

Το Χάος που πίστευαν όλα αυτά τα χρόνια ότι είχε νικηθεί οριστικά, έκανε την επανεμφάνισή του σκορπώντας τον όλεθρο και φέρνοντας ξανά το σκοτάδι να πλανιέται πάνω από τον πλανήτη μας. Για την υπεράσπιση των ανθρώπων, οι Πολεμίστριες Sailor κλήθηκαν και πάλι να επαναφέρουν τη τάξη. Η Sailor Venus ήταν η πρώτη που προσπάθησε αλλά και η πρώτη που έπεσε...Ο Ερμής ήταν ο επόμενος. Και ο Άρης. Και η Sailor Moon Dark...Ακόμα και η ίδια η Sailor Moon καταστράφηκε από την ανελέητη επίθεση του Χάους. Αυτό ήταν το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για τη Γη...Μιας εποχής Σκιών...

Αρκετά χρόνια αργότερα, το Χάος συνέχιζε το καταστροφικό του έργο ερημώνοντας τη Γη και τυλίγοντάς την στις Σκιές όλο και περισσότερο, σε κάθε πέρασμά του άφηνε μόνο καταστροφή και πόνο, με όλες σχεδόν τις Πολεμίστριες εξοντωμένες, τίποτα δε φαινόταν αρκετά δυνατό για να το σταματήσει. Οι μόνοι που είχαν απομείνει ήταν τα παιδιά του Neo, ο Ryu και η Erika η δίδυμη αδερφή του, καθώς και η μητέρα τους.

Ο νεαρός ακόμα σε ηλικία 15 ετών Ryu, δεν μπορούσε να μείνει ούτε για μια στιγμή ήσυχος, μπορεί να κατάφερε να χωνέψει τον τραγικό θάνατο του πατέρα του αλλά δεν μπορούσε να υπομείνει άλλο αυτές τις βαρβαρότητες που λάμβαναν χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν ήταν όμως και σε θέση να αντιδράσει διότι ήταν μεν γενναίος και παράτολμος πολεμιστής ακριβώς όπως κι ο πατέρας του αλλά οι δυνάμεις του δεν είχαν ξυπνήσει ακόμα, σε αντίθεση με αυτές της αδερφής του οι οποίες είχαν ενεργοποιηθεί εδώ και καιρό. Ακόμα και στην κουβέντα τους μπορούσε κανείς να δει το θυμό του: