•Merhaba demeden önce herkesten özür dilerim çünkü çok uzun süre önce bölüm atmışım. Yaklaşık 26, hatta şu an saat 01.00 olduğu için 27 gün oluyor, zorlasam 31 gün önce falan olacaktı. Biliyorsunuz maalesef okullar açıldı ve ben okulda aşırı aktifim, mal olduğum için sayısal bölümdeyim ve YKS'ye hazırlanıyorum. Bu sebepten başımı kaşıyamıyorum #okullarkapansın.
•Bu arada bu gün hocamızın bizzat hazırladığı fizik sınavına girdim. Özür dilerim ama sınavı hala kalçamda hissediyorum. Neyse. İyi okumalar.
•
↫•⨁•↬
•
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kyojuro yemek yapamıyordu.
Ama o bunu biliyor muydu? Hayır.
Ateşli erkek arkadaşına bunu söylemeye cesaretin yoktu. İşte tam da bu yüzden mutfakta ona doğru yürüdün, yanmış Tempura'dan çıkan siyah dumanı görünce yüzünü buruşturmamaya dikkat ederek mutfaktaki ikinci camı da açtın. Kyojuro sana gülümserken, aynı anda yüzünü endişesiz bir şekilde havluyu sallayarak kokunun ve dumanın dağılmasını sağlamaya çalışıyordu. Yapabileceğin tek şey burnunu fazla nefes almaktan korumaktı.
"Ah Y/N erken gelmişsin! Hoş geldin bebeğim."
Dumanın içinden, inci gibi beyaz dişlerini gösterecek şekilde genişleyen gülümsemesini ve yakışıklı yüzünü görebiliyordun. Bu seni eritmeye yeterdi.
Bu kadar tatlıyken ona yemek yapamayacağını nasıl söyleyebilirdin ki? İçini çekerek ocağa doğru yürürsün, bu sırada kolun hâlâ yüzünü kapatıyor ve hemen adamın elindeki brülörü kapatıyorsun.
"Ah! Bu iyi bir fikirdi, kapattığın için teşekkürler." Sevgilin havluyu bir kenara bırakırken sadece beceriksizce gülebildi. İkiniz de tavadaki yanmış yemeğe bakıyordunuz.
Kyojuro'nun morali bozulmaya başlamıştı. Bir şey söylemen gerekiyordu. Tavadan başını kaldırıp, gözleriniz buluştuğunda gülümsemesi geri gelen erkek arkadaşına bakarken, ciddi bir şekilde ağzını açtın.
"Kyojuro, bebeğim, sana bir şey söylemeliyim-"
"Diyeceğin şeyi aklında tut bebeğim, bir saniye." diyerek Kyojuro hızla buzdolabına koştu. İçindeki coşkusunun nasıl bitmediğine şaşırıyordun- Oh hayır.
"Küçük ateş topumun köriyi ne kadar çok sevdiğini biliyorum, bu yüzden-" Buzdolabına uzanarak bir tencere çıkardı; tam olarak çok büyük bir tencere çıkardı. Bunu senin için sergilerken gülen yüzü gururlu bir ifade taşıyordu ve yanakları biraz kızarmıştı.
"Ta-dah! Sana koca bir tencere köri yaptım!" Gülümserken sadece tencereye bakabiliyordun, köri tencerede donmuştu ve rengi değişikti. Yemeli miydin? Tanrı bilir tadı nasıldır. Belki bir bahane uydurabilirdin-
